Þjóðviljinn - 24.12.1968, Qupperneq 101

SKEGGLAUS
GYÐINGUR
Framhald af 13. síÖu.
— Auðvitað sá sem skítugur
er!
— Alls ekki. Sá skítugi sér fé-
laga sinn hreinan og heldur því,
að hann sé sjálfur hreinn líka.
En sá sem hreinn er, sér þann
útbíaða og heldur því að hann
sé sjálfur skítugur, það er því
hann sem fer að þvo sér. Nú skal
ég leggja fyrir þig aðra kashe:
Báðir þessir menn falla aftur of-
an í hlandfor — hvor þeirra mun
þá þvo sér?
— Jú, ég skil: auðvitað sá sem
slapp hreinn?
— Hvaða vitleysa. Sá hreini
hafði tekið eftir því, þegar hann
þvoði sér eftir fyrsta fallið, að
hann var hreinn. Sá skítugi skildi
hinsvegar hvers vegna sá hreini
þvoði sér — þess vegna þvær sér
nú sá sem þarf að þvo sér, sá
skítugi. Nú skal ég leggja fyrir
þig þriðju kashe: Báðir þessir
menn detta ofan í hlandfor í
þriðja sinn. Hver mun þá þvo sér.
— Héðan í frá sá skítugi, auð-
vitað!
— Alls ekki. Hvenær hefur þú
heyrt að tveir menn hafi fallið
ofan í sömu hlandfor og annar
útatað sig en hinn sloppið hreinn?
Þetta er, sjáðu til, Talmúd.
★
veir kaupahéðnar hittast á
járnbrautarstöð og taka tal sam-
ann.
— Hvert ert þú að fara, Itzok?
— Ég? Ég er að fara til Var-
sjár að kaupa timbur.
— Ææ, Itzok, Itzok, að þú
skulir ekki skammast þín að láta
svona við mig, gamlan manninn.
— Hvað nú, hvað nú?
— Heldurðu að ég viti ekki, að
þegar þú segist vera að fara til
Varsjár að kaupa timbur, þá þýð-
ir það að þú ert að fara til Lem-
berg að salja korn? En nú veit
ég af tilviljun að þú ert í raun
og veru að fara til Varsjár að
kaupa timbur. Af hverju ertu þá
að Ijúga að mér?
★
í
* smáþorpum Austur-Evrópu
voru rabbíar ekki aðeins prestar
Gyðingasafnaða, heldur dómarar
og ráðgefendur í ólíklegustu mál-
um.
Ung kona kemur til rabbíans
og ber sig illa. Hún býr með
manni sínum hjá föður sínum,
og báðir berja hana reglulega.
Rabbíinn stefndi föður henn-
ar á sinn fund.
— Tengdasonur þinn, sagði
hann, er eins og allur bærinn veit,
ómenni og bulla. En þú ert sjálf-
ur skikkanlegur maður — hvern-
ig í ósköpunum stendur þá á því,
að þú lemur dómr þína?
— Rabbí, sagði maðurinn, það
geri ég aðeins til að refsa tengda-
syni mínum: hann ber dóttur
mína, og ég ber þá konuna loans
í staðinn ....
— í annan stað komu hjón til
rabbía og báðu hann að setja
niður deilur sín á milli. Maður-
inn bar sig sérstaklega aumlega
— hafði kona hans klórað hann
svo í framan að hann var vart
þekkjanlegur.
Rabbíinn leit byrstur á konuna
og sagði: Hvernig leyfir þú þér
annað eins. Veiztu ekki að skrif-
að stendur að maðurinn er höfuð
fjölskyldunnar og konunni ber að
sýna honum undirgefni?
— Jú, kæri rabbí, en er ekki
leyfilegt að maður klóri sér öðru
hvoru í höfðinu?
★
átækur Gyðingur kemur til
rabbía og kvartar sáran yfir því
hve hann búi þröngt, öll fjöl-
skyldan verði að hýrast í einu litlu
herbergi og geti hann ekki þolað
þetta lengur.
Rabbíinn hugsaði sig vel um.
Síðan spyr hann:
— Átt þú hænsni? Áttu
kannski geit líka?
Jú, jú, Gyðingurinn átti bæði
hænsni og geit.
— Þá skaltu búa bæði um
hænsnin og geitina í herberginu
hjá ykkur.
— En kæri rabbí, það kemur
ekki til mála. Við getum varla
snúið okkur við þó að þetta bæt-
ist ekki við!
En rabbíinn er ósveigjanlegur:
Gerðu eins og ég segi þér!
Að viku lokinni kemur Gyð-
ingurinn og ber sig aumlega og
grátbiður rabbíann um að leyfa
Sendum öllum viðskiptavinum og starfsfólki beztu óskir
um gleðileg jól, gott og farsælt komandi ár.
MJÓLKURBÚ FLÓAMANNA
JÓLABLAÐ — 101