Skírnir - 01.01.1905, Qupperneq 66

6tí
Willard Fiske.
ins helga) og hélt svo heim á ný og varð ritstjóri í New
York í 3 ár (1864—1867). Eii 1868 varð hann ytirbóka-
vörður við Cornell-háskóla og prót'essor við háskólann í
íslenzku (norrænu), nýju Norðurlahdamálunuin og persnesku.
Prót'. Fiske mátti heita mæta-vel að sér í íslenzku.
Honum var dálítið stirt um að tala málið, en hann skrif-
aði það rétt og vel. Þá er hann kom hingað til lands
1879, tóku allir til þess, hve vel hanp var að sér í mál-
inu, og var það því meiri furða, sem svo langt var um
liðið síðan er hann hafði numið það fyrst, en engan Is-
lending séð i Ameríku, nema mig í 5—6 daga, og talaði
ég þó ekki nærri alt af íslenzku við hann þá daga, nema
helzt er við vórum tveir einir.
Hann hafði talsverðan hug á almenningsmálum, bæði
ættjarðar sinnar og alþjóða-málum, og hefir sá áhugi óefað
glæðst við það, að hann var dagblaðs-stjóri í þrjú ár. En
ekki var hann ákafur flokksmaður; þótti meira undir því
komið að hafa góða stjórn og ráðvanda, heldur en hinu,.
hvert flokksnafn hún bæri.
Bókavörður var hann með lífl og sál, og meira en
það; hann var í sumum greinum bókfróðastur maður í
heimi. Enginn maður, ekki einu sinni nokkur Islending-
ur, komst nálægt honum í íslenzkri bókfræði, enda átti
hann fullkomnasta bókasafn íslenzkt, sem til er nokkur-
staðar á bygðu bóli.
Fiske skrifaði margt og mikið um Island, alt þó greinar
í blöðum (»The Nation« í N. Y., »Times« í London, o. fl.)
og tímaritum, en enga bók. Um íslenzka bókfræði hefir
hann og samið nokkra ritlinga, og er mest um vert þrjú
hefti af »Bibliographical Notes«, samið með þeirri þekk-
ing og nákvæmni, sem ekki á sér líka.
Annað var það í bókfræði, er hann bar af öllum öðr-
um í, en það var þekking á ítalska skáldinu Peti'arca,
öllu því er hann heflr ritað, öllum útgáfum af ritum hans,
þýðingum á þeirn, og öllu, er um hann heflr ritað verið.
Var Petrarca-safn hans alveg einstakt, og mun hvergi
annað eins til vera. Það gaf hann alt Cornell-háskóla