Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1961, Blaðsíða 69
69
manna sé löngu úrelt og jafnvel afsannað. Þá hafa komm-
únistar einnig sína guði, en sá er munurinn, að í stað óper-
sónulegs, yfirnáttúrlegs, ótakmarkaðs guðs, hafa þeir gert
sína guði af dauðlegum, ófullkomnum mönnum. Hafa þeir
ekki tilbeðið Lenin og Stalin og reist þeim styttur og must-
eri til átrúnaðar? Þótt svo illa tækist til, að Kruchev steypi
Stalin af stalli og afhjúpaði hann sem einn mesa glæpa-
mann allra alda, en þannig verða afdrif flestra eða allra hjá-
guða.
Þá má benda á það, að sú staðhæfing leiðtoga og skrum-
auglýsenda kommúnista, að guð sé ekki til og ekkert fram-
haldslíf heldur, er líka trú, því livorugt verður sannað né
afsannað. Fjöldi manna hafa á öllum tímum haldið þessu
sama fram. Til forna voru margir, er ekki trúðu á goðin
heldur á mátt sinn og megin, og margt ungt fólk og sumir
menntamenn nútímans eru einnig haldnir þessum sjálf-
byrgingsskap. Þetta eru þó aðeins einangruð tilfelli og oft
tímabundin, því reynslan vill verða sú, að þótt auðvelt sé
að standa og státa, án trúarlegs stuðnings, meðan æskufjör-
ið er ólamað eða meðan hrifningin yfir töfrum og sigrum
vísindanna hefur ekki fundið takmörkun þeirra og veik-
leika, þá endist sú gleði og sigurvíma skammt gegu kvíð-
anum og efasemdunum, þegar syrtir í álinn og vísindin fá
ekki lengur leyst úr áleitnum spurningum.
Staðreyndin er, að enginn hugsandi og leitandi maður
getur til lengdar verið trúlaus, afneitað tilveru guðdóms
og framhaldslífs í einhverri mynd. Trúarþörfin er mann-
legu eðli ásköpuð og veikum, vanmáttka mannkindum ó-
missandi stuðningur.
En hvað þá þegar trúleysið er boðað sem trú, og að baki
þessu trúboði standa öflug, ofstækisfull, kreddubundin al-
heimssamtök eins og kommúnisminn? Það er staðreynd, að
sennilega hefur engin kredda, sem uppi hefur verið í ver-
öldinni, gengið lengra í því að misþyrma venjulegum mann-
réttindum, sjálfstæðri hugsun og öllu því er nefna mætti