Skírnir - 01.08.1913, Blaðsíða 70

262
Heimur versnandi fer.
Urkynjun líffœra mannlegs líkama. Próf. Wiedersheim,
sem hefir skrifað mjög fræga bók um byggingu mannlegs
líkama, nefnir 150 sérstök líffæri, sem séu á hnignunar-
leið, og sum alveg horfin úr sögunni hjá flestum. Fáein
dæmi nægja: Brjóstvidd mentaðra manna er stöðugt að
minka. Bringubeinið og efstu rifin eru að eyðast, þrett-
ánda rifið, sem maðurinn hafði upprunalega eins og ap-
arnir, sést nú að eins á einstaka manni, en ellefta og
tólfta rifið eru á leiðinni að hverfa. Wildersheim heldur
að þessi rýrnun brjóstholsins valdi vanþroska lungnanna,
sem valdi tæringu. Fótunum fer stöðugt aftur. Vöðvinn,
sem á að hreyfa stóru tána eins og þumalfingur, sést nú
að eins hjá fóstrinu, en ekki fullorðnum mönnum. Lið-
irnir í litlu tánni, sem upprunalega voru þrír, eru nú
vanalega að eins tveir. Það eru að eins Japanar, sem
nú hafa vel þroskaðan fót, þeir geta notað stóru tána eins
og þumalfingur. Japanskar stúlkur geta haldið iéreftinu
með tánum, þegar þær eru að sauma, og margir menn
hafa fullyrt að þær gætu klipið með tánum. Japani getur
gengið eftir húsmæni og gripið um mænirinn með iljun-
um, eins og ef vér gengjum á höndunum.
Kviðvöðvarnir rýrna stöðugt, þess vegna gengur kon-
um ver að fæða nú en áður. Sumir vöðvar í handleggj-
um og fótum mega heita hort'nir. Vöðvarnir, sem hreyfa
eyrað, eru hjá flestum orðnir gagnslausir, ef ekki alveg
rýrnaðir.
Botnlangabólga færist stöðugt í vöxt og langœest í
stórborgunum; margir læknar telja að það muni stafa af
veiklun í botnlangatotunni, sem virðist vera orðin óþörf
líkamanum og þess vegna að rýrna og veiklast til þess
að hverfa síðar meir úr sögunni.
En verst af öllu er rýrnun tannanna; þeim bæði fækk-
ar og þær minka. Vígtennurnar í neðri skolti vantar oft,
og vísdómstennurnar í báðum skoltum eru að hverfa.
Neðri kjálkinn styttist. Wiedersheim heldur að þessi
hnignun tannanna sé að kenna breytingu viðurværisins,