Frjáls verslun - 01.05.1995, Blaðsíða 36

FJARMAL
Fjárfestingarleikur Frjálsrar verslunar:
EF ÞÚ FENGIR
200 MILUÓNIR í VASANN
Frjáls verslun lætur fimm þekktustu verðbréfafyrirtækin ávaxta 200 milljónir
fyrir einstakling sem ynni uþþhæðina í Vikinga-lottói. Hvað er best að gera?
Qimm af þekktustu verðbréfa-
fyrirtækjum landsins taka þátt
í fjárfestingarleik Frjálsrar
verslunar um að ávaxta 200 milljónir
fyrir einstakling sem fær þá upphæð
skyndilega í vinning. Fyrir-
tækin eru, í stafrófsröð:
Handsal, Kaupþing, Lands-
bréf, Skandia og VÍB.
Fyrirtækin fengu öll sömu
forsendur og sama verkefnið:
Að ávaxta 200 milljónir króna
fyrir einstakling sem kemur
inn til þeirra með féð í hendi.
Hann hafði unnið íjárhæðina í
Víkinga-lottói. Einnig mætti
auðvitað ímynda sér að þetta
væri einstaklingur sem hefði
selt fyrirtæki sitt og fengið
greitt út í hönd. Þótt þannig
gerist viðskiptin yfirleitt ekki
á eyrinni; greitt er yfirleitt
með skuldabréfum.
Hugmyndin að þessum
fjárfestingarleik kviknaði eftir
nýlega grein í Frjálsri verslun
um Olís-ævintýrið og sölu
Gunnþórunnar Jónsdóttur,
eiganda Sunds, á hlut Sunds í
Olís fyrir rúman 1 milljarð
króna. Einn starfsmaður
Fróða varpaði þá fram þessari
spurningu á kaffistofunni:
Hvað gerði maður við 1 milljarð? Það
er nú það, um það snýst leikurinn.
Það skal tekið fram að í rauveru-
leikanum er afar fátítt að einstaklingar
séu með 200 milljónir í peningum til
ávöxtunar. Eignir flestra eru bundar í
hlutabréum og fasteignum.
Ennfremur skiptir aldur viðkom-
andi talsverðu máli. Flest eldra fólk
legði eflaust mesta áherslu á að njóta
ævikvöldsins og hirti minna um há-
marksávöxtun. Þá má ætla að ungt
fólk vildi ferðast, kaupa húsnæði og
„lifa lífinu“ svolítið áður en það kæmi
vinningsupphæðinni í lóg.
ÞETTA VAR VERKEFNIÐ
En þetta var verkefnið. Forsend-
ur: Fertugur maður, kvæntur og á
þrjú börn, kemur inn til verðbréfafyr-
irtækis með 200 milljónir og biður það
að ávaxta féð með hámarksávöxtun í
huga.
1. Hann gefur þér leyfi til að 20 millj-
ónir fari í mjög áhættusama fjár-
festingu.
2. Hann krefst þess að 20
milljónir króna verði í mjög
auðseljanlegum bréfum
svo auðvelt sé að breyta
þeim í reiðufé án mikilla
affalla.
3. Afganginn, 160 milljónir
króna, segir hann mega
vera bundinn til allt að 10
ára. Hann setur engin
önnur skilyrði, eins og um
það hvort fjárfest sé inn-
anlands eða í útlöndum,
hvort fjárfest sé í ríkis-
skuldabréfum, öðrum
skuldabréfum eða hluta-
bréfum. Fjárfesta má í
hverju sem er. Ósk hans
er einungis að fjárfestingin
gefi honum hámarks-
ávöxtun án óeðlilega mik-
illar áhættu. Hann gerir
sér grein fyrir að áhætta
vex jafnan með aukinni
kröfu um ávöxtun.
SPURNINGIN
Spurningin er einföld.
Hvernig ávaxta verðbréfafyrirtækin
200 milljónirnar fyrir manninn? Það
getur þú lesið um hér á eftir. Enn-
fremur er spurt hvort fjárfest yrði á
annan hátt ef upphæðin væri hærri, til
dæmis 1 milljarður. í ljós kemur að í
meginatriðum yrðu flokkar fjárfest-
inganna mjög svipaðir.
TEXTI: JÓN G. HAUKSS0N MYNDIR: BRAGIJÓSEFSS0N

>m mmmm
1
Eign Sunds i Oiis tvðloldoAUt á si.
f jórum árum. Hún lár úr 500
milljánum i ylir 1 milljarA.
ÞaA er um 18% ávöxtun á ári.
Ág»tt, efcki saH?
Hugmyndin að fjárfestingarleiknum kom upp þegar
einn starfsmaður Fróða hafði lesið fréttaskýringu
Frjálsrar verslunar um sölu Gunnþórunnar Jóns-
dóttur á hlut Sunds í Olís og sagði inni á kaffistofu:
Hvað gerði maður við 1 milljarð?
36