Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.08.1909, Síða 57

Skírnir - 01.08.1909, Síða 57
Betur má ef duga skal. 24» því stigi, er glæsiþjóðirnar gömlu stóðu á í líkamsmenn- ingu, viljaþreki og vitsmunaskerpu. En hvernig er því varið um okkur Islendinga? Við áttum til þess ætt og óðal að vera atgjörvismennr enda spörum við ekki að guma af glæsimensku feðranna. En svo má gersimar velkja að göfgin hverfi. Er það ekki svo um flesta okkar, að í rauninni rekum við okkur kinnhest, er við lofum fornþjóðina? Hvað er orðið af líkamsfegurðinni, flmleikanum, harðfenginu? Hvað er orðið af hugprýðinni, er hló við dauðanum, viljaþrekinu, er aldrei lét hugast, frægðarþránni, er fyrirleit hvern þann lífsferil,. sem megnaði eigi að bregða leiðarljósi fyrirmyndarinnar fram um brautir niðjanna? Ilvað er orðið af hinni næmu sómatilfinningu, er vildi aldrei vamm sitt vita, af trygg- lyndinu og drengskapnum? Horfnir eru þessir eiginieikar að vísu ekki, en þeir eru ekki nándar nærri að sama mun almenningseign sem áður fyrr. Baráttu höfum við orðið að heyja í sífellu um allar þær aldir, er gengnar eru um garð síðan víkingatímann leið, að vísu ekki vopnabaráttu, en þó þannig vaxna bar- áttu, að allra sömu eiginleikanna var mest þörf, sem for- feður okkar í fornöld lögðu mesta rækt við. Ef við því- hefðum haldið fast við manngildishugsjónir þeirra og sniðið kostgæfilega uppeldisfarið eftir eðli baráttunnar, eins og þeir gerðu, þá hefði atgjörvi kynslóðanna átt að vera í óslitnum framvexti. En annað verður uppi á ten- ingnum ef að er gætt. Islendingar létu stiemma undan síga, að miklu leyti af sömu ástæðum og aðrar þjóðir, af trúbragða og lífsskoðunar ástæðum, og sumpart fyrir sakir óhollrar breytiþróunar í þjóðfélagsskipuninni. Og afleið- ingin varð andleg og líkamleg deyfð, sundrung og þjóð- ræknisskortur, — í stuttu máli, almenn kynspilling, er gerði þjóðina að leikfangi menskra og ómenskra óvina, að auðnæmri bráð fyrir drotnunargirni, dt epsótt og örbirgð. Það er nú liðin hálf önnur öld síðan Eggert Olafsson þuldi alvöruþrungin endurvakningarorð yfir þjóð sinni, benti henni á þróttardrepið, á magnleysishrapið undan
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.