Dagblaðið Vísir - DV - 05.12.1987, Blaðsíða 13

LAUGARDAGUR 5. DESEMBER 1987.
13
Veitingahús
Jónas Kristjánsson skrifar um veitingahús
Gæðin eru ekki gefin í Mandarín
Dýrir Kínastaðir á Islandi
Mandarín í Tryggvagötu er bezta
kínverska veitingahúsið í landinu
og jafnframt hið langdýrasta. Við
lá, að ég svitnaði, þegar ég sá verð-
lag staðarins í fyrsta skipti. Að
horða þar kostar jafnmikið og í hin-
um dýru veitingasölum landsins.
Svo dýrir eru sjaldan kínverskir
veitingastaðir í öðrum löndum.
Þeir hlaða sér venjulega í neðri
enda verðsviðsins. Hér á landi eru
slík matsöluhús hins vegar frá
miðjum verðflokki og uppúr. Það
er eins og þau séu ekki rekin fyrir
kunnuga, heldur fyrir fólk, sem
klæðir sig upp til að borða kín-
verskan mat til spari einu sinni á
ári eða sjaldnar.
Meðan innlendir öndvegisstaðir á
borð við Úlfar og Ljón, Laugaás og
Pottinn og pönnuna eru í lægsta
verðflokki, eru Kínahofið og Sjang-
hæ í miðflokki og Mandarín í hæsta
verðflokki. Þrátt fyrir útbreiðslu
Kínastaða hér á landi, vantar enn
af því tagi fjölskyldustað, sem fólk
hefur efni á að sækja án sérstaks
tilefnis. Þannig er kínverski akur-
inn að mestu ósáinn enn í veitinga-
mennsku íslands.
Miðjuverð súpu og aðalréttar í
hádeginu í Mandarín er 1.051
króna. Að kvöldlagi kostar þriggja
rétta málsverður með tei, en án
víns, 2.008 krónur. Síðarnefnda tal-
an er þröskuldurinn, sem við-
skiptavinir að kvöldlagi verða að
ákveða, hvort þeir vilji stíga yflr.
Stuðlabergið stúkað frá
Mandarín er flutt í salarkynnin,
þar sem áður var til húsa veitinga-
staðurinn Hellirinn. Hinar miklu
og lítt smekkvísu stuðlabergs-
skreytingar í anddyri, veggjum og
súlum hafa verið mildaðar með
stórum, kínverskum skermum, er
skyggja á útsýni og hluta salinn
niður í þægileg skot, þar á meðal
bar í einu horninu. Ymislegu, en
ekki ofhlöðnu Kínaskrauti hefur
verið komið fyrir, svo sem papp-
írslugtum í lofti, veggplöttum,
gluggaspjöldum og renningi yfir
bar.
Rautt áklæði er á stólum og rauð-
ir undirdúkar á borðum, svo og
rauðar tauþurrkur og kertaljós á
kvöldin. í hádeginu eru notaðar
hvítar pappirsþurrkur. Borðbún-
aður er austurlenzkur, þar á meðal
prjónar fyrir þá, sem vilja.
Þjónustan er austræn að gæðum,
þótt hún sé vestræn. Starfsliðið er
klætt í kínverskt silki, flytur gest-
um strax vatn í glös, sér um, að
hitaplötur komi á horð eftir þörf-
um, og ber yflrleitt-af því, sem ég
hef séð í austrænum veitingahús-
um á Reykjavíkursvæðinu. í eitt
skiptið kom hinn austurlenzki mat-
sveinn meira að segja að borðinu
til að kynna sér óskir um bragð-
styrk.
Víða leitað fanga
Matseðilhnn í Mandarín er lang-
ur eins og algengt er hjá slíkum
stöðum. Hann er einnig óvenju fjöl-
breyttur, enda er staðurinn ekki
kallaður „kínverskur", heldur
„austurlenzkur". Boðið er upp á
matreiðsluaðferðir frá Sikkúan og

Kokkahúfur eru fyrir matreiðslu og
blóm fyrir umhverfi og þjónustu, en
krónupeningarnir tákna verðlagið.
Mongólíu, Beijing og Sjanghæ, en
ekki aðallega frá Kanton og Hong
Kong, sem algengast er.
