Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1962, Blaðsíða 55

55
nota hann. Þá verður einnig að taka til athugunar, hvaða
tæki hann ætlar og treystir sér til að kaupa með traktorn-
um, en traktor án viðeigandi tækja kemur ekki að hálfum
notum. Miklu máli skiptir, að notkunartími traktorsins sé
sem lengstur og á því veltur einnig hvort hentugra er að
velja diesel- eða benzíntraktor. Dieseltraktorarnir eru dýr-
ari í innkaupi en miklu ódýrari í rekstri. Öll þessi vanda-
mál verða einfaldari hjá bónda, sem hefur það mikið um-
leikis, að hann þarf og getur leyft sér að hafa tvo traktora.
Þau áhöld, er fyrst koma til greina í sambandi við notkun
traktors, eru heyvinnuvélar svo sem sláttuvél og múgavél,
sem einnig er snúningsvél. Þá eru það hentugir heyvagnar,
er einnig má nota við annan flutning, og ámoksturstæki
bæði fyrir hey og alls konar ruðning. Meðal þeirra véla,
sem bóndinn verður að fá sér á fyrsla stigi uppbyggingar-
innar, má einnig telja súgþerrivélar og mjaltavélar.
I öðrum flokki koma svo þau tæki, sem hver bóndi not-
ar ekki nema fáa daga á ári, svo sem saxblásara við votheys-
gerð, áburðardreifara og jarðvinnsluvélar, eins og tætara
eða plóg og herfi. Það er ofviða hverjum einstökum bónda
að eiga allar þessar vélar, þótt þær séu góðar og nytsamleg-
ar, en hins vegar tilvalið fyrir nokkra bændur að hafa um
þær sameign og samvinnu. Þannig fæst meira verkefni fyrir
hvert tæki og þá eru meiri líkur til, að keyptar verði virki-
lega hagkvæmustu vélarnar. Vera má, að þeir bændur, sem
hér eiga hlut að máli, þurfi að skipuleggja notkun vélanna
vegna sameignarinnar, en vel ætti það að vera gerlegt. Um-
sjá slíkrar félagseignar má eftir ástæðum fela einhverjum
ákveðnum eða þeir geta skipt henni milli sín. Hún er fyrst
og fremst fólgin í hirðingu eftir notkun, að búa tækin
undir geymslu og láta gera við það, sem aflaga hefur farið.
Á þessari vélaöld, er við nú lifum á, geta að sjálfsögðu
mörg fleiri vélknúin tæki verið æskileg á býlinu, heldur
en þau, er nú hafa verið nefnd, en auðvitað verður að gæta
hófs í vélakaupunum eins og öðru, að minnsta kosti fyrst í