Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1916, Qupperneq 56

62
Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands.
Pegar skýrsla þessi um hitamælingarnar er borin sam-
an við skýrslu um ársvöxt trjánna, leynir sér ekki, að
þar er talsvert samræmi á milli.
Ársvöxturinn jafnmestur þau árin, sem hitinn stígur
hæst og varir lengst, en talsvert minni í lakari árum.
Greinilegast kemur þetta í Ijós seinni árin, enda trjávöxt-
urinn þá orðinn reglubundnari vegna aldurs trjánna. Ár-
ið 1915 er kaldasta sumarið, er komið hefir hér norð-
anlands nú um mörg ár. Þá lá ís hér á Eyjafirði í júní
og fram í júlímánuð, enda nær þá júlí aðeins maí hita.
Meðalársvöxtur verður þá aðeins 17.1 cm. og má þó
gott heita. Toppkal var enganveginn með meira móti
eftir það sumar, enda var haustveðrátta sérlega hagstæð
lengi frameftir. Sumarið 1916 var með heitustu sumrum,
sem komið hafa á þessu tímabili, sérstaklega stígur þá
júlíhitinn hátt, uppí 13.34°, enda er þá ársvöxtur mjög
góður, nema á sumum flokkum greni og furu, og getur
það, að því er gr^nið snertir, orsakazt af blómgun þess
þetta sumar, eins og áður er á minst. Sumarið 1914 var
hið hagsælasta fyrir trjávöxtinn. Pá var sumarhitinn lang-
vinnur, sólfar oft mikið og ágústhiti sá mesti sem kom-
ið hefir á þessu tímabili, 12°. Sumarið 1913 voru hlýindi
ekki eins langvinn, þótt meðalhiti sé þá meiri og þá
voru þurkar afarmiklir og munu hafa dregið úr ársvext-
inum. Sumarið 1912 stígur hitinn óvanalega hátt í júlí-
mánuði, 13.22°, þótt meðalhili sé þá tæplega í meðallagi,
enda trjágróður góður það sumar.
Vaxtarmunur sá, eftir mismunandi sumarhita, er hér
kemur í Ijós, bendir meðal annars á, að lofthiti sé í
minna lagi, samkvæmt kröfum trjágróðursins, en þó ekki
svo lítill, að trjáplöntumar geti ekki tekið nokkrum fram-
förum og staðizt nokkurnveginn kaldari sumur.
Um þessar hitamælingar vil eg taka það fram, að
niðurstaða þeirra er nokkuð önnur, en áður hefir verið
talið um lofthita sumarmánaðanna á Akureyri. Merkasta
samandregið yfirlit um það efni hefir birzt í hinni fróð-