Frjáls verslun - 01.03.2000, Síða 70

Það er notalegt að sigla eftir ám og síkjum Frakklands. Kynnast með
því landi og þjóð frá nýju sjónarhorni.
Þess ber að geta að hótelverð í júll og ágúst er að öllu jöfnu
lægra en í júní og september í París. Þá mánuði fara íbúarnir
gjarnan út á land og talvert er gert til að hafa ofan af fyrir ferða-
mönnum.
arhita Pauls Claudel á jólanóttina. Böðum okkur í ljósinu sem
streymir inn í gegnum rósalita gluggana. Kirkjuskoðun er ekki
alveg lokið. Gamla kirkjan Sainte Chapelle í Ile de la Cité er
stórkostleg og allt öðruvísi en Notre-Dame. Þar eru margir
verðir enda sami inngangur og í Dómhús Parísar sem stendur
við hliðina á henni. Á torginu fyrir framan kirkjuna er stór og
áhugaverður blómamarkaður virka daga en fuglamarkaður um
helgar.
Þegar kvöldar breytist andblærinn. Stórar og litlar verslanir
eru upplýstar, fallegar götur fyllast mjúkri birtu götuljósanna og
út á göturnar streymir fólk sem er á leið í leikhús, á matsölu-
staði, í boð eða bara út á götu til að njóta lífsins. Við göngum eft-
ir Champs Elysées og horfum á Sigurbogann upplýstan við
enda götunnar. Finnum Eiffel turninn og ákveðum að skoða
hann betur daginn eftir, fara upp í hann og athuga búðirnar og
veitinghúsin á annarri hæðinni. Horfa á París úr loftí.
Versalir, höll konunga Við verðum að sjá Versali, um það eru
allir sammála. Þetta heimili konunga Frakklands, staðinn þar
sem svo margir harmleikir áttu sér stað en um leið svo mikil
gleði og glaumur. Sjá speglasalinn, upplifa töfra
gosbrunnanna, skoða
Appollovötnin, marmarahöllina
Trianon og Jeu de Paume.
Ganga um grasflatírnar með
sólhlíf í hönd og ímynda okkur
lífið við hirðina. París er borg
sem hægt er að eyða ævinni í að
skoða án þess að sjá hana alla.
Best er að gera það upp við sig
strax í upphafi Frakklandsdvalar
hvort vera eigi í París eða fara út
á landið því vika er svona rétt
nægur tími tíl að smakka á borg-
inni þótt auðvitað sé hægt að
njóta helgardvalar þar - róman-
tískrar tíl dæmis...
Strendur Frakklands. Strendur Frakklands hafa allar aðdrátt-
arafl, mismunandi eftir svæði að sjálfsögðu. Við íslendinga-
byggðina í Boulogne sur Mer eru alls kyns baðstrendur, fugla-
friðlönd (eins og Marquenterre) og margt fróðlegt að sjá um
fyrri heimsstyrjöld - þaðan er líka farið yfir tíl Englands, hvort
sem maður fer um göngin eða með ferju. Normandie höfðar
sjálfsagt alltaf tíl okkar, forfeður okkar sáu um það og enn er að
finna norræn nöfn á leið okkar um sýsluna - hér andar allt af
sveitasælu. Víða er enn mjög lifandi minningin um innrás Breta
og Bandaríkjamanna í síðari heimsstyijöld, en strendurnar eru
í dag yndislegir fjölskyldustaðir.
Þegar sunnar dregur og eftir smáferð um Bretagne skagann
(hér eru líka minningar um ísland - Frakkarnir sem fóru á ís-
landsveiðar voru kallaðir „les islandais“) komum við í Charente
Maritíme héraðið sem hefur verið töluvert í sviðsljósinu á ís-
landi undanfarið. Hér eru jafhmargar sólarstundir og á Rívíer-
unni, eyjarnar - og þó sérstaklega Ile de Ré - eru eins og Mið-
jarðarhafseyjar úti í Atlantshafinu. Virki um allt, tíl dæmis hið
fræga Fort Boyard, sem stendur beint úr sjónum og áttí að verja
svæðið fyrir Englendingum. Eftir það tekur við löng og hvít
strandlengja sem virðist vera paradís brettamanna. Víða rek-
umst við á golfvelli, ekki gleyma kylfunum heima!
Franska Rivferan Ef nægur tími væri, myndum við sigla um
skurðinn „Canal du Midi“ frá Bordeaux tíl Miðjarðarhafsins,
meðfram Bordeaux og vínekrunum og renna í rólegheitum
hljóðlaust undir kastalana frá miðöldum til Languedoc. En í
þetta skiptí brunum við með hraðbrautinni en gefum okkur
samt tíma tíl að stansa aðeins í kringum Agen og látum íreistast
af „foie gras“, anda-confit, og góðu rauðvíni og komum að Mið-
jarðarhafinu. Languedoc er sólrík, heit og hæðótt, ströndin er af
fínasta sandi og borgirnar vinalegar. Þetta er „nýtt svæði“ á okk-
ar mælikvarða, mýri sem var þurrkuð upp um 1950 og er í dag
ein löng sandströnd. Þar er samtímis að finna perlur liðinna
tíma, eins og Carcassonne - skráð af UNESCO sem hlutí menn-
ingararfs mannkyns eða Fontfroide Klaustrið frá 12. öld þar
sem einstakir tónleikar eru haldnir á hveiju sumri. Frá Mont-
pellier, þar sem margir Islendingar hafa farið til að læra frönsku,
er svo keyrt yfir til Rívíerunnar.
Alla hefur dreymt um Rlvíeruna,
hún svíkur ekki; birtan, ilmur-
inn, maturinn, Cannes, Nice,
Monaco - allt þetta er eins í
draumunum. Til að loka hringn-
um verðum við að fjarlægjast
ströndina, en það er ekki verra
því á leið okkar verða töfrar
Provence sem Peter Mayle
náði svo frábærlega að lýsa í
bók sinni ,Ayear in Provence",
og ljúfleiki Bourgogne héraðs-
ins - að ótöldu Alsace.
Með Rín Áin Rín liggur með-
fram landamærum Frakk-
70