Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1962, Blaðsíða 11

11
Vitneskju um heilbrigði júgursins er mjög þýðingarmik-
ið að fá áður en mjaltavélin er sett á kúna. Sé ekki allt
með felldu, er þá hægt að fresta því að mjólka kúna þar
til síðast. Komi gallarnir fyrst í ljós þegar mjólkin er síuð,
þá er það um seinan. Vélin er orðin smituð og er komin á
næstu kú, og ef til vill hefur mjaltarinn þá þegar stofnað
til nýrrar smitunar og aukinnar útbreiðslu júgurbólgunnar.
Vélin má ekki koma of fljótt á kúna.
Það tekur ekki langan tíma þar til kýrin fer að selja, ef
hún er rétt undirbúin, en það er líka þýðingarmikið að
bíða með vélina, þar til kýrin er viðbúin að selja. Þetta sést
á því, að spenarnir, sem áður voru linir og slyttulegir, verða
nú fullir af mjólk og fjaðurmagnaðir viðkomu.
Ef undirbúningurinn er skakkur, eða ef vélin er sett of
fljótt á spenana, sýgur vélin tóma spenana og það er enn
þá verra en að enda með tómmjöltum, sem þó er engan veg-
inn gott. Þess vegna verða allir mjaltarar — einnig þeir
yngstu — að æfa sig í að sjá á spenunum hvenær hefja á
mjaltirnar.
Það er í sjálfu sér enginn vandi að setja vélina á kúna. Þó
ættu allir mjaltarar að læra að gera það hljóðlaust. Sog í
hylkjunum, meðan verið er að setja þau á, ber vott um
klaufaskap og kæruleysi og hver veit nema fleira en loft
sogist inn í slöngurnar. Þess verður og að gæta, að spenarn-
ir séu eðlilegir í hylkjunum og að ekkert hindri mjaltirnar.
Þegar vélin hefur verið sett á réttum tíma á vel tamda
kú, líða venjulega ekki nema 2—3 mínútur þar til mjólkur-
straumurinn fer að minnka. Sjaldan tæmast allir fjórir júg-
urhlutarnir samtímis. Minnkandi mjólkurstraumur til vél-
arinnar ber vitni um það, að þeir júgurhlutar, sem minnst
er í, eru að tæmast. Rétt framkvæmd aðstoð við vélina á
þessu tímabili, gera lok mjaltanna hagkvæm og fyrirbyggja
tómmjaltir.