Gangleri - 01.04.1870, Síða 25

25
1616 var vetur skorpusamur, og mikið hvassviður á vest-
an á jóladag um allt Norðurland. Það ár og
næstu missiri gekk s«5tt er kallaðist „mikla bóla“.
Ilún kom með þeim hætti að bólusjúkur maður
var settur í land af ensku skipi undir Snæfells-
jökli; en sóttin dreifðist brátt út og varð rnjög
mannskæð; tók hún hið mannvænsta fólk allt að
þrífugu. Um næstu inissiri voru unglingar fluttir
af Suðurlandi til Austfjarða og goldið fje fyrir,
svo sem 60—80 álnir fyrir drengi, en 40 álnir
fyrir stúlkur; olli þessu skortur á ungmennum þar
eystra.
1618 kom hafís um vorið; þá voru landskjálftar miklir
um sumarið; í Þingeyjarþingi hrundu í cinu 4 bæir
og jörð sprakk í sundur, svo trauðla varð yfir
komizt.
1619 var eldur svo mikill uppi í Ileklufjalli, að hann
sást af Norðurlandi í marga daga; uin mitt sum-
ar kom vindur af landsuðri er gjörði mistur mik-
ið; gjörði þá sandíall svo mikið í Bárðardal og
vfðar, að ekki varð slegið í viku. Pá rak ís mik-
inn að Norðurlandi 8. dcsember, en hvarf brátt
aptur. Þaðan í frá til 1624, eru talin allgóð ár;
þó kom hafís bæði vorin 1622 og 3.
1624 byrjuðu harðindin aptur; 16. nóvember kom norð-
an ofsaveður með snjóhríð, svo mikið, að Hóla-
kirkja hrundi öll ofan að grunni. Á Austurlandi er
sagt, að yfir 40 búendur hafi snemma vetrar geng-
ið frá búum sínum, en á Vestljörðum hafi verið
lógað fjölda af kviklje, því veturinn hafi gengið