Morgunblaðið - 27.11.2001, Blaðsíða 40

MINNINGAR
40 ÞRIÐJUDAGUR 27. NÓVEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðni IngólfurGuðnason fædd-
ist í Reykjavík 31.
janúar 1951. Hann
lést í umferðarslysi í
Svíþjóð 3. nóvember
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans eru Sigrún
Jónsdóttir og Guðni
Þórðarson. Systkini
Guðna Ingólfs eru
Jón Snævarr, Val-
gerður Margrét og
Sigrún Halla. Guðni
Ingólfur var ókvænt-
ur og barnlaus.
Ingólfur ólst upp
og naut skólagöngu í Reykjavík,
en dvaldi í æsku oft á sumrin hjá
móðurfólki sínu í Reykholtsdal í
Borgarfirði. Hann var í mörg ár
leiðsögumaður og stöðvarstjóri
við ferðaþjónustu á
Majorka og í Grikk-
landi. Ingólfur vann
einnig oft við að-
hlynningu sjúkra á
Kleppsspítala og
var leiðbeinandi á
Vífilsstöðum. Síðast-
liðin sjö ár var
Guðni Ingólfur bú-
settur í Svíþjóð og
starfaði þar á bú-
görðum íslenskra
hesta aðallega við
tamningar og járn-
ingar, námskeiða-
hald og leiðsögn
fyrir sænska eigendur íslenskra
hesta.
Útför Guðna Ingólfs fer fram
frá Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Á fjögurra ára afmæli mínu, 31.
janúar 1951, eignaðist ég bróður og
það var einhver sú besta og feg-
ursta gjöf sem ég gat fengið. Frá
fyrsta augnabliki var hann ástin
mín. Áður en mér var sagt frá slys-
inu þá varð ég svo undirlögð af
sársauka og kvíða að ég rauk út í bíl
– bað bænirnar mínar aftur og aftur
og ók til pabba og mömmu – hann
dó í bílslysi. Það eina sem ég skynj-
aði var sársauki og meiri sársauki.
Elsku hjartans bróðir minn kæmi
aldrei aftur. Ég fæ aldrei að sjá
hann eldast, ég get ekki hringt í
hann og fengið ráð. Hann er farinn
úr þessu jarðlífi.
Ingólfur var mjög hár maður, vel
á sig kominn, persónuleiki hans svo
stór, svo sterkur að hvar sem hann
fór var eftir honum tekið. Hann var
frábær leiðbeinandi og skipuleggj-
andi fyrir alla, nema sjálfan sig.
Hann lifði hratt, fór ungur sem far-
arstjóri til Spánar og teigaði vínið of
mikið. 28 ára gafst hann upp fyrir
Bakkusi, þá tvífráskilinn við góðar
konur, en hraðinn var of mikill.
Hann vann sem leiðbeinandi í mörg
ár, kynntist góðri konu, kvæntist og
átti gott líf. Við vorum saman í
hestamennsku í mörg ár, fórum í
hestaferðalög sem voru ævintýri
líkust. Ég var ein að basla með þrjú
börn. Ingólfur og kona hans Sjöfn
voru mér mikill styrkur í sambandi
við þeirra uppeldi, enda sagði dóttir
mín Halla Sigrún, þegar ég hringdi
í hana til Bandaríkjanna: „Mamma,
hann byrjaði á að verða barnið þitt,
síðan varð hann bróðir þinn, besti
vinur þinn og faðir okkar.“ Þetta
var allt rétt.
Elsku hjartans bróðir minn, miss-
ir minn er þvílíkur að það á eftir að
taka mig langan tíma að ná því til-
finningalega að þú sért farinn héð-
an, en ég veit að þú vakir yfir mér
og mínum börnum all tíð. Ég bið
Guð að vera með foreldrum mínum
og systkinum og gefa okkur styrk.
Elsku litli bróðir minn, ég sakna
þín óumræðilega. Megi Guð og allar
góðar vættir fylgja þér.
Þín systir,
Margrét.
Ingólfur bróðir minn er látinn
eftir hörmulegt umferðarslys í Sví-
þjóð 3. nóvember.
Það eru dapurleg örlög að lifa
barnið sitt og það fá fullorðnir for-
eldrar okkar nú að reyna en ætíð
var mjög náið og traust samband
milli Ingólfs og þeirra. Ingólfur var
tápmikill strákur og unglingur, iðk-
aði eðlileg strákapör og höfðum við
oft gaman af uppátækjum hans,
enda hugmyndaríkur mjög. Hann
ólst upp í Hlíðunum en í mörg sum-
ur var hann í sveit hjá móðursystur
sinni, Unni Jónsdóttur, og hennar
fjölskyldu í Deildartungu í Reyk-
holtsdal. Sú dvöl mótaði líf hans því
hann var náttúrubarn mikið og átti
einstaklega auðvelt með að um-
gangast dýr. Hann stundaði hesta-
mennsku af lífi og sál frá unglings-
árum, átti fjölda góðra hesta og var
honum einkar leikið að ná góðu
trúnaðarsambandi við þá og var oft
sem maður og hestur skildu hvor
annan til hlítar. Síðastliðna tvo ára-
tugi átti Ingólfur sér griðastað,
Vallanes í Skilmannahreppi, og þar
byggði hann sér sumarhús og hafði
jarðnæði og góða aðstöðu fyrir
