Frjáls verslun - 01.10.1967, Síða 33

frj'/ls Verzlun
33
Inger Steinson var stödd a skrifstofu Frjálsrar verzlunar, þegar þessi
mynd var tekin. Hún gengur í mjög stuttum kjólum og pilsum og getur
ekki hugsað sér
in er mjög frábrugðin því, sem
áður tíðkaðist.
Langmest af þeim fatnaði, sem
hér sést, tilheyrandi stuttu tízk-
unni, er innflutt vara. Þó var lengi
mikið um, að stúlkur styttu eldri
pils og kjóla. En þar sem bað gefst
misjafnlega vel, og að sniðin eru
orðin fullkomnari og glæsilegri en
áður, kaupa stúlkur nú meira af
tilbúnum fatnaði stuttu tízkunn-
ar. Stúlkurnar gera orðið meiri
kröfur til fatnaðarins og snið-
anna, þær hafa með öðrum orð-
annan klæðnað.
um, kynnzt tízkunni betur, og
kröfur þeirra til þess fatnaðar,
sem þær ganga í, hafa aukizt.
íslenzkur fataiðnaður hefur lítt
lagt sig eftir framieiðslu á fatnaði
í stuttu tízkunni. Þetta alþekkta
tízkufyrirbæri hefur þróazt svo
ört, að innlendum iðnaði er ekki
kleift að fylgjast með þróuninni.
Hins vegar hafa langflestar, ef
ekki allar verzlanir í Reykjavík,
klæðnað í stuttu tízkunni á boð-
stólum. Aðeins ein verzlun í allri
Reykjavík verzlar eingöngu með
fatnað í stuttu tízkunni.
Hve mikið tapast? Þau miklu
viðskipti, sem beinlínis hafa skap-
azt með tilkomu stuttu tízkunnar,
hafa verið vatn á myllu innlendra
kaupsýslumanna. Aftur á móti er
augljóst að mjög mikið af þeim
fatnaði, sem við sjáum hérlendis
er fluttur inn af ferðafólki, og má
velta því fyrir sér, hve mikið hef-
ur glatazt innlendri verzlun svo
og ríkissjóði, þegar hafðar eru í
huga þær gífurlegu fjárhæðir,
sem ungar stúlkur á íslandi eyða
nú árlega í fatnað.
Stutta tízkan er útbreidd á Akur-
eyri, ekki síður en í Reykjavík.
Hér er mynd af un^ri mennta-
skólastúlku, Birnu Þórðardóttur,
þar sem hún er að ganga inn í Cafe-
teríu Hótel KEA, en menntaskóla-
nemendur halda sig mikið þar í
frístundum sínum.