Morgunblaðið - 15.01.2002, Blaðsíða 44

Morgunblaðið - 15.01.2002, Blaðsíða 44
MINNINGAR 44 ÞRIÐJUDAGUR 15. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ ✝ SigurbjörgBenediktsdóttir fæddist á Breiðabóli á Svalbarðsströnd 11. sept. 1901. Hún lést 3. janúar síðast- liðinn. Foreldrar hennar voru hjónin Benedikt Jónsson, f. í Grímshúsum í Að- aldal 21.6. 1864, d. 18.12. 1945, og kona hans Sessilía Jónat- ansdóttir, f. á Þór- isstöðum á Sval- barðsströnd 10.8. 1867, d. 18.9. 1950, sem lengst af bjuggu á Breiðabóli á Svalbarðsströnd. Systkini Sig- urbjargar sem öll eru látin voru: 1) Jóhannes skipstjóri og bóndi, f. 4.7. 1888, d. 20.8. 1962. 2) Elenrós ljósmóðir, f. 8.2. 1890, d. 26.7. 1971. 3) Sigrún, f. 29.10. 1891 d. 27.10. 1988. 4) Jón, yfirlögreglu- þjónn á Akureyri, f. 18.3. 1894, d. 18.6. 1991. 5) Jónatan, smiður og bílstjóri, f. 18.9. 1895, d. 3.3. 1989. 6) Guðfinna Sessilía húsmóðir í Keflavík, f. 14.5. 1897, d. 28.7. 1982. 7) Kristján, f. 11.3. 1899, d. 8.5. 1908. 8) Guðmundur, f. 23.9. 1900, d. í okt. 1900. 10) Anna, f. 11.6. 1905, d. 8.5 1908. 11) Sigmar Bergvin, skipstjóri og vélstjóri, f. 25.10. 1903, d. 3. 3. 2001. 12) Guð- mundur búfræðingur, f. 5.5. 1907, d. 9.2. 2001. 13) Anna nemi, f. 19.7. 1909, d. 8.5. 1926. 14) Krist- ján, f. 23.7. 1912, d. 4.8. 1912. 15) Axel skólastjóri, f. 29.4. 1914, d. 30.5. 1966. Sigurbjörg giftist 18. des. 1926 Sigtryggi Friðrikssyni, f. á Neðri- Vindheimum á Þelamörk 24. okt. 1901, d. 26. okt. 1934. Foreldrar hans voru Friðrik Bjarnason og Sigurrós Pálsdóttir. Börn Sig- tryggs og Sigurbjargar eru fjög- ur: 1) Þráinn vélfræðingur, f. 3.6. 1927, kona hans er Ása Haralds- dóttir, þeirra börn eru þrjú: a) Haraldur, búfræðingur og vél- virki, f. 10.10. 1949. Kona I Valdís Kristjana Oddgeirsdóttir sjúkra- liði, skilin. Þeirra dætur eru þrjár: Guðrún Pálína, f. 17.9. 1968, gift Árna Reykdal prent- vélasmið, f. 5.8. 1958, synir þeirra eru Þórarinn, f. 1.3. 1994, og Grímur, f. 14.12. 1995; Ása Sig- urbjörg, f. 22.6. 1972, maki Reyn- ir Magnússon, f. 6.7. 1972; og Kristjana Dröfn, f. 18.6. 1974, maki Davíð Leifsson, f. 1.8. 1972, skilin, sonur þeirra er Sölvi Már, f. 25.3. 1996. Kona II Guðný Jóna Gunnarsdóttir fóstra, f. 31.5. 1953, sonur þeirra er Þráinn, f. 29.5. 1984. Stjúpbörn Haraldar, börn Guðnýjar, eru tvö: Björn Steindórsson, f. 7.9. 1970, og Brynhildur Steindórsdóttir, f. 2.7. 1974. b) Kristjana flugfreyja, f. 4.1. 1953. Maki I Sveinbjörn Bjarkason, skilin. Dætur þeirra eru: Katrín Sjöfn, f. 9.3. 1981, sambýlismaður Jósef Zarioh, f. 18.12. 1973, sonur þeirra er Axel, f. 26.5. 2001; og Guðrún Lára, f. 18.1. 1983. Maki II Helgi Hemm- ert Sigurjónsson smiður, f. 29.8. 2001; Kristbjörn Borgþór, f. 16.8. 1976; og Katrín, f. 4.11. 1982. b) Ronald Alan, flugvélstjóri og flugmaður, f. 22.9. 1955. Kona I Nerina Pretlove, f. apr. 1955, skil- in, sonur þeirra er Michael Blake, f. 9.11. 