hross sín. Við Margrét og Ingólfur
fórum ásamt fleira fólki í ferðalag á
hestum frá Vallanesi um æskuslóðir
okkar í Reykholtsdalnum og fram á
Arnarvatnsheiði fyrir 11 árum og er
það ferð sem líður mér aldrei úr
minni, Ingólfi var einkar lagið að
leysa öll vandamál sem upp komu,
járna hesta, taka unga hesta til
bæna sem við gáfumst upp á og
ekki síst að elda góðan mat. Eitt var
það þó sem honum hugnaðist lítt, en
það var að vaska upp, enda fannst
honum það réttilega frekar verk við
hæfi bróður síns og var sátt um það.
Ingólfur var vinmargur og eign-
aðist hann marga vini og kunningja
þegar hann starfaði sem fararstjóri
hjá fyrirtæki föður okkar, Ferða-
skrifstofunni Sunnu, á Spáni og
Grikklandi, en sérstakir voru þó
trúnaðarvinir hans sem hann eign-
aðist á barnsaldri, en sá hópur hélt
saman alla tíð og gerir enn. Síðustu
sjö árin bjó Ingólfur í Svíþjóð og
starfaði við tamningar og þjálfun
hesta ásamt járningum. Þegar við
feðgarnir fórum til Svíþjóðar eftir
andlát Ingólfs urðum við hrærðir
yfir þeim mikla söknuði, sorg og
hlýja hug sem samstarfsfólk og
nánir vinir báru til hans.
Ég kveð minn elskulega bróður
með miklum söknuði og þeirri vissu
að hann er nú í höndum algóðs
Guðs.
Jón Snævarr Guðnason.
Ég man eftir því þegar ég var um
12 ára gömul og ég og nokkrir vinir
höfðum komist yfir fullorðinsmynd-
band og vorum að stelast til að
horfa á það þegar hann frændi minn
stóð okkur að verki. Þetta var mjög
vandræðalegt allt saman og hann
nýtti sér þessa bráðfyndnu aðstöðu
til þess að kvelja okkur aðeins, en
honum leiddist það nú ekki. Málið
var þannig með vexti að ég var
þarna með stjúpsystkinum mínum
og frændinn ætlaði takk fyrir að
labba með okkur öll heim til
mömmu þeirra og pabba míns og
segja frá atvikinu. Ég sá okkur í
anda labba með honum yfir til
pabba og stjúpmömmu sem bjuggu
skammt frá og segja þeim frá öllu
saman. Þetta þótti mér ennþá vand-
ræðalegra. Hann að sjálfsögðu
hætti við allt saman, las yfir okkur
smá lexíu og lét sig svo hverfa. Ég
sé hann fyrir mér þar sem hann
labbar í burtu glottandi, honum hef-
ur örugglega fundist þetta alveg
bráðfyndið.
Svona man ég nú eftir honum og
ætla mér að muna eftir honum
áfram. Hann náði alltaf að kippa í
alla viðkvæmustu spottana hjá
manni og fannst gaman að því en
það var alveg sama hvað hann
gerði, ég elskaði hann bara meira.
Ég skil hann í dag og sjálfri finnst
mér þetta alveg bráðfyndið. Þess
vegna ætla ég að kveðja þig, elsku
frændi minn, með gleði í hjarta því
ég hlakka til að hitta þig í næsta lífi.
Þín frænka,
Arna Fríða (Adda lú).
Í dag fylgjum við æskufélaga og
vini okkar, Guðna Ingólfi Guðna-
syni, sem við kölluðum bara Ingó,
síðustu sporin en hann verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju í dag. Á
þessu ári urðum við allir fimmtugir
og seinni hálfleikur rétt að hefjast
þegar vinur okkar lést af slysförum
í Svíþjóð laugardaginn 3. nóvember
síðastliðinn, þar sem hann bjó síð-
ustu ár. Það eru nú orðin rúm fjöru-
tíu ár síðan við félagarnir hittumst í
Hlíðunum, hverfi sem þá var að
byggjast upp og ævintýraljómi í
hverju spori. Við minnumst Ingó
sem okkar landkönnuðar, hesta-
mannsins sem þráði óbyggðirnar og
hljóm hófanna í kyrrðinni, sveita-
mannsins, bóhemsins, heimspek-
ingsins og mannsins sem heillaði
fögur fljóð með nærveru sinni einni
saman.
Kæri vinur, þér varð ekki barna
auðið en minning þín er vel geymd
hjá okkur samferðamönnum þínum
og síðasta sagan af þínum ferðum
hefur ekki verið sögð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem.)
Kæra fjölskylda við sendum ykk-
ur innilegar samúðarkveðjur og
þökkum Sigrúnu sérstaklega gest-
risni og móttökur í öll þessi ár.
Einar Páll, Geir, Steinar
og Margrét, Einar Á.,
Ástmundur, Sigurður Páll,
Jón Ingimars og Erlendur
Borgþórs.
GUÐNI INGÓLFUR
GUÐNASON
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 551 3485 • Fax 568 1129
Áratuga reynsla
í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Vaktsími allan sólarhringinn
896 8284


