Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1933, Qupperneq 133

133
það undir atkvæði fundarmanna, hvort gefa skyldi ritið út, og var
það samþykkt með öllum atkvæðum.
Formaður gat þess, að sakir fjárhagsörðugleika þeirra, er nú
stæðu yfir meðal almennings, hefði verið horfið frá því, að senda út
boðsbréf þau, er ráðgert var á síðasta aðalfundi að senda út. —
Síðan sagði hann fundi slitið.
II. Aðalfundur 1933.
Hann var haldinn á sama stað iniðvikudaginn 3. Maí kl. 5
síðdegis.
Eftir að formaður hafði sett fund, gerði hann grein fyrir fjárhag
félagsins og athöfnum síðast-liðið ár, las upp og lagði fram ársreikning
þess, samþykktan og endurskoðaðan athugasemdalaust. Höfðu út-
gjöldin, kostnaður við útgáfu og útsending árbókarinnar o. fl., numið
1963,61 kr., en þó í sjóði við árslok 224,83 kr., auk hins fasta sjóðs
félagsins, 3500 kr., sem er í verðbréfum. — Höfðu fundarmenn ekkert
að athuga við reikninginn eða skýrslu formanns.
Samkvæmt félagslögunum skyldi fara fram kosning embættis-
manna og 3 fulltrúa. Kom fram uppástunga að endurkjósa þá alla,
er verið höfðu, og var það gjört með öllum greiddum atkvæðum. —-
Þá skýrði formaður frá þvi, að þegar væri fullprentuð ritgerð
Margeirs Jónssonar um bæjanöfn i Þingeyjarsýslu, sem samþykkt
hafði verið á síðasta aðalfundi að taka til útgáfu, og að nú væri
fullsamið registur yfir árbækur félagsins 1905—1929, af Vigfúsi
Guðmundssyni. Lagði formaður þessi rit fram. Kvað hann registrið
myndi verða prentað, er fjárhagur leyfði, og ritin síðan send bæði
út til allra félagsmanna í stað árbóka yfirstandandi og næsta árs.
Samþykkt var að senda útvarpsstöðinni árbók síðasta árs með
tilmælum um, að hennar yrði getið. — Loks fóru fram nokkrar um-
ræður um fjölgun félagsmanna og önnur félagsmál. Að því loknu
sleit formaður fundi.
III. Aðalfundur 1934.
Hann var haldinn á sama stað laugard. 15. Des., kl. 5 síðdegis.
Er formaður hafði sett fund, minntist hann þeirra félagsmanna,
er látizt höfðu síðan síðasti aðalfundur var haldinn, þeirra heiðurs-
félaganna, drs. Finns Jónssonar, prófessors, og drs. Sophusar Miillers,
fyrrum forstöðumanns þjóðminjasafnsins í Kaupmannahöfn, og þessara