Þjóðviljinn - 24.12.1968, Síða 91

urinn, sem var látinn í fang-
elsi fyrir þjófnað fyrir þrernur
eða fjórum árum?
Ungi m.: Það getur vel verið.
Lögiregluþjónn: Þetta er
kannski bróðir hans?
Ungi m.: Kannski.
Lögregluþjónn: Jú, það er
rétt, hann hét þvi nafni. Það
má víst gera ráð fyrir að þetta
barn þarfnist þess að fá óskir
sínar uppfylltar.
Ungi m.: Þökk fyrir. (Þögn).
Kærar þakkir. (Hann stekkur
út úr bílnum).
Lögregluþjónn: Það var ekk-
ert. (Þögn). Nick.
Bill: Sagðir þú Nick?
Lögregluþjónn: Já, Nick
Bennevente. Komdu, við skui-
um halda áfram.
(Lögreglubíllinn ekur aÆ stað.
Það má heyra margskonar há-
vaða frá umferðinni: Bílar,
strætisvagnar o. fl. Einnig
skvaldur í fólki á götunni).
Ungi m. (Með hávaða borg-
arinnar sem undirspil): Andar-
tak, jólasveinn! Ég þarf að tala
við þig. Og takið eftir, börn!
(Músik). Reynið að óska ykkur
ekki of mikils. En samt sem
áður, hversu mikið, sem þið
hafið óskað, og hve lítið sem
þið fáið þá takið ekki nærri
ykkur að þið sáuð hann og
hann gaf ykkur ekki það, sem
þið báðuð um. Það er svo margt
fólk, sem vantar allt — reynið
að óska ekki of mikils. Enginn
ásakar ykkur þó þið óskið eftir
einhverjum ósköpum — helvit-
is ósköpum — að minnsta kosti
um jólin — takið það ekki
nærri ykkur. Og þú, jólasveinn,
vertu ekki svo heimskur. Láttu
ógert að spyrja þau í sífellu
hvers þau óski sér — láttu þau
ekki trúa því endalaust að þú
ætlir að gefa þeim allt, sem
þau óska sér. Bentu þeim held-
ur á hvað þau eiga, þótt þau
séu fátæk, þótt þau vanti sæmi-
legt húsnæði. vanti bæði mat
og klæðnað og margt, margt
fleira. Reyndu að gefa þeim
kja-k til þess að fá sem mest
út úr því lífi, sem þau lifa.
Þau treysta þér, notaðu skyn-
semina. Ef þú getur ekki gefið
þeim það, sem þau óska sér —
reyndu þá að sýna þeim það
sem þau eiga. Komdu ekki fram
við þau eins og venjulegur
maður, þau trúa á þig — þau
trúa að þú getir allt — bðkstaf-
lega allt — og það getur þú
ekki, segðu þeim það svb þau
tfari ekki heim í fátækrahverf-
in með kramin hjörtu. Okkur
þykir vænt um þig, jólasveinn.
en reyndu að nota skynsemina.
Þú átt að kenna þeim að skilja
það, að hve lítið, sem þau eiga.
geta bau þó ævinlega gefið öðr-
um. Það eru ekki hlutir, sem
þau óska eftir og þarfnast. Þú
átt að segja beim að aðeins
það, að gefa, getur gert þau
hamingjusöm. Og þú neyðist til
að segja þeim að þau þunfi
ekki að getfa hluti — hluti
er hægt. að kaupa — en bað
góða, sem fólk gafiur hvað öðru
ei' ekki hægt að kaupa. Það
góða, sem fólki er meðfætt og
alltaf er fyrir hendi, tilbúið til
þess að gefa af því. Og að
gefa þannig en eina leiðin til
að verða hamingjusamur. Hlust-
ið nú á, börn. Jólaljósin ljóma
ekki skærar en augu ykkar.
Engin gjöf í heiminum er
stærri en sú að segja við ein-
hvem: Mér þykir vænt um big.
Engin fegurri eða hlýrri en
hjartagæzka ykkar. Þið eruð
öll rík og eigið fagrar gjafir
að gefa. Engin gjöf er dýrmæt-
ari en að gefa hluta af sjálfum
sér. Og því meira sem þið gef-
ið þeim mun meira mun vkkur
hlotnast. Bíðið og takið eftir,
börnin góð. Það fyrsta, sem
ykkur verður ljóst er að þið
vaxið og verðið fullorðin eins
og annað fólk, en jafnvel þá
skilst ykkur kannski ekki að
þið verðið að gefa — gefa í sí-
fellu og þiggja, og kannski
hugsið þið um það að þið haf-
ið ekki haft nógu góð kjör þeg-
ar þið voruð börn. En ef ykkur
á nokkurn tíma að auðnast að
verða hamingjusöm, verðið þið
að gera ykkur allt þetta ljóst
nú þegar. Unnur Eiríksd. þýddi.
Heimilistrygging er öryggi

Heimilistrygging er óefað ódýrasta trygging
sem völ er á, miðað við þá víðtæku vernd, er
hún veitir heimilisföðurnum og allri fjöl-
skyldunni. Heimilisfaðir með ábyrgðartil-
finningu getur varla vanrækt að kynna sér
skilmála hennar og kjör. Leitið til skrifstofu
vorrar, og vér erum ætíð til þjónustu.
T
LAUGAVEGI 178 SÍMI - 21120
JÓLABLAÐ - 91