1982. Kona II Leena Pretl- ove. Dóttir þeirra er Kayla Krist- jana Lotta, f. 12.6. 2001. 3) Hólm- fríður Árdís, f. 8.1. 1931, maki: Jón Árni Egilsson rafvirki, f. 31.8. 1927. Börn þeirra eru tvö: a) Sig- tryggur sálfræðingur, f. 21.2. 1952. Kona I Sigríður Pétursdótt- ir, f. 2.10. 1953. Skilin. Dóttir þeirra er Halldóra kennaranemi, f. 28.8. 1975, sambýlismaður Ólaf- ur Arthúrsson háskólanemi, dótt- ir Halldóru er Petra Ósk Haf- steinsdóttir, f. 27.1. 1993. Sonur með Huldu Önnu Arnljótsdóttur Unnar Steinn, f. 30.9. 1983. Kona II Þórunn Kjartansdóttir hjúkr- unarfræðingur, f. 22.9. 1956. Syn- ir þeirra eru: Friðrik Þór, f. 14.3. 1991, og Valþór Freyr, f. 15.10. 1996. b) Helga hjúkrunarfræðing- ur, f. 12.2. 1955, maki Göran Helgason læknir, f. 4.4. 1956. Synir þeirra eru Elías Örn, f. 9.8. 1986, og Jónas Már, f. 14.4. 1993. 4) Sigurrós, f. 5.9. 1932, maki Jón Pétursson bifvélavirki, f. 27.1. 1929. Börn þeirra eru fimm. a) El- ín Sigurbjörg sérkennari, f. 10.11. 1950, maki Helgi Jóhannesson rafeindavirkjam., f. 23.10. 1950. Börn þeirra eru þrjú: Sunna nemi, f. 10.6. 1979, Þrándur nemi, f. 25.5. 1980, Björg nemi, f. 27.3. 1984. b) Sigtryggur Ómar kerf- isfræðingur, f. 28.5. 1952. Kona Kolbrún Jóhannsdóttir, f. 17.4. 1954, skilin. Dætur þeirra eru Rósa María stúdent, f. 12.9. 1978, og Rut nemi, f. 9.1. 1981. c) Bryn- dís Rósa, f. 10.7. 1957, maki Berg- þór Guðmundsson, f. 25.7. 1959. Börn þeirra eru þrjú, Guðmundur Páll, f. 10.12. 1987, Jón Birkir, f. 16.5. 1990, og Gyða Björk, f. 20.8. 1991. d) Guðmundur Heimir, f. 30.11. 1960, d. 28.3. 1981. f) Sig- rún Ásta safnvörður, f. 21.2. 1962. Sigurbjörg ólst upp á Breiða- bóli á Svalbarðsströnd við venju- leg sveitastörf á mannmörgu heimili. Eftir fermingu var hún vinnukona á annáluðum menning- ar- og myndarheimilum. Hún var námfús,vinnusöm, handlagin og vandvirk og því eftirsótt. Í þess- um vistum lærði hún og tileinkaði sér handbragð, vinnubrögð og starfshætti, sem hún bjó að alla tíð. Hún giftist Sigtryggi Frið- rikssyni 1926. Þau byrjuðu bú- skap á Héðinshöfða en fluttu í Selland í Fnjóskadal þar sem Sig- tryggur fórst í snjóflóði 26. okt. 1934, frá fjórum ungum börnum. Sigurbjörg flutti þá heim í Breiðaból til foreldra sinna og systkina, þar ólust börnin hennar upp, fram yfir fermingu. Eftir það flutti Sigurbjörg til Akureyr- ar og vann þar á saumastofum, fyrst hjá Amaro og síðan hjá Fataverksm. Heklu. Við starfslok 1967 fluttist hún til Reykjavíkur og hafði athvarf í skjóli sonar síns og tengdadóttur uns hún flutti á Norðurbrún 1 árið 1995. Hún tók alla tíð þátt í ýmiskon- ar félagsstarfi. Útför Sigurbjargar fer fram frá Langholtskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30. 1951. Stjúpbörn Kristjönu, börn Helga, eru þrjú: Helgi Þór, f. 28.12. 1974. Dagbjört Rós, f. 8.6. 1981, og Halldór Þór, f. 19.6. 