Morgunblaðið - 27.11.2001, Blaðsíða 11

FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. NÓVEMBER 2001 11
undirfataverslun,
Opið
mán.-laugard.
frá kl. 12-18
Lagerútsala - Síðumúla 3-5
Undirföt - náttföt - sloppar - heimagallar
Merkjavara á frábæru verði
MIÐAÐ við þá vegfarendur sem
blaðamaður og ljósmyndari Morg-
unblaðsins hittu í miðborg Reykja-
víkur í gær, og valdir voru af
handahófi, virðast skoðanir al-
mennings vera nokkuð skiptar á
fyrirhugaðri sölu Perlunnar.
Nokkrum viðmælendum blaðsins
stóð ekki alveg á sama um hver ætti
þetta fræga hús á Öskjuhlíðinni.
Sumir töluðu um að nýta mætti
eignina betur en gert hefur verið en
öðrum leist bara vel á að selja.
Sem kunnugt er hefur verið sam-
þykkt af fulltrúum Reykjavíkurlist-
ans í borgarstjórn sú tillaga meiri-
hlutans í stjórn Orkuveitu
Reykjavíkur að láta kanna mögu-
leika á sölu Perlunnar og hefur sex
fasteignasölum verið falið að koma
með tilboð í eignina. Fulltrúar frá
fasteignasölunum skoðuðu Perluna
um helgina með það að markmiði að
leggja verðmat á eignina en talað
hefur verið um söluverð allt frá 500
milljónum króna og upp í 1 milljarð.
Fram hefur komið í máli eins fast-
eignasalans í Morgunblaðinu að
hópur innlendra og erlendra fjár-
festa hafi beðið hann að skoða þessa
fasteign og afla upplýsinga um
hana.
Pólitískur mótleikur
Arnar Arngrímsson leigubílstjóri
sagðist í sjálfu sér ekki vera á móti
því að Perlan yrði seld, ef það kæmi
sér vel fyrir Reykjavíkurborg og
íbúa hennar.
„Sjálfsagt er þetta einhver póli-
tískur mótleikur af hálfu R-listans
gegn Sjálfstæðisflokknum til að fá
smáfrið í deilunum um Línu.Net. Ég
hugsa að einkaaðilar geti alveg átt
Perluna eins og borgin en tel samt
að kvaðirnar geti verið það miklar á
eigninni að fjárfestar muni athuga
sinn gang. Þeir munu þurfa að
sinna ýmsum skyldum sem borgin
setur á þá. Að því gefnu tel ég að
ekki muni margir sýna þessu
áhuga. Einhverjir munu eflaust
skoða málið en komast síðan að
þeirri niðurstöðu að hér sé ekki um
góða fjárfestingu að ræða. Menn
munu t.d. ekki geta breytt Perlunni
í einkaíbúð eða hvað sem þeir vilja,“
sagði Arnar.
Hallann mætti laga
með öðrum hætti
Þórunn Sveinbjörnsdóttir, fyrsti
varaformaður Eflingar – stétt-
arfélags, sagðist vera frekar andvíg
sölunni við fyrstu sýn. Perlan væri
ákveðið stolt borgarinnar og hún
hefði sem ímynd sannað sig í ferða-
þjónustunni.
„Auðvitað skiptir miklu máli að
vel takist til, ef einhver kaupandi
finnst og eignin verður seld. Halla-
reksturinn mætti laga með ein-
hverjum öðrum hætti, hugsanlega
með markaðssetningu á meiri nýt-
ingu Perlunnar en gert hefur verið.
Hún hefur góða möguleika, er vel
staðsett og með nægum bílastæð-
um. Væntanlega hefði mátt vinna
betur að því máli,“ sagði Þórunn.
Viðkvæmt innan
Orkuveitunnar
Guðmundur Halldórsson, rafvirki
hjá Orkuveitu Reykjavíkur, var að
störfum við Dómkirkjuna er hann
varð á vegi Morgunblaðsmanna.
Hann sagði Perlumálið viðkvæmt
innan fyrirtækisins og starfsmenn
hefðu vissulega sínar skoðanir á því
og öðrum málum, jafnt af inn-
lendum sem erlendum vettvangi.
„Mér líst vel á að Perlan verði
seld þannig að einhverjir sem hafa
vit á svona rekstri eigi hana. Rekst-
urinn þarf að bera sig og ég tel það
hægt ef húsið yrði nýtt betur og það
sama á við um tankana. Ég hef
heyrt hugmyndir um að breyta
Perlunni í spilavíti og mér finnst vel
koma til greina að prófa eitthvað í
þá veru,“ sagði Guðmundur.
Fáránlegar hugmyndir
„Mér finnst hugmyndir um sölu
Perlunnar í raun fáránlegar. Þetta
er orðið nokkurs konar tákn borg-
arinnar og mér finnst allt í lagi að
Reykjavíkurborg eigi Perluna
áfram. Mér sýnist þetta mál vera
pólitískur hráskinnaleikur og ekki
full alvara að baki söluhugmynd-
unum,“ sagði Geir M. Zoëga, starfs-
maður Tryggingamiðstöðvarinnar.
