Skírnir - 01.12.1906, Blaðsíða 74
362
Ritdómar.
Skirnir.
gáfan er vönduð í alla staði og leist af hendi með þeirri nákvæmni,
sem einkennir söguútgáfur Kálunds.
í mjög fróðlegri ritgjörð, sem prentuð er í Árboger for nordisk
oldkyndighed og historie 1902, hafði höfundurinn gert grein fyrir
rannsóknum sínum um afstöðu handritanna. Síndi hann þar fram
á, að öll pappírshandrit, sem til eru af Sturlungu, væru runnin
annaðhvort frá Króksfjarðarbók eða frá Reikjarfjarðarbók eða frá
báðum þessun. bókum.
Utgáfan filgir Króksfjarðarbók, það sem hún nær, enn tilfærir
þó um leið mismunargreinar úr Reikjarfjarðarbók eða þeim paþpírs-
handritum, sem þaðan eru runnin, og leiðrjettir textann eftir þeim
handritaflokki, ef þess þarf. Eiður þær, sem eru í Króksfjarðar-
bók, fillir útg. eftir Reikjarfjarðarbók, ef hún er til, enn annars eftir
þeim haudritum, sem frá henni eru komin, enn tilfærir mismunar-
greinar úr þeim pappírshandritum, sem kinjuð eru frá Króksfjarðar-
bók. Alt það, sem ekki er tekið eftir Króksfjarðarbók, er þó auð-
kent með smærra letri. Því verður ekki neitað, að með þessu móti
verður textinn nokkuð höttóttur, þar sem útgefandinn stundum
filgir Króksfjarðarbók, enn stundum hinum handritaflokknum, og
hjá því hefði mátt komast, ef eiðurnar í Króksfjarðarbók hefðu
verið filtar eftir þeim handritum, sem frá henni eru runnin. Enn
hjer er sá hængur á, að ekkert af þeim pappírshandritum, sem
þaðan eru kinjuð, hefur Króksfjarðarbókar textann ómengaðan,
heldur eiga þau að nokkru kin sitt að rekja til Reikjarfjarðarbókar
■og filgja henni við og við. Vjer hefðum því ekki fengið Króks-
fjarðarbókar textann ómengaðan, þó að þeim hefði verið filgt í
eiðutmm, og verið litlu bættari, og getum vjer því í öllu verulegu
fallist á aðferð höfundarins, einkum þar sem hann hefur í eiðun-
um haft stöðuga hliðsjón af þessum handritum og tekið eftir þeim
leshætti upp í textann, þegar ástæða var til. Mestu varðar það,
að nú getum vjer í þessari útgáfu sjeð, hvað stendur í báðum
handritaflokkum, bæði hinum eldri (frá Króksfjarðarbók) og hinum
ingri (frá Reikjarfjarðarbók).
Þegar vjer berum þessa útgáfu samati við útgáfu Guðbrands
Vigfússonar, sjest ljóslega, hve mikla yfirburði Krókfjarðarbókar
textinn hefur ifir hinn handritaflokkinn, sem frá Reikjarfjarðarbók
er runninn. Mímargir eru þeir staðir, sem útg. hefur leiðrjett
eftir Króksfjarðarbók frá því, sem var í útgáfu Guðbrands, og irði
of langt mál að telja það hjer. Samt er Króksfjarðarbók ekki
Óskeikul, og sumstaðar hefur Reikjarfjarðarbók eða ingri handrita-