1985. c) Sig- urbjörg móttöku- stjóri, f. 12.8. 1965, maki Ragnar Vignir Guðmundsson fram- reiðslumaður, f. 20.9. 1965. Dætur þeirra eru Margrét Vignis- dóttir, f. 30.10. 1973, sambýlismaður Magnús Árnason smiður, f. 1.6. 1972, sonur þeirra er Róbert, f. 13.6. 2001, og Krist- jana Vignisdóttir nemi, f. 13.2. 1980. 2) Sigrún húsmóðir, f. 19.9. 1928. Dóttir hennar með Emil Rafni Jóhannssyni, uppeldisdóttir Sigurbjargar, er Hafdís Olga Ey- fjörð, f. 1.1. 1947, maki I Vil- hjálmur Kristinn Skaftason, f. 9.4. 1942, skilin. Dætur þeirra eru tvær: a) Sigrún Anna, f. 8.11. 1965, maki Darren Scott Brickle, f. 23.7. 1969, synir þeirra eru þrír: Austin James, f. 18.11. 1993; Cristopher Edward, f. 27.8. 1996; og Chandler Ocott, f. 14.3. 1998. b) Dagný Guðrún, f. 24.11. 1966, maki Curtis Adam Henninger, f. 17.11. 1966. Börn þeirra eru þrjú, Ashley Nicole, f. 2.6. 1986, Curtis Adam, f. 12.2. 1991, og Chelsea Anna, f. 27.1. 1993. Sonur með Jóni Jakobssyni er Emil Rafn, f. 21.4. 1969, dóttir hans með Margit Linu Hafsteinsdóttur, f. 4.5. 1970, er Aníta Sigurbjörg, f. 11.9. 1991. Maki II James Eugene Klinefelter, f. 1940, dóttir þeirra er Susanna Mildred Klinefelter, f. 2.8. 1972, sonur hennar er Tyler James Fleming, f. 17.7. 1994. Maki III Jerald Joseph Bortle, f. 17.4. 1958. Maki Sigrúnar I Hall- dór Randver Þorsteinsson, f. 26.9. 1924, skilin, sonur þeirra er Ólaf- ur Logi yfirsímritari, f. 30.11. 1949. Kona I Linda Michelsen, skilin. Dóttir þeirra er Rósa Hrönn kennari, f. 6.12. 1966, maki Gylfi Birgisson, f. 13.2. 1965. Syn- ir þeirra eru tveir, Sæþór Aron, f. 5.11. 1983, og Darri Viktor, f. 3.2. 1998. Kona Ólafs II Valgerður Stefánsdóttir, f. 30.8. 1952. Sonur þeirra er Jónas Helgi pípulagn- ingam., f. 11.10. 1973, kona Sunn- björg Durhuus. Sonur þeirra er Aron Suni, f. 31.12. 1994. Maki Sigrúnar II Roy Henry Pretlove trésmiður, f. 22.7. 1931, d. í okt. 1992. Börn þeirra eru: a) Brenda Darlen, f. 15.1. 1952, maki Einar Kristbjörnsson kafari, f. 15.11. 1947. Börn þeirra eru fjögur: Þórarinn, f. 16.9. 1972, sambýlis- kona Inga Vigdís Einarsdóttir, sonur þeirra er Kjartan Daníel, f. 15.3. 1997; Sigrún Birna, f. 21.4. 1974, sambýlismaður Erlingur Valur Stefánsson, sonur þeirra er Einar Valur, f. 19.8. 1995. Maki Sigrúnar er Fateh Assouane. Börn þeirra eru tvö, Addilaziz Ferhat Adam, f. 3.7. 1999, og Sara Louisa Rayene, f. 25.12. Það er ekki eins og um héraðs- brest sé að ræða þótt 100 ára göm- ul kona hverfi úr þessari jarðvist; og þó. Hún móðir mín var hetja og á sannarlega skilið að ég minnist hennar með örfáum orðum. Það hafði kastað éljum og grán- að í rót nokkrum sinnum, hinn 26. október 1934, þegar veðurútlit var þann veg að snjóbylur væri í aðsigi í Fnjóskadal. Fé föður míns var dreift um Sel- landsfjall og faðir minn fór að áliðnu hádegi að smala fénu til að koma því í hús. Eins og hendi væri veifað, skall á iðulaus stórhríð