Frjáls verslun - 01.05.1999, Qupperneq 23

FORSÍÐUGREIN
Hér' ' Eskihlíð, skammtfrá Miklatúni byrjaði Ceir r ,
lönd á Kjalarnesi, í Viðey og Engey, á Seltjarn-
arnesi og víðar.
Geir hélt áfram að sýsla við búskap langt
fram á efri ár og var með kúabúskap í Lundi allt
tíl 1973. Hann eignaðist jörðina Vallá árið 1966
og þar hófu Geir sonur hans og Hjördís bú-
rekstur 1970.
Landið umhverfis Lund í Kópavogi er
erfðafestuland og enn í eigu barna Geirs og
Geir Vallárbóndi segir óljóst hver framtíðar-
nýtíng þess verði en hér er um að ræða verð-
mætt byggingarland í hjarta þéttbýlisins.
Þannig verður ljóst þegar ferill Vallárfjöiskyldunnar er skoðaður að þar eru
annar og þriðji liður fjölskyldunnar í beinan karllegg að fást við búskap og má segja að leitun
sé að samfelldari fjölskyldurekstri í búskap á íslandi. Fjórði ættliðurinn í beinan karllegg er
reyndar fæddur og heitir Geir Gunnar eins og allir hinir en er aðeins ársgamall svo hann tek-
ur lítínn þátt í búskapnum ennþá.
Stefndi alltaf á búskapinn Nú er ljóst að Geir yngri er með búskapinn í blóðinu og hefur
sérmenntað sig tíl þess. En var Geir eldri alveg staðráðinn í því að feta í fótspor föður síns og
nafna í Lundi?
„Ég er auðvitað alinn upp við bústörf, bæði í Eskihlíð og Lundi, og þegar mig hættí að langa
tíl að verða orrustuflugmaður í flottum búningi, eins og hermennirnir, með nóg af tyggjói og
súkkulaði, var ég staðráðinn í að verða bóndi.“
Geir lærði í Samvinnuskólanum, verslunarskóla í Englandi og nam spænsku í Barcelona í
eitt ár áður en hann hóf búrekstur 25 ára gamall.
Það er ekki víst að menn hafi séð fýrir þá þróun að Vallá myndi enda innan borgarmarkanna
en það gerðist þegar Reykjavík og Kjalarnes sameinuðust fyrir tveimur árum. Þannig má halda
þvi fram að með því að flytja stóran hluta búrekstursins upp á Mela í Melasveit séu bændur enn
að hörfa undan hröðum vextí borgarinnar, líkt og faðir þeirra og afi forðum máttu gera. Kostírn-
ir eru þó enn þeir sömu; nálægð við stærsta markað landsins og það hagræði sem því fylgir.
„Það þýðir ekkert að byggja upp framleiðslu einhvers staðar bara vegna þess að sólarlagið
er fallegt. Góð staðsetning skiptír heilmiklu máli. Við viljum gjarnan firra íbúana hér þeim
óþægindum sem verða þegar borið er á túnin. Með því að flytja eldið upp að Melum leysum við
mörg vandamál og fáum nægt rými án þess að fjarlægjast markaðinn.“
Augljóst er að Hvalfjarðargöngin eiga sinn þátt í þessari ákvörðun því leiðin milli Vallár og
Mela um göngin er aðeins brot af því sem hún væri með því að fara íýrir fjörðinn.
smn búskap fyrir stríð
var austan úr Flóa og
þeir geta sagt frá samskiptum sínum
við Lánasjóð landbúnaðarins máli
sinu til stuðnings.
„Við sóttum um lán úr sjóðnum til
uppbyggingar á Melum en fengum
þau svör að þar sem sjóðurinn lánaði
ekki tíl stærri svínabúa en þar sem
væru 50 gyltur fengjum við ekki lán,“
segir Geir yngri.
Gæðahirslur á góðu verði.
Fagleg ráðgjöf og þjónusta.
FÖtnasmiOjan
Verslun Háteigsvegi 7 • Sími 511 1100
Verksmiöja Flatahrauni 13 • Sími 555 6100
Samvinna sem svínvirkar Á Vallá starfa um 12 manns af fjórum þjóðernum, sé ísland talið
með. Einn starfsmaður vinnur á skrifstofu við bókhald og Geir eldri segir að það sé „samvisk-
an“ í rekstrinum. Vinnuaflsþörf í eggja- og svínarækt hefur minnkað undanfarin ár með auk-
inni tæknivæðingu. Hefðbundinn valdapýramídi er greinilega ekki tíl á Vallá að öðru leyti en
því að sá eldri sér um fiðurfénaðinn en sá yngri um svínin. Miðað við uppbygginguna í svína-
ræktínni rnætti ætla að Geir Gunnar yngri væri að taka við af föðurnum. Er það rétt?
„Hann segir mér að ganga við hæl,“ segir Geir eldri og glottír.
„Við stöndum saman í þessu og vinnum náið saman," segir Geir yngri sem hleypti heim-
draganum og lærði bútækni á landbúnaðarháskóla í Danmörku með svínarækt sem aðalgrein.
Það fer vel á því enda er Danmörk Mekka svínaræktar og meðferðar á svínakjötí í heiminum.
„Eins og er má segja að við stjórnum þessu saman og vinnum báðir hörðum höndum við
búskapinn. Þegar allt verður komið í fullan gang í sláturhúsinu og á Melum er líklegt að meiri
tími fari í beinlínis stjórnunarþáttinn og maður verði að vera jafnmikið við skrifborðið og í svína-
húsinu," segir sá yngri.
Sjóðurinn sem verðlaunar smæðina Þeir feðgar eru sammála um að hið opinbera sé smátt
og smátt að sleppa hendinni af svinaræktinni sem lengi vel hefur verið óháð allri miðstýringu
og kvótakerfi og að mestu lotíð lögmálum hins fijálsa markaðar. Kjarnfóðurgjald hefur lækk-
að í áföngum og er ekki lengur stór þáttur í verðinu en gjaldið var í raun sett á tíl verndar lamba-
kjöti í samkeppni við svínakjöt.
Það er samt langt frá því að feðgarnir séu ánægðir með stjórnun landbúnaðarkerfisins og
23