Eimreiðin - 01.01.1913, Blaðsíða 73

73
hans Ormarr. Hugur hans hneigist snemma til hljómlistar og hans mesta yndi er
að leika á fiðlu. Faðir hans sendir hann því til Khafnar, til að fullkomna sig í
list sinni, og fær hann þar ágætan kennara og tekur svo miklum framförum og sýnir
svo mikla hæfileika, að honum er talin vís heimsfrægð. En þegar sigursólin er búin
að krýna hann með geislakransi sínum á fyrsta opinbera hljómleiknum, verður hann
alt í einu leiður á allri hljómlist og haldinn af svo mikilli heimþrá, að hann rýkur
af stað til íslands og fer nú að hugsa um að koma á betri siglingum til landsins.
Gerist hann nú forstjóri fyrir eimskipafélagi, og gengur það svo vel, að hann verður
miljónamæringur. En þá fer enn sem fyr, að þegar sigurinn er fenginn, þá er hon-
um öllum lokið, og hann dauðleiðar á siglingabraskinu, og fer nú í annað sinn heim
til íslands, til að heimsækja föður sinn og fósturdóttur hans. Er þá svo ástatt, að hún
er þunguð eftir bróður hans, ungan prest, sem tælt hefir hana, en rétt á eftir yfir-
gefið hana og gifst danskri konu, sem Ormari hafði líka litist vel á. Og til þess
nú að *Tirra föður sinn of mikilli sorg í ellinni og ættina vanvirðu og hneisu, þá
ræður hann af að ganga að eiga fósturdóttur föður síns, eftir að hann hefir frelsað
lif hennar, er hún reyndi að fyrirfara sér. A þessu endar sagan, en alt virðist benda
á, að von sé á framhaldi í nýrri sögu, þar sem frekar verði sagt af Borgarættinni
og örlögum hennar.
vSkáldsaga þessi er óneitanlega laglega rituð og bendir á talsverða hæfileika hjá
höfundi hennar. Framsetningin er góð og margar lýsingar allsnjallar. En hug-
myndaflugið er nokkuð mikið og stundum allfjarri veruleikanum, eins og t. d. þegar
Orlygur gamli er látinn eiga 3000 fjár, 100 kýr, 120 hross í heimahögum, auk allra
stóðhrossa o. s. frv. Slíkt bú á sér engan stað á íslandi og gefur því útlendingum
rangar hugmyndir. Og svo er um fleira í bókinni, að þar kennir ýmsra öfga, sem
draga úr gildi hennar sem spegli af íslenzku lífi. V. G.
ZUR ISLÁNDISCHEN GEOGRAPHIE UND GEOLOGIE II. heitir alllöng rit-
gerð, sem prófessor R. Palleske hefir gefið út aftan við skólaskýrslu mentaskólans
í Landeshut 1912. Er það þýðing á ritgerð próf. Porv. Thoroddsens í »Geogra-
fisk Tidsskrift« 1905—06 um Odáðahraun og eldfjöllin þar í grendinni. Þetta er-
því seinni partur af þeirri þýðingu Palleskes, er getið var í Eimr. XIV, 236.
V. G.
NEUES AUS INNER-ISLAND kallar herra Heinrich Erkes í Köln ferðasögu,
er hann hefir ritað í »Rheinische Zeitung« (4., 6. og 8 jan. 1912), og segir þar
frá rannsóknarferð hans sumarið 1910 til Kerlingardyngju, Dyngjufjalladals, suðurrönd
Öskju og Trölladyngju. V. G,
HELGI PJETURSS: ISLAND. Heidelberg 1910.
Ritgerð þessi er yfirlit yfir jarðfræði íslands, saniið eftir beiðni þeirra prófessór-
anna G. Steinmanns og O. Wilckens, sem gefa út rit eitt mikið, er þeir nefna
»Handbuch d, regionalen Geologie«. En lýsing hvers lands fæst þó keypst sérílagi,
og kostar ritgerð dr. H. P. M. 1,20. Hún er 22 bls., með 13 jarðfræðimyndum,
og meðal þeirra uppdráttur af íslandi. V. G.
UM AKURYRKJU Á ÍSLANDI t FORNÖLD og á Norðurlöndum yfirleitt
hefir dr. Valtýr Guðmundsson skrifað ritgerð í »Reallexikon der Germanischen.
Altertumskunde« I, 28—34 (Strassburg 1911 —12), og aðra um skegg og hár forn-
manna í sama riti I, 172 (með myndum). V. G.