Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1962, Blaðsíða 96

96
barnalegar og út í hött. Hann telur að ég sé að taka upp
einhverja þykkju fyrir þá kynslóð, sem ekki þekkti þessar
nýjungar, en í fyrsta lagi hef ég enga þykkju látið í Ijósi
varðandi þessar nýjungar, og í öðru lagi þarf ég enga þykkju
að taka upp fyrir einn eða neinn. Sú kynslóð, sem þessum
málum hefur valdið, stendur áreiðanlega fyrir sínu, og hún
hefur innleitt hér og útbreitt, þær nýjungar, er mestar hafa
orðið í nautgriparækt síðustu 20—30 árin, en það eru sceð-
ingarnar og afkvæmarannsóknir á stöðvum.
Allflestar nýjungar orka þó tvímælis og oft mest vegna
þess, hvernig þær skuli hagnýttar og samræmdar því, sem
fyrir er. Þess vegna eru umræður um nýmæli ekki aðeins
gagnlegar, heldur beinlínis nauðsynlegar, og æt.ti S. A. sízt
að harma slíkt. Eg tel að þessi orðaskipti okkar Stefáns, hafi
verið gagnleg, og að þessi mál þurfi að ræðast nánar og at-
hugast miklu betur en orðið er frá praktisku sjónarmiði,
og þar beri þeim, sem fyrst og fremst marka stefnurnar í
búfjárrækt okkar, að leggja nokkuð til málanna, því í þeim
efnum finnst mér enn þá ýmislegt í kenningum S. A. óljóst.
Samt þakka ég honum fyrir viðleitni hans til að upplýsa
mig, þótt árangurinn kunni að vera minni minni en hann
vænti.
Ólafur Jónsson.