Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1952, Qupperneq 11

11
frá aðalstöðinni og einkurn breiða út og sýna mönnum nið-
urstöður hennar. Voru þær að Húsavík, Höfða í Höfða-
hverfi, Ytra-Hvarfi í Svarfaðardal og Æsustöðum í Langadal.
Stöðvarnar í Höfða og Ytri-Hvarfi voru þó aldrei settar npp.
Um haustið sendi félagsstjórnin bréf í alla hreppa á
félagssvæðinu, með fyrirspurnum til bænda um, hverjar ósk-
ir þeir hefðu fram að færa um framkvæmdir og leiðbeining-
ar af hálfu félagsins. Sviir bárust úr öllum hreppunum. Eru
þau næsta fróðleg um það, hvert hugir manna stelndu þá, og
hvað þá skorti mest, að eigin dómi. Einkum er óskað eftir
leiðbeiningum um áburðarnotkun og áveitur. Mikið er
óskað eftir leiðbeiningum um garðrækt, og almenna fræðslu
um ræktunarmál. Þá óska furðu margir eftir, að settar séu
upp smá tilraunastöðvar. Og þótt svörin séu sundurleit um
margt, sýna þau eitt ótvírætt, og það er að haíin er vakning-
aralda um allt Norðurland í þá átt að auka ræktun landsins
og hefja landbúnaðinn á hærra stig en verið liafði. Þessa
öldu hafði stofnun Ræktunarfélagsins reist. Félagar þess
voru í árslok 1930 665 auk nokkurra hreppabi'inaðarfélaga.
Yfirlit þetta, þótt fljótt sé yfir sögu farið, sýnir að þegar
á fyrsta starfsári Ræktunarfélagsins var hafizt handa um flest
þau störf, sem síðan um nær hálfa öld hafa verið viðfangs-
efni þess.
Þess er þegar getið, að á stofniundinum gerði félagsstjórn-
in ráð fyrir að fást mundi landssjéiðsstyrkur til rekstrar
stöðvarinnar, 10 þús. krónur 1904 og 8 þúsund 1905. Þetta
fór nokkuð öðruvísi en ætlað var. Að vísu tók fjárlaganefnd
neðri deildar Alþingis málinu vel, og samþykkti deildin að
veita félaginu 8 þúsund krónur hvort árið. En er til efri
deildar kom, lækkaði hún styrkinn niður í 2500 kr. Að lok-
um tókst fylgjendum málsins að koma í gegn 6500 kr. styrk
hvort árið. Andstaðan gegn styrknum var rökstudd með því,
að þar sem Búnaðarfélag Islands væri starfandi, væri engin
þörf á Ræktunarfélaginu, og styrkur til þess væri einungis