Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1961, Qupperneq 4

4
Þótt gera verði ráð fyrir, að þessi atriði hafi þegar verið
rækilega athuguð á íslandi, þar sem timbur til virkjagerða
er dýrara en víðast hvar annars staðar, þá hefur þó nokkurt
gildi að benda á árangur danskra rannsókna á þessu atriði:
Meðalárangur tilrauna á Nœsgaard 1922—1934.
Vatn % i heyi Fóðurgildistap i %
tíu daga eftir stökkun eftir veðurlagi
Efst Miðju Neðst Gott veður Meðallag Slæmt
Stökkun á jörðu 18 23 36 26-30 32-37 40-50
Stökkun á virki 18 18 18 19-20 22-25 28-32
Síðari rannsóknir, gerðar á tilraunastöðvum ríkisins, hafa
staðfest þessar niðurstöður.
Það er augljóst, að virkjaheyið þornar jafnar í öllum
stökkunum heldur en ef stakkarnir eru settir beint á jörðina,
því þá geta stakkarnir eftir 10 daga verið mjög votir að neð-
an. Munurinn á fóðurgildistapinu er líka mjög mikill og
það er einkum í slæmri heyskapartíð, að yfirburðir virkj-
anna eru mjög miklir.
Fleiri aðferðir eru notaðar við að hengja gras upp til
þurrkunar. Þannig gefur hesjuaðferðin mjög góðan árangur
bæði í Noregi og Svíþjóð, en allar þessar aðferðir, bæði við
stökkun og hesjun, eru vinnufrekar. Því beinist viðleitnin
mest í þá átt hvarvetna að finna aðrar aðferðir, þar sem
tæknin nýtur sín betur. Koma þá ýmsar leiðir til greina og
verður hér á eftir vikið að tveimur þeirra.
Súgþurrkun.
Hvað þessa heyverkun áhrærir stendur ísland mjög fram-
arlega og geta aðrir lært þar mikið um hana. Ennþá liggja
ekki fyrir niðurstöður þeirra tilrauna, sem gerðar hafa verið
á Hvanneyri með samanburð á kijldu og upphituðu lofti, en
sú reynsla, sem þróazt hefur hjá bændunum sjálfum, er at-