Dagblaðið Vísir - DV - 08.10.1988, Síða 9

LAUGARDAGUR 8. OKTÓBER 1988.
9
Moskvubúar ílykkjast á klámmpd
Fyrsta opinbera kvikmyndin í Sov-
étríkjunum, þar sem fjallað er á op-
inskáan hátt um kynlíf, hefur valdið
slíkum óróa þar að myndin hefur
verið bönnuð í kvikmyndahúsum í
Moskvu. í myndinni er ástarsena
með ungu pari.
Myndin heitir Vera htla og segir á
mjög opinskáan og gagnrýninn hátt
frá lífi fólks á landsbyggðinni. Það
um eftir 1950.
Myndin gerist í verksmiðjubæ í
Úkraínu. Þar hafa unglingamir ekk-
ert viö að vera. Þeir eru í upreisn
gegn hinum fullorðnu óg í sumar-
hitunum fer allt úr böndunum. Þetta
er söguþráður sem bandarískir kvik-
myndamenn gerðu mörg tilbrigði við
á sjötta áratugnum.
Faðir Veru er drykkjumaður og
Senur sem þessi hafa ekki verið algengar í sovéskum kvikmyndum til þessa.
Fljótlega myndast mikið ósætti milii
Sergeis og tengdaföður hans.
Á einum stað í myndinni eru þau
Sergei og Vera að ganga á strönd-
inni. Sergei spyr Veru hvort hún
hafi eitthvert markmiö í lífinu. Það
vekur almennan hlátur meðal áhorf-
enda þegar Vera svarar: „í okkar
landi höfum við bara eitt markmið,
kommúnisma."
Önnur áhrifarík sena er þegar fað-
ir Veru ræðst drukkinn á Sergei og
stingur hann en Vera reynir að
fremja sjálfsmorð í kjölfarið. Þetta
er í hrópandi ósamræmi við hefðina
í sovéskum myndum þar sem venja
er að sýna heimilislíf sem friðsælt
og öruggt.
Bróðir Veru bjargar þeim úr þess-
um hremmingum. Hann kemur Ser-
gei undir læknishendur og fær Veru
til að æla lyfjum sem hún hafði tekið
frá fóður sínum. Þessi lokasena er
sýnd undir dynjandi rokktónlist.
Þetta eru vinnubrögð sem ekki hafa
sést áður í sovéskum kvikmyndum.
Engin lausn kemur fram í lok
myndarinnar. Vandamálin eru öll
þau sömu og áður en áhorfandinn
verður aö gera upp við sig hvað er
til ráða. Þessi endir er fjarri hefðum
í sovéskum kvikmyndum.
Skammarleg mynd
Þegar myndin var frumsýnd voru
kvikmyndagagnrýnendur flestir
sammála um að hún væri slæm. „Þaö
er til skammar að sýna svona mynd,“
stóð í einum dómnum. Ekki voru þó
allir á sama máli og í einum sagði:
„Það er skammarlegt að við skulum
lifa svona lífi.“
Þessar fullyrðingar eru dæmigerð-
ar fyrir deilurnar sem myndin hefur
vakiö. í myndinni er fjallað um það
sem aldrei hefur mátt fjalla um. í
sjónvarpi hefur komið fram að
myndir af þessu tagi séu góðs viti
þótt þær valdi hneykslun því þær séu
hluti af opinni umræðu um þjóð-
félagsmál.
Ekki eru þó allir sammála um að
ástæða sé til að fjalla opinberlega um
viðkvæm mál. í sjónvarpinu voru
nýlega sýnd viðtöl við vændiskonur
sem skipt höfðu við útlendinga.
Pravda birti lesendabréf daginn eftir
þar sem sagði að viðtöhn hefðu verið
skammarleg og frásagnir vændis-
kvennanna um örlæti útlendinga á
fjármuni gætu afvegaleitt sovéska
æsku.
ÍLAKJÖR
Sýnishorn
úr
söluskrá
Húsi Framtíðar, sími 686611
var þó ekki pólitískt inntak myndar-
innar sem lokkaði meira en hálfa
milljón kvikmyndaunnenda til að sjá
hana. Flestir komu til að sjá líflegar
ástarsenur í myndinni.
„Ástarsenurnar komu mér alger-
lega á óvart. Ég hef aldrei séð neitt
þessu líkt áður,“ hefur fréttamaður
Reuters eftir fimmtugri konu sem sá
myndina.
Saklaust þrátt fyrir allt
Filmubúturinn, þar sem Vera er
með honum Sergei sínum í rúminu,
þætti á engan hátt hneykslanlegur
ef miðað er við það sem gengur og
gerist á Vesturlöndum. Því er líka
haldið fram að kvikmyndahúsagest-
um á Vesturlöndum þætti margt
annað hneykslanlegra í myndinni en
bólfarir þeirra Veru og Sergeis.
í öðrum kvikmyndahúsum í
Moskvu mjóta heimildamyndir um
vændi og kynvillu nú mikilla vin-
sælda ekki síður en sagan um Veru.
Þessar myndir hafa vakið háværar
deilur í Sovétríkjunum því margir
telja þær á mörkum almenns vel-
sæmis. Þessi mál hafa ekki áður ver-
ið rædd opinberlega austur þar.
„Myndin um Veru er ekki óábyrg
þótt hún hafi valdið hneykslan. Þetta
er þó ekki hneykslanleg mynd,“ er
haft eftir Lydiu Gonyevskaya, fram-
leiðanda hjá Gorky Film Studios,
sem framleiddi myndina. Hún hefur
varið myndina opinberlega.
Hún sagði að Maria Khmelik, höf-
undur myndarinnar, hefði skrifað
handritið árið 1983. Hún var þá 23
ára gömul. Á þeim tíma er sagt að^
höfundar hafi ekki einu sinni leyft'
sér að skrifa slík handrit, hvað þá
að sýna það nokkrum. Handritið lá
því óhreyft í nokkur ár. Þegar Maria
lagði það loks fram gerðu ritskoðarar
stjórnvalda enga athugasemd.
Bönnuð í miðborg Moskvu
Þótt engar hömlur væru lagðar á
gerð myndarinnar var bannað að
sýna hana í kvikmyndahúsum í mið-
borg Moskvu þar sem flest fjölsótt-
ustu kvikmyndahúsin eru.
Sagan um Veru fjallar um firringu
meðal ungmenna í Sovétríkjunum.
Vera er uppreisnargjam unglingur
sem klæðir sig eftir eigin höfði og
rífst við foreldra sína. Þetta er per-
sóna sem á margar hliðstæður í vest-
rænum kvikmyndum. Þeir sem séð
hafa segja að hún gæti allt eins átt
heima í bandarískum smábæ á árun-
móðirin afskiptalaus. Líf Vem breyt-
ist þegar hún hittir Sergei á dansleik.
Þetta er ærslafull samkoma sem lög-
reglan leysir upp og þau Vera og
Sergei flýja staðinn saman og fá inni
á hótelherbergi.
í myndinni sést hvar Vera rís nak-
in upp úr rúminu hjá Sergei og snýr
heim í óvistlega íbúðina hjá foreldr-
um sínum. Hin umdeilda rúmsena
kemur þó ekki fyrr en síðar.
Við sýningar á myndinni hefur allt
fallið í dúnalogn í salnum meðan
hjónaleysin em í rúminu en aðrir
hlutar myndarinnar vekja ótvíræð
viðbrögð. Myndin sýnir í smáatrið-
um kaldranalegt líf fólks í Sovétríkj-
unum. Þau Vera og Sergei eiga engan
kost á getnaðarvömum og Vera
verður fljótt ólétt eftir kynni þeirra.
Ófagurt heimilislíf
Þau verða að ganga í hjónaband
og Sergei flytur inn á heimili foreldra
Vera. Það er eini möguleikinn sem
stendur ungum hjónum til boða.
Vantar
M. Benz 190E og 230E,
árg. 1986-07,
sjálfskiptan.
Suzuki Fox 1300 háþ., árg. ’88,
beinsk., 3ja dyra, silfur, ekinn
10.000. Verð 600.000.
Audi 90 2,3E, árg. ’88, beinsk., 4ra
dyra, svartur, ekinn 19.000. Verð
1.700.000.
Ford Bronco XLT Lar, árg. ’82,
sjálfsk., 2ja dyra, dökkbi., ekinn
115.000. Verð 1.090.000.
Ford Taunus st., árg. ’86, sjáifsk., 5
dyra, dökkbl., ekinn 60.000. Verð
1.290.000.