„Ef Sjálfstæðisflokkur réði borg-
inni sé ég alveg fyrir mér að hann
væri með svipuð áform uppi. Í sjálfu
sér er ekkert athugavert að kanna
hvort einhver vilji kaupa, og þá á
réttu verði, en ég hef miklar efa-
semdir um að einhver einstaklingur
geti séð sér hag í því að eyða pen-
ingum í svona fjárfestingu. Fjár-
magnið skilar sér ekki til baka með
leigunni einni saman. Að mínu mati
mætti nota Perluna meira en gert
er og þá sérstaklega sem ráð-
stefnuhöll,“ sagði Geir.
Tákn sem þarf að
vera vel rekið
Guðný Magnúsdóttir leir-
listakona sagði að sér litist ekkert
illa á hugmyndir um sölu Perl-
unnar. Rekstur hennar og eign-
arhald ætti vel heima í öðrum hönd-
um en borgarinnar. Einkaaðilar
sæju í raun um reksturinn í dag og
því eðlilegt að þeir ættu fasteignina.
Hvað aðra notkun á Perlunni varð-
aði sagðist Guðný vel geta hugsað
sér sögu- eða náttúruminjasafn í
vatnstönkunum á Öskjuhlíð. Perlan
væri ferðamannastaður og kjörið
að nýta hana með þeim hætti ásamt
veitingarekstri í sjálfu húsinu.
„Það þarf að fara vel með Perl-
una. Hún er orðin tákn í Reykjavík
sem verður að passa upp á að sé vel
rekið. Hún þarf að vera það sem
hún stendur fyrir,“ sagði Guðný.
Ein okkar besta
landkynning
„Mér finnst allt í lagi að selja
Perluna ef einhver kaupandi finnst.
Mest um vert er að almenningur fái
áfram að njóta hennar,“ sagði Ellý
Ármannsdóttir leiðsögumaður. Hún
sagði að þegar kreppti að í efna-
hagslífinu skipti ekki miklu hver
ætti Perluna, gott væri fyrir borg-
arsjóð að fá tekjur af sölunni.
„Ég hef ekki heyrt að kominn sé
kaupandi en hvað með þessa hug-
mynd um spilavítið? Hvað er í
gangi? Mér líst ekkert á slíkt. Best
er að nota Perluna eins og hún er.
Hún er ein besta landkynning sem
við höfum. Sem leiðsögumaður hef
ég oft farið þangað með ferðamenn.
Þeir vilja alltaf byrja á að fara í
Öskjuhlíðina, sérstaklega þeir
þýsku. Þeim líst vel á Perluna og
hafa ekkert nema gott um hana að
segja. Hið eina neikvæða er að þeir
finna fyrir svima þegar inn er kom-
ið,“ sagði Ellý.
„Hálfasnalegt“
Fyrir utan Menntaskólann í
Reykjavík voru nemendur í snjó-
kasti eða á leið milli húsa í næsta
tíma. Sigurlaug María Hreinsdóttir
sagðist ekki vera hrifin af hug-
myndinni ef Perlan ætti að fara úr
eigu borgarbúa. „Hver ætti að
kaupa?“ spurði Sigurlaug og sagði
málið allt vera „hálfasnalegt“. Að
öðru leyti sagðist hún ekki hafa velt
málinu svo mikið fyrir sér. Skóla-
bróðir hennar, Sveinn Gunn-
laugsson, var á svipaðri skoðun.
Hann sagði Perluna vera eitt af ein-
kennum Reykjavíkurborgar og ætti
að vera í eigu borgarbúa. Ekki
mætti breyta henni í „eitthvað allt
annað“. Sveini leist hins vegar vel á
hugmyndir um að hafa nátt-
úrugripasafn í vatnstönkunum, hús-
næði vantaði undir slíka menning-
arstarfsemi í borginni.
„Þó að borgaryfirvöldum finnist í
lagi að selja Perluna er ég ekki á
sömu skoðun,“ sagði Sveinn og
dreif sig til kátra félaga sem veltu
sér um í snjónum og virtust ekki
hafa miklar áhyggjur af amstri
hversdagsins.
Viðhorf könnuð til áforma Orkuveitu Reykjavíkur um sölu Perlunnar í Öskjuhlíð
Skiptar
skoðanir
meðal fólks
„Hver ætti að kaupa?“ var ein þeirra
spurninga sem vegfarendur í miðborg
Reykjavíkur vörpuðu fram þegar Björn
Jóhann Björnsson og Kristinn Ingvars-
son ljósmyndari hittu þá á förnum vegi
og spurðu út í afstöðu til sölu á Perlunni.
Sveinn
Gunnlaugsson
Arnar
Arngrímsson
Þórunn
Sveinbjörnsdóttir
Geir M.
Zoëga
Guðný
Magnúsdóttir
Guðmundur
Halldórsson
Sigurlaug María
Hreinsdóttir
Ellý
Ármannsdóttir
bjb@mbl.is