Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1962, Qupperneq 56
5G
stað. Þá getur það valdið nokkru um vélakaup, hvort býlið
hefur aðgang að rafmagni. Rafmagnið er ekki aðeins ijós
og hitagjafi heldur fyrst og fremst orkugjafi, og þegar það
er fengið, er sjálfsagt að nota það sem mest til að létta bú-
störfin, ekki aðeins í eldhúsi og þvottahúsi heldur einnig í
fjósi (mjaltavélar, vélklippur) og við heyskapinn, við að
drífa súgblásara og heyblásara o. s. frv.
II. VINNA OG REKSTRARVÖRUR.
Við höfum hér að framan rætt um stofnkapital landbún-
aðarins. Þessi þáttur fjallar hins vegar um meginþættina í
reksturskostnaðinum, er nefna mætti reksturskapital land-
búnaðarins. Sá er munur á þessu tvennu, að stofnkapitalið
er fastbundið og illhreyfanlegt, þótt við að vísu getum selt
það allt eða hluta af því, þá verður það að teljast til und-
antekninga en ekki regia. Rekstursféð er hins vegar á sí-
felldri hreyfingu, við bindum það aðeins um stundarsakir í
afurðum búsins, en losum það fljótlega aftur þegar við selj-
um afurðirnar.
A. Vinnan. Hún er tvímælalaust stærsti liðurinn í rekst-
urskostnaðinum eins og nú er komið kaupgjaldi, en vinna
getur verið með ýmsu móti. Oft er talað um mannavinnu,
hestavinnu og vélavinnu. Hér verður þó fyrst og fremst
rætt um vinnu manna, en litið á vinnudýr og vélar sem
hjálpargögn, er hafa það hlutverk að gera þátt hinnar
mannlegu vinnu sem mestan, en eru hlutlaus án íhlutunar
mannsins. Hlutverk bóndans er að beita eigin orku og ann-
arra, er á býlinu starfa, þannig, að þessi hjálpargögn nýtist
sem bezt og geri afköst þeirra, er þar starfa, sem mest.
Mannavinnu sú, sem um er að ræða á hverju venjulegu
býli er: 1. Vinna húsráðenda, bónda og húsfreyju. 2. Vinna
unglinga, hvort sem það eru börn húsráðenda eða annarra.
3. Aðkeypt vinna fullvinnandi fólks. Sú vinna, sem talin er