Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1952, Qupperneq 56

56
búnaðarfræðsluna og gera á henni þær breytingar, er sam-
rýma hana sem bezt nútímanum.
Bændaskólarnir eru og verða höfuðvígi búnaðarfræðsl-
unnar. Þeir veita meiri og fastar mótaða fræðslu um land-
búnað, heldur en unnt er að veita á annan hátt. Fræðslan á
bændaskólunum verður eðlilega sífelld endurtekning frá ári
til árs á hinu sama námsefni af sömu kennurum. Af þessu
leiðir eðlilega, að bændaskólarnir verða ekki mjög breytinga-
og byltingagjarnir og vissulega getur það verið kostur á skól-
um. Ekki má þó gleyma því, að viss þróun er nauðsynleg og
ekki sízt á breytingatímum, og breytingar á fyrirkomulagi
skólanna, gerðar smám saman og þegar þeirra er þörf, verða
venjulega affarasælli heldur en breytingar endrum og eins.
Skal nú vikið að örfáum atriðum, varðandi breytingar á
náminu við bændaskólana, er til álita gætu komið.
1. Nokkru meira frjálsræði um val námsefnis, heldur en
nú er. Sumar þær námsgreinar, sem kenndar eru við bænda-
skólana, virðast hvorki hafa svo afgerandi landbúnaðarlega
þýðingu eða vera svo mikilvægar fyrir aðrar námsgreinar, að
ekki verði komist af án þeirra, ef nemandinn finnur ekki
heldur neina hvöt hjá sér til að nema þær. Gæti verið æski-
legt, að í stað slíkra námsgreina væri hægt að velja aðrar,
jafnvel þótt þær ekki væru beinlínis búfræðilegar, svo sem:
íslenzku eða stærðfræði umfram það, sem nú er kennt, eða
tungumál, sem oss eru jafnan mjög gagnleg, ef þau eru lærð
til gagns.
2. Meira mætti gera að því heldur en nú er gert, að fá að-
komumenn til þess að flytja erindi og starfa við skólana
lengri eða skemmri tíma, jafnvel til þess að kenna heilar
námsgreinar eða hluta úr þeim. Slíkt flytur alltaf með sér
tilbreytingu og oft nýnæmi.
3. Til mála getur komið að einhæfa námið að einhverju
leyti, t. d. að samhliða því, sem skólarnir útskrifa alhliða bú-
fræðinga eftir tveggja vetra nám, gætu þeir einnig útskrifað