Peugeot 505 st., árg. ’87, sjálfsk., 5
dyra, hvitur, ekinn 28.000. Verð
890.000.
MMC Lancer GLX, árg. ’87, sjálfsk.,
4ra dyra, hvítur, ekinn 26.000. Verð
530.000.
Framkvæmdastj.: Finnbogi
Sölustj.: Skúli
Sölum.: Kjartan
-iB
?3> g
BJðÍ“ioi^£:f?±
IS” i|ULy±A3K
aA^frfr/fc'Ao&iiloi&M&íaa^ð-Jfö
ák7,%±'5yjM%fö%71Mgo fe#3Éíu“i0i’’B-)
...................-JfllS!±aSití:l?o
Isð-jjjjg, ^Silfc^ifi3!í±gWígf
3§,^3§M“101A” SlíiíSg,±5í, fifc.
6íí“ 101 B ”0
iiiakífe/’uig, ífffc^jftáifgfi

*°ao og hh/ður bessi fékk
pessað 1 íni ln Setn ffæfn *a tlh
fynr hárlpv^aningar beirra °rðlð.ti]
leit fann 7fSis sakir. Eftjr k Seiíl ilða
una nn Zhao lof, Jt* frotlau,a
0±, jg
,®IÍ)
>llfe, ít
ðíifajs
rettu efnabit
ausa
önd-
4-'njfféMRíkf*, k 5 -rn bíibh
ið,
a,
iBStÍI3S,^fíai216ff,g^62.'
/&fí&2ísi*96.9%!,
Ksaæ. «37ii^ýtSo-
BjjafiW&,±iifc&jKa,Ái3ni«'.,,,, _
SíAOWfilMfcM^WÆfSrtli^/I^iíSfiÍi “S
7. ,“101”JA;ÍÍa5000S'Æ, f&ÍJiS
i*2ooo£:?Æ, 90%WAS±aÉ!]ji:. jai+4-^
ít^frsi^-tíZ,, ífiA^>f£40Afx.
íOaM*±, *IUN, 4fc«,
una. ‘'“au l°ks
Zha° hlaut verðla
GnninSamannafUnáráðstefnuu
ari oe nn h 7 1 Brussel UpP
vj'ð ein seyffUr hana gert , Slðasta
terðf „201 ••enerJend fertSHí ?
81 h» í ,and“”;efe-
Wvsinn 11
JZ 9ar:Bo*823UVRD
128 feykjavik.
4;?l±fiíÆ
)nnpjtt^0
J?E??7ÍÍÍÍ5,3!Í
JffS—SiP.fefií