Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1916, Blaðsíða 65

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands.
71
leiðbeiningu um ræktun trjáplantna. í því efni get eg
vísað mönnum til ritgerða eftir Sig. Sigurðsson, skóla-
stjóra, í Ársritinu 1903 og 1909. Sérprentun af þeim
geta menn fengið ókeypis, með því að snúa sér til
Ræktunarfélagsins. Um sama efni eru einnig leiðbeining-
ar í Björkum og skógræktarriti ungmennafélaganna. En
eg vildi ekki skiljast svo við þetta efni, að vekja ekki
athygli á þeim einstöku atriðum, er eg hefi orðið var
við að einkum hafa orðið trjáræktinni að fótakefli víða,
sem hún hefir verið reynd.
Fyrsta atriðið eru piönturnar sjálfar. Langöruggasta
leiðin er að ala plönturnar upp af fræi sjálfur. F*á veldur
tilfærslan þeim minstum hnekki. En þá þarf 3 — 5 ár
lengur að bíða eftir árangrinum. Séu plöntur aðfengnar,
er rétt að taka þær ungar, 4 — 5 ára. Pá taka þær minst
að sér við flutninginn. Stórar plöntur geta líka lánast, en
reynslan hefir sýnt, að fjöldi þeirra verða að aumingj-
um lengi eftir flutninginn, og ná sér margar aldrei. Til
þeirra orsaka, að fólk hefir sózt eftir stórum plöntum,
sem þeim sýndust álitlegastar á velli hér í stöðinni, má
rekja mishepnun margra garða víðsvegar. Hér í stöðinni
hafa margar plöntur, sem færðar hafa verið til talsvert
vaxnar, barizt milli heims og helju 4 — 5 ár, úr því farið
að taka eðlilegum framförum aftur eða dáið að öðrum
kosti. Hinsvegar hefir líka tekizt að færa hér til stórar
plöntur svo iítill hnekkir hafi orðið að, en þá verður
líka allrar varúðar að gæta, en hennar getur ekki notið,
er plöntur eru sendar langa leið.
Loks má nefna, að það hefir sérstaklega mikla þýð-
ingu að plönturnar séu vel með farnar í flutningi. Par
til heyrir: Að vel sé um þær búið. Að þær þurfi ekki
að bíða óhæfilega langan tíma eftir gróðursetningu. Að
þær séu ekki látnar þorna um of. Skyldi ætíð vökva
plöntupakka, er um hann er vitjað á höfn og halda hon-
um rökum úr því, þar til plantað er. Þornaðar plöntur
er hæpið að nokkurntíma nái þrótti og þroska. En þann-