Eggjadropasúpan, sem var súpa
dagsins í hádeginu einn daginn,
reyndist vera góð súpa, mikil að
magni og fela í sér mikið af smásax-
aðri svínapöru og dálítið af blönd-
uöu grænmeti úr frysti. Rækjusúpa
með skemmtilega stökkum, kín-
verskum sveppum, sem brustu
undir tönn, var enn betri og bjó
yfir miklu af rækjum, tær og bragð-
mikil. Smokkfisksúpa var einnig
góð, mátulega sterk, dálítið sæt,
með hæfilega stinnum smokkfisk-
lengjum, eggjum og sveppum.
Konan frá Sjanghæ er nafn á
óvenjulegum, en bragðlitlum for-
rétti, þar sem eggjadeigi var vafið
í fimm fingra formi yfir smásaxað
svínakjöt. Lumpia er nafn á litlum
vorrúllum, sem reyndust svipaöar
öðrum, sem hér hafa verið á boð-
stólum. Þessar voru bornar fram
með kryddlegnu hrásalati og súr-
sætri sósu, er var ekki of sæt.
Steiktur fiskur með ananas og
framandlegu grænmeti hafði htið
fiskbragð, en var góður sem réttur,
snarpheitur og í fylgd meö mildri
sósu. Súrsætur kjúkhngur var
mjög góður, þótt kjötið væri mjög
kryddlegið og bragðhtið, næstbezti
rétturinn, sem prófaður var.
Sósa keisaraynjunnar
Lambakjöt að hætti Sikkúan-búa
var afar meyrt og gott, hæfilega
kryddað. Gengis Khan lambakjöt á
teini var einnig meyrt og alls ekki
bragðsterkt, þótt varað væri við
slíku á matseðh, viöarkolalegt á
bragðið. Snöggsteikt nautakjöt var
sagt borið fram með sójabaunum,
en kom með grænni og rauðri pa-
priku, snarpheitt, en hálfseigt og
var sízti rétturinn. Bezti rétturinn
Hádegisseðillinn
360 Súpa dagsins
495 Peking vorrúha með salati, sveppum og hrísgijónum
450 Steikt hrísgijón með eggjum, kjúkhngi og rækjum
420 Gufusoðiö, hlandað grænmeti með ostrusósu
510 Steikt rauðspretta í himneskri sósu
525 Fiskur með bambusskotum og sveppum
510 Snöggsteiktur smokkfiskur með grænmeti
585 Súrsætar rækjur
650 Gengis Khan kjúkhngur á teini með fersku grænmeti
690 Snöggsteikt svínakjöt með sveppum og eggi
780 Steikt svínakjöt í raspi með fersku grænmeti
750 Lambakjöt að hætti Sikkúan-búa
780 Súrsætt svínakjöt
810 Snöggsteikt nautakjöt meö tómötum
Mandarín i Tryggvagötu er bezta kínverska veitingahúsið i landinu og jafnframt hið langdýrasta.
var hins vegar steikt önd í svokall- Grænt jasmin-te er drukkið með ur, en býður þó Chateau Fontarec-
aðri sósu keisaraynjunnar frá matnum, innifahð í verðinu í há- he, Marqués de Riscal, Gewurztr-
Kína, áberandi bragðsterk og afar deginu og á heilar 110 krónur að aminer og Rosenhang.
meyr. kvöldlagi. Vínhstinn er ómerkileg- Jónas Kristjánsson
Landssamband íslenskra
vélsleðamanna efnír tíl
útílífssýníngar
VETRARLÍF ’87“
W F°rdh!gs?™^e-
- laugardag °g
Svieðió vérðuv opió frá kl. 10.00 til kl. 21.00
báða dai’ana.
Meðal þess sem sýnt verður má nefna:
Vélarogtaeki:
Vélsleðar
Fjórhjól
Snjóblásarar
Rafstöðvaro.fl.
Skíðabúnaður
Allskonarvörur
sem tilheyra skíða-
íþróttum
Fylgihlutir: Varahlutiir:
Aftanísleðar Aflskonarvarahlutir
og marskonar annar Olíur o. fl.
aukabúnaður
Öryggistaekí:
Bílasímar
- Talstöðvar
Lorantæki
Attavitaro.fi.
Hlífðarbúnaður
Mskonar
hlífðarfatnaður
Tjöldo.fl.
LANDSSAMBAND ISLENSKRA VÉLSLEÐAMANNA