Þjóðviljinn - 24.12.1968, Síða 7

mennings á íslandi lítill. Það
fór hfildur ekki mikið fyrir því
sem við keyptum af íslenzkum
afurðum; aðalmarkaðurinn var
á Englandi. Ómögulegt reynd-
ist að hlusta á útvarpið í Kaup-
mannahöfn, beztu fréttirnar
fenigu menn ef þeir stilltu við-
tæki sín á bandarískar útvarps-
stöðvar. Þyrfti að fá lán til
kaupa á bótum og skipum
reyndist bezt að fara til Lond-
on City.
Mótbárum var eikki andmæit
og á þær var hlustað, en þessa
vanabundnu. meðfæddu gagn-
rýni var ekki auðvelt að leið-
rétta, því að i höfuðdráttum
höfðu sjómeinnirnir á réttu að
standa.
Næstu dægur fórum við fjór-
uim sinnum í bátana, en
við fengum ekki eina einustu
siid. í eitt skiptið smaug liang-
reyður í allri sinni fyrirferðög.
ótrufiluð aftan við annan nóta-
bátinn og komst inn í torfuna
svo kastið mistókst. Það mátti
greina hvalinn í vatosborðinu,
en síðan hvarf hann á ótrú-
legum hraða. Þá vorum við
um það þil 10 mílufjórðunga
vestur af Siglufirði.
Næsta dag tókst litlu bebur
till. Fimm sinnum flórum við í
b'átana. Tvíveigis köstuðum við
nótinni í von um góðan feng,
en í bæði skiptin hvarf sfldin.
1 tvö önnur skipti mistókust
köstin strax í byrjun, í síðustu
tilrauninni munaði sáralitlu að
við fenigjum uim 200 tumnur,
en enn einu sinni kom babb í
bátinn, siíldartcrfan stakk sér
og kom upp aftur nákvæmlega
5 föðmurn utan við nótina. Þá
var röðiin komin að „Ými“ og
úim borð í hann náðust allar
200 tunnurnar.
Hinn 22. ágúst, um háilfsjö
3eytið að moirgni, voirum við
enn kalilaðir í bátana. Það leit
út fyrir að þetta yrði stórf kast,
en straumfallið var hart o>gvið
reiknuðum dæmið skakikt. Enn
var ekki ein einasta branda
komin yfir borðstokkinn á
,,Glaði“. Tækifærið gafist fyrst
að nýju þegar liðið var á dag-
inn og í það skipti höfðum við
vinninginm, en afilinn var skitn-
ar 50 tunnur. Næsta dægur voa>
um við sjö sininium á ferðdnni
og í fjórða skiptið var uim
Sannkal'laða þrælavinnu að
ræða. Nótabátaiinir voru settir.
út af svo mikilli skyndingiu að
fjórir menn stóðu eiftir á ötidu-
stokknum og gátu ekki stokk-
ið niður í bátana. Þá lærði ég
fyrst að kasta nótinni.
Einn sólarhringinn urðum við
að fiara 12 til 15 sinnum yfir
borðstokkinn, og þá gafst lítill
tími til að hvíla lúin bein í
rúminu. En Ingvar bughreysti
oðíkur með því að segja frá
þorskivertíð'innii vetranmánuð-
ina: — Þá væri nær alltaf illl-
viðri, menin yrðu að vinna 1
mildlum sjógangi, kuilda og vos-
búð, og kýli af völdum sjáv-
arseltunnar gerða fiskimönnum
lífið leitt. Ég held að hann hafi
etoki verið að ýkja neitt eir
hann sagði dag nokkurn frá
vinnuhrotu að vetrarlagi sem
staðið hafði 90 kllukkustundir
og aðeins 5 stunda hvíld hafi
gefizt allan tómiann. Afleiðing-
in varð reyodar sú, að þetta
varð öUum mönnunum, 30 að
tölu, að 5 hinum yngstu und-
amskildum, ofraun og þeir voru
ekki vinnufærir lengi á eftir.