 

  
 


) 5$6
$(()

2
 
 ,
.

.
'



 
!


  
  

 
 
4" $   $
 
/



/11
2,
$!+. !  7
7
  &"


 
+. ! &"

,
.
 

.8 &+. ! &"

7
 
+. ! 

,
90
,7
  &"

"1
 
+ ! &! 7
  &"

,
.
1"

 
    9
90
 ,9
9
90
%


 

 


) 6':)')7
$(()
;
), &
0. *



5$( #(

5 


 5

  !("* &"

)%
 &"


"#
 
"

  ),90
,< &"

.8
 &"

*

"# %
%
 &

 
 

 

"




'
()
$(()
=$&&8>
 ?
@A




 
!




    



 ), 

+! ,  .90
,

,
.
&"

   ,
 
  
 
 &"
 ,   #
 %
B1'

*"
9! "





/6
 , 
#
 
       :0 &# %
%
 &



  
  
 

'-$:%
) 


 
,
& 
.93


'


# 




*
+
 
 
$ 

 
7   $


01


/*11
,#&
/%
"# &"


&"

% .* & 

"# .
+ .* & &"
 *
 +  
4 
"  .* & &"


&"

,
"  0
&! *
&"

2,
.
&
%
,
" &"

,
:
.
 
.%
,
" &"
%


 

  -(-61/
$(()
'


) 

6
            /0
%