með þvílíkri snjókomu að með eindæm- um var. Faðir minn kom ekki heim, og þegar nokkuð var liðið á kvöldið kveikti móðir mín á olíu- lukt og fór út í veðrið, ætlaði í fjár- húsin að gæta föður míns. Hún fór ekki langt, og kom að vörmu spori til baka, uppfennt og veðurbarin, og dautt á lugtinni. Veðrið ham- aðist með ólýsanlegum hamförum alla nóttina. Angist og kvíði var ríkjandi í litlu vinalegu baðstofunni í Sel- landi. Móður minni kom ekki dúr á auga, og ég sjö ára, elstur fjögurra systkina, gerði mér grein fyrir óeðlilegu ástandi en alls ekki hversu alvarlegt það var, það kom seinna. Veðrið gekk niður um morguninn og móðir mín komst í fjárhúsin til að komast að því að þangað hafði faðir minn ekki kom- ið, en nokkuð af fénu var við húsin, sumt fennt. Móðir mín mokaði því næst frá stafnglugga á baðstofunni til að fá birtu. Hún bjó sig þeim klæðum sem völ var á og dreif sig, afar vanbúin, út í einhverja mestu ófærð sem um getur, til að brjótast suður að Reykjum í leit að aðstoð. Á leið sinni þurft hún yfir Reyk- jaána uppbólgna af krapi. Yfir komst hún, blaut upp undir hend- ur, og eftir því hrakin. Hún sagði mér síðar að hún gæti enga grein gert sér fyrir því hvernig henni hefði tekist þetta. Helst vildi hún trúa að æðri máttarvöld hefðu veitt henni þrek. Móðir mín vann þarna þrekvirki sem vert er að minnast. Faðir minn fórst í snjóflóði þessa nótt og fannst ekki fyrr en 22. nóv. Vorið 1935 fluttum við inn í Breiðaból, á æskuheimili móður minnar, þar sem tveir bræður hennar og systir héldu heimili fyrir foreldra sína (afa og ömmu) sem bæði voru á lífi. Móðir mín var þakklát systkinum sínum og for- eldrum fyrir ómetanlega aðstöðu, aðstoð og aðhlynningu, en þó ekki allskostar ánægð, henni lét ekki vel að vera þiggjandi og hvergi vildi hún vera fyrir. Hún vann Breiðabólsheimilinu eins og kraft- arnir leyfðu vor, sumar og haust. Á vetrum tók hún að sér saumaskap bæði heima og heiman, en hún var saumakona af guðsnáð, handlagin og útsjónarsöm við öll störf. Hún heklaði alltaf mikið, og var að, fram á allra síðustu ár. Dúkar, dúllur og milliverk, ásamt öðru, sem ég kann ekki að nefna, skipta hundruðum, þetta var unnið til gjafa og gefið vinum og kunningj- um um allt land. Hún kenndi stúlkum í barnaskól- anum á Svalbarðsströnd handa- vinnu nokkra vetur, og oft sá hún um veitingar þegar fundir eða ann- ar mannfagnaður var í gamla sam- komu- og skólahúsinu þar sem nú er Safnasafnið. Þegar börnin fjögur voru öll fermd og komið að frekari skóla- göngu, ég t.d. kominn í iðnnám í Vestmannaeyjum, fluttu mæðgurn- ar til Akureyrar. Þar starfaði móðir mín næstu 20 ár við saumaskap, fyrst hjá Amaro en síðar hjá fataverksmiðjunni Heklu. Ekki var móðir mín verk- stjóri á þessum vinnustöðum, en oft, kannski oftast, kom það í hennar hlut að kenna ungum stúlk- um eða byrjendum, þótt eldri væru, fyrstu handtökin við