Dagblaðið Vísir - DV - 12.03.1984, Blaðsíða 13

DV. MANUDAGUR12. MARS1984.
13
leysi engan vanda, hvorki fyrir þau
börn sem hlut eiga aö máli né heldur
fyrir kennara eöa skóla. Þetta bætir
ekki úr því eirðar- og aðgeröaleysi sem
taliö er hrjá hin sk. „afburða greindu”
böm í grunnskólanum heldur eykur
þetta aöeins vinnustundafjölda þeirra
sem er sjálfsagt ærinn fyrir. 1 ööm
lagi held ég aö þetta veröi fyrst og
fremst til þess að auka hlut raungreina
á kostnaö hinna húmanísku greina þar
sem fæmi í raungreinum er mun
mælanlegri og auðveldari viöfangs
heldur en færni í húmanískum grein-
um. Þaö er hægt aö taka 10 ára barn
og kenna því ákveöna færni í stærö-
fræði og tölvufræði svo eitthvað sé
nefnt, en það er ekki hægt að gera
sama hlutinn í bókmenntum eöa siö-
fræði þar sem þær greinar byggja aö
miklum hluta á tilfinningalegum
þroska og lífsreynslu. 1 þriöja lagi ótt-
ast ég aö meö þessu sé veriö aö búa til
„elítu” eöa hóp úrvalsfólks til aö full-
nægja ákveðnum kröfum í þjóöfélag-
inu en ekki endilega til aö stuðla að lífs-
hamingju þessara barna. Eg held að
þessi börn veröi ekki hamingjusamari
fyrir bragðiö, kannski þvert á móti.
Þau sitja uppi með nám sem þau eru
nógu vitsmunalega þroskuð til aö tak-
ast á viö en hafa ekki tilfinningalegan
þroska til aö vinna úr.
Skólanum þröngur stakkur
skorinn
1 framhaldi af þessu langar mig aö-
eins til aö víkja aö þeirri ráöstöfun á
fjármunum sem þarna á sér staö hjá
fræðsluráði Reykjavíkur. I dag er
grunnskólanum þröngur stakkur skor-
inn af þeim sem ráða fjármálum hjá
ríki og borg. Húsnæðisekla, yfirfullar
kennslustofur, sundurslitinn skóladag-
ur, skortur á góðu námsefni, fábreyti-
leg viöfangsefni o.fl. er sá veruleiki
sem fjöldi reykvískra skólabarna býr
við. Þessari fullyröingu til staöfesting-
ar ætla ég að nefna örfá dæmi af
handahófi.
ljNánast ekkert námsefni er til viö
hæfi eldri bama og unglinga sem
eiga viö námsöröugleika aö etja.
Dágóður hópur unglinga er ekki læs
og í lestrarkennslu er þeim boðiö upp
á þá niðurlægingu aö notast viö les-
efni fyrir mun yngri börn.
2) Vegna fjárskorts er Námsgagna-
stofnun langt á eftir áætlun í gerö
nýs námsefnis sem gæti fallið betur
að sveigjanlegu skólastarfi.
3) Böm sem þurfa á sérhjálp aö halda
vegna félagslegra aöstæöna fá ekki
þá sérhjálp sem æskilegust er talin.
Af 144 börnum í Fellaskóla (ég nefni
þann skóla af því aö þar var gerö sér-
stök athugun á þessu máli 1981—’82)
sem þurftu á sérhjálp aö halda f engu
58% ekki þá hjálp sem æskilegust
vartalin.
4) Bamaf jöldi í bekkjardeildum er víöa
mun meiri en kennari getur sinnt
meö góöu móti. 1110 bekkjardeild-
um í grunnskólum Reykjavíkur er
fjöldi barna í bekkjardeild 25 eða
fleiri.
Hlutur borgarinnar
I fjármögnun skólanna á borgin
stóran hlut aö máli, þar sem rekstur
þeirra og búnaöur er aö mestu á henn-
ar könnu. Því miður verður þaö að
segjast eins og er aö í fjárhagsáætlun
borgarinnar fyrir áriö 1984 er ekki
nægilega vel séö fyrir þessum rekstri.
Eg get tekiö skólabókasöfnin sem
dæmi. Þegar sparnaöarnefnd borgar-
innar haföi fariö um þau höndum varö
niðurstaðan sú aö í flestum skólum
borgarinnar lækkar fjárveiting til
þeirra i krónutölu frá útkomu síðasta
árs. Eitt dæmi af mörgum er Vestur-
bæjarskólinn en f járveiting til safnsins
þar lækkar úr 30 þús. kr. í 12 þús. kr.!
Meðan þannig er staöiö aö málum
f innst mér skjóta nokkuö skökku viö aö
fræðsluráð samþykki aö koma upp sér-
stakri starfsemi fyrir „afburða
greind” börn, þau börn sem líklegust
eru til að spjara sig í tilverunni. Aö
mínu mati á fræðsluráö aö beita sér
fyrir gagngerum endurbótum á grunn-
skólanum, endurbótum sem kæmu öll-
um börnum til góöa, líka þeim ,,af-
buröa greindu” sem svo eru kölluö.
