Skírnir - 01.04.1909, Qupperneq 52

Mærin frá Orléans.
alveg óbreyttir frá því á miðöldunum, þá hafa þar haldist
við ýmsir gamlir siðir, sem löngu eru lagðir niður annar-
staðar.
En það eru einmitt þeir, sem fremur öðru hjálpa
okkur til að gleyma nútímanum og til að skilja hugsunar
hátt liðinna alda. Hér yrði of langt mál að rekja þetta
út í æsar, en eg skal samt leyfa mér að lýsa hátíðar
höldum þeim, er fara fram í Orléans á ári hverju, 7. og
8. d. maímánaðar, til minningar um það, er Jeanne d’Arc
leysti borgina úr umsát Englendinga. Þó að eg muni
siðar víkja máli mínu að þessu atriði sögunnar, þykir mér
hér eiga við að minnast ofurlítið á dagana 7. og 8. maí
1429.
Umsátin hafði staðið 7 mánuði, frá því í október 1428
þangað til í maí 1429. En á einni viku tókst 18 ára
gamalli stúlku að leysa borgina úr óvina höndum.
7. d. maím. stóð aðalorustan. í henni varð Jeanne
sár og nærri lá, að Englendingar hefðu handtekið hana;
en ekki varð af því í það sinn. Hún lét binda um sár
sitt og gjörði bæn sina og gekk þá aftur fram í broddi
fylkingar og örfaði menn sína, þangað til virki Englend-
inga voru unnin. Brúin yfir Loire var í snatri gjörð fær
yfirferðar og seint um kveldið reið hún inn í borgina með
lið sitt og Englendinga þá, er teknir höfðu verið höndum,
en allur borgarlýður fylgdi henni. öllum kirkjuklukkum
borgarinnar var hringt, en fólkið þyrptist inn í kirkjurnar
og tók undir með prestinum í lofsöng til guðs. Næsta
dag, sem var sunnudagur, lét Jeanne d’Arc reisa altari
úti undir berum himni og þar voru sungnar tvær messur
og lofgjörðarsálmar í viðurvist alls liðsins, þó að margir
þeirra hefðu heldur kosið að veita Englendingum eftirför.
Síðan var snúið heim til borgarinnar og hlýtt á ræður i
kirkjunum; en að þeim loknum var hafin hátiðleg skrúð-
ganga um alla borgina.
Upp frá því var á ári hverju haldin minningarhátíð
»meyjarinnar frá Orléans«. Svo var nú farið að nefna
stúlkuna. Hátíðin hefir verið haldin fram á þennan dag