Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1952, Qupperneq 61

61
menntaðir kennarar hafa verið ráðnir að tveimur
eða þremur héraðsskólum. — Höfuðtilgangur þessa
fræðslustarfs á þó að vera vakning, framkvæmd af sendi-
mönnum frá áhuga- og fræðslusamtökum landbúnaðarins,
fremur heldur en skipuleg búnaðarfræðsla, þótt hún geti
einnig komið til greina, ef hópar nemenda óska að læra bú-
fræði sem nokkurs konar sérnám við skólana. Það, sem mest
hindrar nú, að hægt sé að hefja að gagni slíkt vakningar- og
fræðslustarf við þessa skóla, er tímaþröngin á þeim. Þeir
sem skópu hina nýju fræðsluliiggjöf og skipulögðu náms-
efnið við skólana, hafa ætlað nemendunum að nema eða fá
nasasjón af af allt ciðru heldur en atvinnuháttum og atvinnu-
lífi lands og þjóðar. í fáum orðum sagt, það er ekki rúm fyr-
ir búfræði, eða atvinnufræðslu af nokkru tagi, við framhalds-
skólana. Þau aðskotadýr, sem eru að reyna að troða sér inn
í tímaskrána með þess háttar óþarfa, geta átt það á hættu að
verða þess völd, að nemendurnir dumpi við landspróf eða
einhver önnur próf, sem reglugerðin útheimtir. Eigi að vera
unnt að ryðja slíkri fræðslu til rúms, verður fyrst að útrýma
einhverju af því, sem nú er krafizt að þar sé kennt. Hér verð-
ur þetta mál ekki rökrætt til hlítar. Það sem gert hefur verið
er engu að síður athyglisvert.
Þriðja atriðið, er teljast má til nýjunga í búnaðarfræðslu,
eru umræðufundir þeir, er haldnir hafa verið nú í þrjá vetur
á Akureyri og nefndir eru bændaklúbburinn. Þessir fundir
eru haldnir á hálfsmánaðar fresti að kvöldinu yfir kaffiborði.
Venjulega er einhver, sem vekur máls á einhverju dagskrár-
máli landbúnaðarins, en síðan fara fram almennar umræður,
fundarmenn segja frá reynslu sinni og bera saman ráð sín.
Fyrst í stað voru þessir kvöldfundir nær einvcirðungu sóttir
af búnaðarsinnuðum mönnum innanbæjar, en eru nú orðið
langmest sóttir af bændum úr nágrenni bæjarins og lengra
að, þckt nokkrir áhugasamir bæjarmenn séu jafnan með.
Samtök þessi eru algerlega frjáls og óformleg, engin lög, eng-