Surnir þeirra gátu ekki hreyft
sig dögum saman, og einin skip-
verjanna sem skriðið hafði inn
á ristarnar ofan við katlana til
að hHýja sér og hressa féll eins
og dula niður stigann ofan í
kyndiklefann.
Ingvar bar lof á skipshöfn
sína og kvaðst ekki kunnaþau
hrósyrði sem hún ætti skilið.
Hann komst með eigin athug-
unum að þeirri niðurstöðu, sem
kom flatt upp á menn, að hann
fyndi ekki fyrir því í augun-
um þó liann stæði á vierði
dægrum saimian, en þessi mikla
einbeiting sjónarinnar ylli því
að heyrn hans skertist til muna.
að var fyrst sunnudaginn 23.
ágúst sem veiulega dró +il
tíðinda. Við höfðum siglt nótt-
ina adla austur á bóginn og út
af Þórsihöfn komum við um
11 leytið auga á stóra og þétta
síldartorfu. Fuiglamergð fylgdi
torfunni eftir, mainni datt íhug
að þarma ætti sér stað orusta
neðansjávar, þar sem ótöluleg-
ur fjöldi spriklandi fiska
tættu hvem anrnan í sundur og
drápu. En vafailaust var veður-
blíðan ein þess valdandi að
sildin var svona fjörug. „Sfld-
arforinginn“ var bersýnilega
alveg ringlaður, að minmsta
toosti reyndist eðlisávísunin
eitthvað brengluð. Þetta var
gott kast, um 500 tunmur. Þil-
farið var hálffuHt og byrjuð-
um við strax að kvertoa sifld-
ina og kcma aflanum í saít-
tunnurnar.
Notokrum klutokustundum síð-
ar meyddumst við til að snúa
aftur til Akureyrar til að taka
þar kol. Annað ve'lheppnað
kast hefði nægt fyrir útgjöld-
uim og hieildur betur, en þó að
við reynduim enn nokkrum
sinnum síðdegis varð afrakst-
urinn ekfci annar en tvö stór
göt á nótinni, af því að \dð
höfðum kastað á of litiu dýpi
og nótin festist í botninum. Við
bjugguim ofckur undir róHega
heimferð, er taka myndii ca.
10 stundir, og höfðum farið úr
ólíustökkumuim þegar kaillið
kom tol. 7 að kvöldi. Og þaö
tókst reyndar. Um tol. 9 vorum
við búnir að ná 400 tumnum til
viðbótar um borð. Unnið var
við aiflann alla nóttina og við
Vorum sannarlega sfldarlegir
útlits. Hreistur allstaðar, gróf-
gert skínainidi hrieistur, sifld af
hinum í’étta gæðaifllokld.
Hinn 25. ágiúsit voi\im viðaift-
ur á sjó: vitou seinna fékk ég
skipsferð flrá Si'gHufirði til Dan-
miertour.
BJÖRN &
HALLDÓR
VÉLAVERKSTÆÐI
Siðumúla 9 — Reykjavík — Símar 36030 & 36930.
Fullkomið vélaverkstæði sem annast viðgerðir og
þjónustu á öllum tegundum dieselvéla, til lands og
sjávar, viðgerðir og stillingar á olíuverkum diesel-
véla, niðursetningu dieselvéla í fiskiskip, fiskiðjuver,
rafstöðvar og þungavinnutæki. Sérmenntaðir fag-
menn. örugg og góð þjónusta.
EINKAUMBOÐ A ÍSLANDI FYRIR:
• CUMMINS
dieselvélar.
• OSTERMANN
skipa- og bátaskrúfur.
• TWIN-DISC
gírkassa, kúplingar, afl-
úrtök ofl.
• SIMMS
olíuverk og eldsneytisloka.
Við þjóðum aðeins það þezta sem völ er á á sviði
dieselvélaviðgerða, tækniþjónustu og útbúnaðar
fyrir dieselvélar, hvort sem er til lands eða sjávar.
BJÖRN & HALLDÓR
VÉLAVERKSTÆÐI
Síðumúla — Reykjavík — Símar 36030 & 36930.
JÓLABLAЗ