Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.08.1909, Síða 3

Skírnir - 01.08.1909, Síða 3
Prestarnir og játningarritin. 195 línis sprotnar af ókirkjulegri sundrungaviðleitni, þá að minsta kosti altof ótímabærar til þess að þeim væri að nokkru sinnandi. Sannleikurinn ersá, að hvergi hefir íhaldssemi manns- andans fremur látið til sín taka en einmitt innan vébanda kirkjunnar og trúarbragðanna, og skilningurinn á öllum frelsiskröfum einstaklingnum til handa átt jafn erfitt upp- dráttar og þar. Svo hefir þetta verið á öllum tímum og er enn í dag í mörgu tilliti — einnig innan hinnar evan- gelisku kirkju, sem eftir allri hugsjón sinni hefði einmitt átt að verða heimkynni andlegs frelsis í öllum greinum og þá ekki sízt í þeim efnum, sem hér ræðir um. Því verður ekki neitað, að með siðbót Lúters ljómar nýr dagur yfir kirkjunni, dagur, sem boðar frelsi frá margra alda ánauð, sannfæringar- og samvizkufrelsi innan kirkjunnar. En það er ekki kirkjunni að þakka, að sú hin kirkjulega frelsishreyfing, sem Lúter hratt af stað, kafnaði ekki í fæðingunni. Því að það fær ekki duli t. neinum, sem þekkir sögu vorrar evangelisku kirkju, aö mjög mikið af starfi hennar eftir daga Lúters miðar að því að reisa skorður við því frelsi kirkjunni til handa, sem Lúter barðist fyrir, og fer í ýmsu tilliti i öfuga átt við það sem hann ætlaðist til í fyrstu. Ég segi í f y r s t u, því að það fær ekki dulist, að sjálfur Lúter tekur í ýmsu tilliti að gjörast »ólúterskur« með aldrinum og lendir þá jafnvel í mótsögn við sínar eigin siðbótarfrumreglur. Þessi staðreynd, svo skiljanleg sem hún er og afsakan- leg, hefði þó ekki þurft að verða framþróun kirkjunnar til meins, ef lærisveinum Lúters og sporgöngumönnum hefði verið það ljóst frá byrjun, að siðbótin er verk hins u n g a Lúters, sem í mörgu tilliti er nokkuð annar mað- ur en hinn gamli Lúter. En þetta var eftirkomendum Lúters ekki ljóst, og fyrir því gat lúterskan orðið að »lútersku<, þ. e. kirkjulegri stefnu, sem fremur auðkend- ist af anda ófrelsis og þröogsýni, en sönnum frelsis og framsóknaranda, og hin evangeliska kirkja um langan aldur fjarlægst svo hugsjón sína, að ekkert átti þar síður
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.