Börn eru ekki stöðluð
Og aö lokum þetta: I allri umræö-
unni um börn meö sérþarfir má þaö
ekki gleymast aö öll börn hafa sérþarf-
ir. Við megum ekki flokka börn þannig
aö lítiU hópur, sem á viö námsöröug-
leika að stríöa, og enn minni hópur,
sem telst „afburöa greindur”, séu þeir
einu sem teljist hafa sérþarfir. Þar á
milli sé svo hinn staðlaði nafnlausi
fjöldi sem faUi eins og flis viö rass aö
skólakerfinu. Böm eru ekki stöðluð og
þau eiga ekki aö laga sig aö skólakerf-
inu heldur kerfið aö þeim. Við eigum
aö beina kröftum okkar aö því aö gera
skólann opnari og sveigjanlegri þannig
aö hann veröi fær um aö miöa starf sitt
viö þarf ir og eðli allra baraa.
þingi Kennarasambandsins. Þaö var
hvorki óskaö eftir því né heldur vissi
ég hvemig slíkt gæti oröið svo ég beið
eftir úrslitunum eins og aUir aörir.
Þessi gangur mála að fela riddurum
samningaborösins einum aö sjá um
samningsgeröina er ófær leiö. TU þess
hefur launafólk samtök að þau séu
notuö m.a. til aö standa virk að baki
samninganefndum. Þaö krefst þess
m.a. aö félagarnir séu upplýstir um
gang mála í samningaviðræðunum og
að samninganefnd sé sér meövitandi
um aö hún framkvæmi vilja félags-
manna I hvívetna. Þessum riddaraleik
kringum samningaborðið verður aö
hætta.
Aðrar leiðir
Þegar rætt er um aðrar leiöir í kjara-
baráttu verður að hafa í huga aö viö
lifum nú á tímum fjölmiölunar og upp-
lýsingaflóös. Þaö er ekki ofsagt þegar
því er haldiö fram að stærsti hluti
kjarabaráttunnar fari fram I fjöl-
miðlum. I gamla daga náöi venjulegur
alþýöumaöur að fylgjast meö veru-
legum hluta þess sem. fjölmiölað var.
Fólk las dreifimiöa og hlustaöi á ræöu-
höld á fundum og götum úti. Þessu er
ekki svo farið nú. Upplýsingar og um-
ræöa er engu að síöur mikilvægur
þáttur í kjarabaráttunni. I dag eru
samtök launafólks þannig í stakkinn
búin aö þau hafa engin málgögn sjálf
til að taka þátt í umræðunni og koma
upplýsingum sínum fljótt og vel til
skUa — þau eru illa í stakk búin tU aö
taka þátt í áróðursstríöinu. Vinna ASI
og Ásgarður BSRB koma á engan hátt
aö notum í þessum hluta kjara-
baráttunnar. Þaö er borin von aö hægt
verði aö fylkja launafólki saman um
réttmætar kröfur í launastríð viö at-
vinnurekendur og ríki ef áróðursvopn-
in skortir.
Formaður BSRB, Kristján
Thorlacius, hefur varpað fram þeirri
hugmynd aö samtök launafólks sam-
einist um útgáfu vikublaðs eöa helst
dagblaös sem komi inn á flest heimili í
landinu. Aöur hefur hann bent á aö
BSRB ætti aö vera vel á veröi þegar aö
því kemur aö möguleikar opnast til aö
félagasamtök geti séð um eða rekið
Verða samningarnir samþykktir?
eigin útvarps- eða sjónvarpssend-
ingar.
Þessar hugmyndir og tillögur eru of
lítið ræddar meðal BSRB-félaga. Þessi
atriði eru þó lykillinn að því aö hægt
verði aö fara aðrar leiðir í kjara-
baráttunni og þá ná því marki að
fylkja félagsmönnum um réttmætar
kröfur og berjast til sigurs.
Að fella eða samþykkja
Sá samningur sem fer til atkvæða-
greiöslu meöal opinberra starfsmanna
19. og 20. mars nk. er ekki þess viröi aö
hægt sé að sætta sig viö hann. Auk þess
aö bæta á engan hátt kjararán undan-
genginna mánaöa og ára eru nýgerðir
samningar tákn um það sem í vændum
er. Það á aö hverfa aftur til fyrra órétt-
lætis í launagreiðslum eftir aldri. Þaö
er farið aö versla meö sameiginlega
sjóöi landsmanna og trygginga-
greiðslur í samningum og reikna
tryggingagreiðslur sem laun. Meðlags-
þegar fá kjarabót af því að meðlag er
hækkaö. Þessu er hampaö. Yfir hinu er
þagaö að líklegast eru meölags-
greiöendur jafnmargir og meðlags-
þegar og hljóta þeir kjararýmun af
þessari tilfærslu. Það er annað mál aö
bæta þarf efnahagsstööu einstæöra for-
eldra.
Þaö sem fyrst og síðast einkennir
samninginn er ekki þaö sem í honum er
heldur í hvaða samhengi hann er í
efnahagsmálum þjóðarinnar. Launa-
fólk hefur undanfarín ár sýnt biölund
og sáttfýsi í von um betri tíð. Margur
launamaöurinn hélt aö næst kæmi aö
því aö fjármagn yrði fært úr einka-
neyslu atvinnurekstrarins til að bæta
launafólki kjararýmun undanfarinna
. ára. Engin merki eru um aö slíkt sé aö
gerast heldur þvert á móti.
Það tapast ekkert viö að segja NEI
viö þessum samningum.
JA þýðir hins vegar uppgjöf.