vélarn- ar. Til þess var hún sjálfkjörin vegna hæfni og skilnings á því hvernig hverja vél væri haganleg- ast að nýta, þetta var dómur for- ráðamanna sem hún vann hjá, í mín eyru, löngu eftir að hún var hætt störfum. Auðvitað komu fljótt upp spurn- ingar um, hversvegna myndarleg vel gerð og vel verki farin kona á góðum aldri, giftist ekki aftur. Hún átti þess vissulega kost, en svar hennar var alltaf að hún væri „eins manns kona“. Það var gott að alast upp á Breiðabóli. Til mín voru gerðar nokkrar kröfur. Ég vissi til hvers móðir mín ætlaðist af mér, um það var hún ströng án þess að hafa mörg orð, og aldrei hafði hún hátt. Hún var blíð og hafði lag á því að láta vilja sinn og skoðanir í ljós í fáum vel völdum orðum og ég vandist því að vita nákvæmlega hvernig henni líkaði framkoma mín, til orðs og æðis. Móðir mín unni sínum heima- högum og var Eyjafjörður henni mjög kær. Þannig fórust henni orð á gam- alsaldri. Þegar lækkar lífs mín sól ég læt mig stundum dreyma. Bernsku minnar blessuð jól í bænum gamla heima. Hún hafði mikla ánægju af að ferðast og fór víða innanlands, og naut náttúrufegurðar hvar sem hún fór, en henni var einnig hug- leikið að kynnast lífi starfi og hög- um fólksins í viðkomandi byggð- arlögum. Eftir sextugt lagði hún svo land undir fót og fór, ein og mállaus, tvisvar til Bandaríkjanna, alla leið á vesturströndina og hafði mikla ánægju af. Auðvitað reiddi hún sig á aðstoð flugfólksins hjá Flugleiðum, og lofaði mikið hjálp- semi þess og liðveislu alla, en kjark þurfti til, þó líklega hafi henni þótt minna áræði þurfa til slíkrar ferð- ar en svaðilfararinnar yfir Reykja- ána sem fyrr er nefnd. Hún fór svo eina ferð til Noregs í hópferð og aðra til Spánar og naut þeirrar ferða ríkulega og tal- aði um sérstaklega Noregsferðina sem ógleymanlega. Síðustu 30 árin átti móðir mín athvarf hjá minni fjölskyldu, í næstu íbúð við okkur, þangað til hún fór á Norðurbrún 1. Samband hennar og konunnar minnar, Ásu, var alltaf einstaklega gott og hún mat tengdadóttir sína sem verðugt var, og kallaði forréttindi að eiga eina slíka. Sama var með börnin okkar. Þau elskuðu og dáðu ömmu sína, gátu laumað sér inn til henn- ar, hvenær sem var, til að hafa fé- lagsskap og spjalla, eða með vandamál, stór eða smá eftir atvik- um. Þá var ekki síður vinsælt að fá hana til að hvolfa bolla og spá, og gátu þá vinkonur flotið með. Ég hef þá trú, að móðir mín hafi haft góð áhrif á flesta sem hún um- gekkst, ekki síst sína nánustu. Fyrir allt þetta er ég vissulega þakklátur, en ég á einnig þökk að gjalda samferðafólki móður minnar sem allt reyndist henni frábærlega vel. Síðast en ekki síst færi ég kon- unum og starfsfólkinu á Norður- brún 1, innilegar þakkir fyrir alla þá umhyggju sem móðir mín naut á því góða heimili. Ég veit að hún hefði sagt: „Guð blessi ykkur öll.