Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1989, Síða 18

22
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
Handritið er vel læsilegt þar sem þennan texta er að finna, en skriftin
er stundum alltorlesin eins og víðar í syrpu Gottskálks, og ekki sérlega
fögur. Par að auki er skriftin talsvert bundin, og er í textanum hér á
eftir skáletrað það sem bundið er í handriti. Línur í handriti eru markað-
ar með lóðréttu striki og tölusettar. Innan oddklofa, < >, eru stafir (eða
orð) sem bersýnilega hafa fallið brott hjá skrifara. Orð og stafir sem
skrifari hefur bætt inn síðar ofan línu eru auðkennd með 'L
at mala 4iv
(1) |2 Vilier þv mala vpp áá tre þa tak tre og lat vera klart og gior lim
til mata sterkt svo ecfej |3 spr/nge af og ber þad sidan vpp áá tre ein/i
tid edur ij edur þrysvar og lat þad vel þorna Svo þier |4 skulvt ecfej
mega sia hvort þad hefur áá komit edr ei. tak þa bleiku og lim og lat
vera heitt og |5 mel áá hellu til mata þyckt og lat vpp áá tre þar adur
er lim vnder ein tid og lat |f’ þoma sidflH og gior svo þrysvor ef þv
villt vanda og lat þorna j millum þa ska//tu |7 tafea hvast jarn og skafa
allt sliett. Enn þar þv villt gvll áá lata þa skd//tu tofea pulment |8 og
er þad einn brvnn ravdr stein/i og mel áá hellv med veygt lim og lat
þad sidari |‘J upp áá þar þv villt gullií hafa og tak lierept þegar þad
er þvrt 'og' þvrka þad med tak siddfi |u> brvniertann og brunera sem
best svo skinanda uerde tak þa gull og busta og |" legg vpp med
veygt lim og lat þorna b<r>vnera sidon og ei miok heitt ti7 þess at
skinau |12da er gullif Enu annars stador þar þu villt forgan ho/a lat
allt vpp med lim og |13 uordar ei huat steinri vnder er þegor einz er
liturenn enn lata seinaz þann liten sem bestr |l4er og vemiza sidcin
utoíí yfer allt samoii.
1 Vinstra megin við fyrirsögn: mdxliii.
4 mega] í ’g‘ hefur blek runnið til, stafurinn ógreinilegur.
5 mel] ógreinilegt, etv. skrifað ’miel1
10 brvniertann] skr. ’brvniertann'.
(2a) |15 Jtem at giora gull staf tak krit meniu edur brunrautt og bezt krit
og mel áá hellu |16 med æger ti7 mata þyckt og skrifa sidíin þa stafi
sem þv vilt og lat þorna meir |17 en til halfz tak sidan gull og sker
sundr til mata og legg upp med pinnzil og tak |18 bruniertam og
brunera þegur þu finnr at þvrt er til þess at þad skin
(2b) |24 At gull leggia slattu gull sker þad til sem þu uillt stafen ho/a ti/ siv
og tak hvita vr eggi og hrær |25 j svndr j einne skal og lat vpp áá