Frjáls verslun - 01.04.2000, Side 57

ÆVINTÝRAKONA
Margrét liyggur á
markaðssetningu í
Evrópu á vörum frá
Indlandi og Indónesíu.
FV-mynd: Geir Ólafsson
spilling í Nígeríu var mikil og það þurfti að semja um gífurleg-
ar upphæðir í mútur til að fá skipið losað en á meðan biðu skip-
veijar um borð. Þetta var lán í óláni, ef þannig má að orði kom-
ast, því að vegna þessa gat Margrét nánast borgað íbúðina út
við komuna heim. En Adam var ekki lengi í Paradís. Margrét
seldi íbúðina, fluttí tíl Kaupmannahafnar og keyptí þar veitínga-
stað ásamt öðrum. Meðeigendurnir gengu strax út þannig að
hún sat ein uppi með staðinn. „Því miður gekk staðurinn ekki
upp og ég hættí rekstri hans eftir eitt og hálft ár.“
Hefur trú á hverfinu Eftir heimkomuna vann hún um tíma við
innkaup hjá Sambandinu en fór svo aftur í innkaupastarf í Hag-
kaup og var þá í heimilisvörudeildinni. Þar var hún fram til árs-
ins 1995 en ákvað þá að breyta til og fara að flytja sjálf inn hús-
gögn og húsmuni frá Mexíkó og ýmsum löndum Asíu, sérstak-
lega Indlandi og Indónesíu - en vörur frá Filippseyjum og
Malasíu bætast við í sumar. I fyrstu var hugmyndin að hætta að
vinna, flytja inn einn gám á ári en leggjast þess á milli í ferðalög
og kaupa inn í leiðinni. Fyrsta gáminn auglýsti Margrét sem
sölusýningu á Grand Hótel og voru viðbrögðin langt umfram
væntingai'. Hún sat við tölvuna í þijá daga og gat varla staðið
upp, tók bara við peningum og skrifaði niður pantanir á meðan
viðskiptavinirnir stóðu í röð. Þetta var upphafið að versluninni
Míru.
Fyrsta húsnæði verslunarinnar var í bakhúsi við Dalbrekku
í Kópavogi en fyrir einu ári flutti Margrét í nýtt húsnæði við
Bæjarlind og var fyrst tíl að opna verslun í því hverfi. Hún er
mjög ánægð með húsnæðið, segist vera með langmesta úrval-
ið og stærstu búðina. „Eg hef mikla trú á þessu hverfi. Þegar ég
keyptí þetta húsnæði þóttí það óðs manns æði en núna vilja all-
ir vera hérna. Eg hef mikla tíú á nýja verslunarhúsnæðinu hér
í Smáranum sem á að opna árið 2002 en ég óttast að verslanirn-
ar séu að verða allt of margar. Sérfræðingar hafa reiknað út að
þetta geti borið sig en mér finnst það skrítíð. íslendingum Ijölg-
ar ekki svona ört þó að neyslan sé vitaskuld að aukast.“
- En af hverju vörur frá Mexíkó og Asíulöndum?
„Þetta er heillandi heimur og möguleikarnir eru gífurleg-
ir. Mér finnst gaman að vera þátttakandi í því að byggja upp
mennsku
atvinnu i löndum eins og Indlandi
og Indónesíu. I mínum huga er
dýrmætara að hjálpa þessum
þjóðum að byggja upp atvinnu
og iðnað en að senda þeim pen-
inga. Vandamálin verða fyrir
hendi þangað til þessar þjóðir
geta brauðfætt sig sjálfar og
það þarf svo lítið til, mannaflinn
og hráefnið eru fyrir hendi.
Java á Indónesíu er eitt gróður-
sælasta svæði veraldar með
stöðugum hita og rigningu
nánast allt árið.“
Markaðssetning i Evrópu Margrét ferðast um heiminn til að
skoða vörur, fylgjast með framleiðslunni og skoða verksmiðjur
og er þvi þaulkunnug aðstæðum í viðskiptalöndum sínum. Hún
kaupir inn milliliðalaust og getur stundum lent í því að sitja uppi
með gallaða vöru. Menningin er allt önnur í frumstæðum lönd-
um Asíu og því er ekki hægt að skila vörunni á sama hátt og í
viðskiptum í Evrópu eða Bandaríkjunum. „Ef ég væri að kaupa
inn frá Þýskalandi þá fengi ég nýjar vörur ef vitlaus vara væri af-
greidd en þarna er ekki um slíkt að ræða, menningin er svo ólík
og skilningurinn allt annar. Þessir menn senda stundum bara
það sem þeim hentar og ég get setíð uppi með mikið magn sem
ég þarf að losa mig við.“
Nú heíiirðu rekið Míru í fimm ár. Er að koma í þig einhver óþreyja?
„Eg hef ráðið rekstrarstjóra til að sjá um daglegan rekst-
ur á Míru og hef áhuga á að taka þátt í uppbyggingu erlend-
is á þeim vörutegundum frá Indlandi og Indónesíu sem hafa
slegið svo rækilega í gegn hér á Islandi. Viðræður eru í
gangi bæði við Indverja og Indónesa um hvernig best væri
að standa að markaðssetningu í Evrópu og ég er að líta í
kringum mig eftir aðila sem hefur reynslu á þessu sviði. Það
verður bara að koma í ljós hvernig þau mál þróast. Mér
þætti spennandi og gaman að fá tækifæri til að leggja mitt af
mörkum til að þessi vanþróuðu lönd geti komið sinni vöru á
markað í Evrópu." 53