“ Þráinn Sigtryggsson. Ég minnist þín amma, sem lifðir svo lengi, að löngu er fennt yfir barnssporin þín. Er hrífuskaft lék þér í höndum á engi og hamingja barnsins, sem aldrei dvín. Í fallegum dal rennur Fnjóská um hlaðið, þar fannstu þinn torfbæ og skjólgóðu vörn. Þú vissir ei fyrr til, en brotið var blaðið og bjargast þú skyldir, ein með þín börn. En þrátt fyrir amstur og erfiða daga, þú ætíð sást ljósið og bjartari tíð. Og lífið þitt allt er ein lifandi saga, um löngun og kjark, til að sigra hvert stríð. Þitt kvöld er nú liðið og komin þín nótt, þú kvaddir og guð þinn heim sóttir. Svefninn er langur og sofðu því rótt, Sigurbjörg amma mín, Benediktsdóttir. Sigtryggur. Það eru svo margar góðar minn- ingar sem tengjast henni ömmu minni. Eitt af því fyrsta sem kem- ur upp í hugann er þegar hún var að kenna mér bænir. Hún kenndi mér að biðja á hverju kvöldi fyrir fólkinu sem væri mér kært. Þetta sagðist hún gera og það væri góð venja. Þegar ég benti henni á hversu margt fólk hún þekkti og það hlyti að taka hana langan tíma að biðja fyrir öllu þessu fólki sagði hún að þeim tíma væri vel varið. Já, hún amma mín þekkti margt fólk og átti létt með að eignast nýja og nýja vini. Hún var fædd á Breiðabóli á Svalbarðsströnd og ólst þar upp. Með afa mínum, Sigtryggi Frið- rikssyni, bjó hún á Héðinshöfða á Tjörnesi og í Sellandi í Fnjóskadal. Eftir lát afa fluttist hún aftur að Breiðabóli og bjó þar með börnum sínum þar til hún fluttist til Ak- ureyrar. Þar vann hún aðallega við saumaskap, t.d. á Heklu. Þótt amma hafi búið í Reykjavík síðast- liðin 30 ár þá hélt hún alltaf mikilli tryggð við Norðurland. Um leið og fyrstu farfuglarnir kom amma mín fljúgandi norður og dvaldi hjá ætt- ingjum og kærum vinum þangað til aftur fór að hausta, hvarvetna kærkominn gestur. Það var alltaf jafn mikið tilhlökkunarefni að taka á móti henni á flugvellinum. Hún bar af hópnum sem út úr flugvél- inni kom. Það hvíldi einhver glæsi- leg reisn yfir henni ömmu minni. Mér fannst ég vera að taka á móti þjóðhöfðingja sem var að koma í heimsókn. Mér er mjög minnis- stæð ein för austur í Selland. Amma sýndi mér hvar geitakofinn hefði staðið sem þau afi höfðu verið að leggja síðustu hönd á hinn ör- lagaríka dag 26. okt. 1934. Mjög skyndilega skipuðust veður í lofti og afi hraðaði sér til að ná inn fénu. Þaðan átti hann ekki aftur- kvæmt. Hann lenti í snjóflóði í fjallinu fyrir ofan bæinn. Amma horfði lengi í átt að fjallinu og mér fannst hún enn vera að horfa á eft- ir afa í hinsta sinn. Þrátt fyrir mótlæti hélt hún sínu góða skapi. Hún átti létt með hlát- ur og margar minningar eru tengdaránægjulegum stundum þar sem við hlógum saman að ein- hverri dómadags vitleysunni en svo orðaði amma það þegar hún tók sérstaklega sterkt til orða. Ég fæ aldrei fullþakkað fyrir það lán að hafa átt slíka ömmu. Elín Sigurbjörg. SIGURBJÖRG BENEDIKTSDÓTTIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.