Skírnir - 01.12.1906, Síða 17

Skírnir.
Islenzk þjóðlög.
305
í 2. flokki eru lög úr prentuðum bókum, þau er
innlend geta talist, lög úr sálmabókum Guðbrandar
biskups 1589 og 1619, lög úr Grallaranum og fjölda
mörgum öðrum gömlum íslenzkum guðsorðabókum; lögin
úr hinu franska yerki eftir Laborde og Roussier, París
1780, úr Mackenzies ferðabók 1811, úr bókum þeirra
Ara og Guðjohnsens, úr safni Berggreens og ritgjörð
Konr. Mauiers, úr bók Olafs Oayíðssonar og úr »Gamle
Melodier« eftir Thomas Laub.
I 3. flokki eru öll þau lög, verzleg og andleg, sem
eru nóteruð upp eftir minni lifandi fólks, víðsvegar um
ult land, og var ekki auðið að raða þeim eftir neinum
vissum reglum, heldur verður registrið að segja til, hvar
hvert lag sé að finna. Framantil í þessum flokki eru
mestmegnis lög við veraldleg kvæði og vísur og eru þau
rnjög mörg; þá eru »gömlu lögin« við flesta sálma í
gömlu sálmabókinni, sem notuð var fram yflr 1870 og
rsiðan »gömlu lögin« við alla Passíusálmana. Þá er
milli 40 og 50 tvísöngslög með báðum röddum, þau
seni algengust voru um rniðja 19. öld og þar á eftir.
Síðast í þessum flokki eru rímnalögin eða kvæðalögin.
Er þar fyrst dálítil ritgjörð um rímur og rímnakveðskap
að fornu og nýju, minst í bragfræði rímna og nokkra
helztu kvæðamenu vora fyr og síðar. Síðan koma á nót-
urn um 200 sýnishorn af lögum þessum, saman tínd viðs-
vega r af öllu landinu, flest þó af Norðurlandi.
Hér hefir þá með örfáum orðuin verið minst á
innihald þessarar bókar; og um leið hefir þeim, sem
aldrei hirða um að sjá þá bók eða lesa, en ef til
vill lesa þessa grein, verið bent á hvað hér er um að
vera, og að vér í þessum efnum erum ekki eins aumir
og fátækir eins og af hefir verið látið meðan mál þetta
var lítið eða ekkeit rannsakað. Skal eg enda þessa
20