Morgunblaðið - 04.04.2002, Blaðsíða 49

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. APRÍL 2002 49
Áskirkja. Opið hús fyrir alla aldurshópa kl.
14–17 í neðri safnaðarsal. Sönghópur und-
ir stjórn organista.
Bústaðakirkja. Foreldramorgunn kl. 10–
12.
Dómkirkjan. Opið hús í Safnaðarheimilinu
kl. 14–16. Kaffi og með því á vægu verði.
Ýmsar uppákomur.
Hallgrímskirkja. Kyrrðarstund kl. 12. Léttur
málsverður í safnaðarheimili eftir stundina.
Háteigskirkja. Foreldramorgunn kl. 10.
Stúlknakór kl. 16.30 fyrir stúlkur fæddar
1989 og eldri. Stjórnandi Birna Björnsdótt-
ir. Íhugun kl. 19. Taizé-messa kl. 20.
Laugarneskirkja. Morgunbænir kl. 6.45–
7.05. Kyrrðarstund kl. 12. Orgeltónlist í
kirkjunni kl. 12–12.10. Að stundinni lokinni
er léttur málsverður í safnaðarheimili. Sam-
vera eldri borgara kl. 14. Haldið með rútu
ásamt sóknarnefnd að Blikastöðum í Mos-
fellsbæ til að heimsækja orgelsmiðinn
Björgvin Tómasson og sjá nýtt orgel kirkj-
unnar, sem er þar í smíðum. Allir velkomnir
í þessa ferð, fargjald 500 kr. Alfanámskeið
kl. 19–22. Gestakvöld.
Langholtskirkja. Foreldra- og barnamorg-
unn kl. 10–12. Fræðsla, uppplestur, söng-
stund, kaffispjall. Endurminningahópur
kvenna og karla í Guðbrandsstofu kl. 14–
15.30.
Neskirkja. Félagstarf aldraðra laugardag-
inn 6. apríl kl. 14. Pétur Ingólfsson, verk-
efnastjóri hjá Landsvirkjun, segir frá Kára-
hnúkavirkjun og staðháttum. Þorvaldur
Halldórsson skemmtir með tónlist og söng.
Borinn verður fram léttur málsverður. Þeir
sem ætla að neyta matarins þurfa að til-
kynnna þátttöku í síma 511 1560. Allir vel-
komnir. Sr. Frank M. Halldórsson. Nedó kl.
17. Unglingaklúbbur fyrir Dómkirkju og Nes-
kirkju fyrir 8. bekk. Nedó kl. 20 fyrir 9. bekk
og eldri. Umsjón Sveinn og Þorvaldur.
Árbæjarkirkja. Barnakóræfing kl. 17–18.
Breiðholtskirkja. Mömmumorgunn föstu-
dag kl. 10–12.
Digraneskirkja. Kirkjustarf aldraðra. Leik-
fimi ÍAK kl. 11.15. Bænastund kl. 12.10.
Fyrirbænaefnum má koma til kirkjuvarðar.
Léttur hádegisverður eftir stundina. Alfahá-
tíð kl. 20. Lokahóf, veitingar, frásagnir og
kynning. Fyrrverandi nemendur velkomnir.
Fella- og Hólakirkja. Helgistund og biblíu-
lestur í Gerðubergi kl. 10.30–12. í umsjón
Lilju djákna. Starf fyrir 9–10 ára stúlkur kl.
17. Grafarvogskirkja. Foreldramorgnar kl.
10–12. Fræðandi og skemmtilegar sam-
verustundir, ýmiskonar fyrirlestrar. Alltaf
heitt á könnunni, djús og brauð fyrir börnin.
Kirkjukrakkar í Húsaskóla fyrir 7–9 ára
börn, kl. 17.30–18.30. Æskulýðsfélag í
Grafarvogskirkju fyrir 8.–9. bekk kl. 20–22.
Hjallakirkja. Kirkjuprakkarar kl. 16:30.
Alfanámskeið kl. 20.
Kópavogskirkja. Starf með eldri borgurum í
dag kl. 14:30–16.30 í safnaðarheimilinu
Borgum. Kyrrðar- og bænastund kl. 17. Fyr-
irbænum má koma til sóknarprests eða
kirkjuvarðar.
Seljakirkja. KFUM-fundur fyrir stráka á aldr-
inum 9–12 ára kl. 16.30.
Vídalínskirkja. Bæna- og kyrrðarstund kl.
21. Tónlist, ritningarlestur, hugleiðing og
bæn. Bænarefnum má koma til presta
kirkjunnar og djákna. Hressing í safnaðar-
heimilinu á eftir. Biblíulestrarnir sem verið
hafa kl. 20 falla niður en bent er á Alfa-
námskeiðið á miðvikudögum. Prestarnir.
Fríkirkjan í Hafnarfirði. TTT-starf fyrir 10–
12 ára kl. 17–18.30.
Hafnarfjarðarkirkja. Opið hús fyrir ung börn
og foreldra þeirra í Vonarhöfn, safnaðar-
heimili Strandbergs, kl. 10–12. Opið hús
fyrir 8–9 ára börn í safnaðarheimilinu
Strandbergi, Vonarhöfn, frá kl. 17–18.30.
Víðistaðakirkja. Barnastarf fyrir 10–12 ára
börn (TTT) í dag kl 17. Foreldrastund kl. 13–
15. Kjörið tækifæri fyrir heimavinnandi for-
eldra með ung börn að koma saman og
eiga skemmtilega samveru í safnaðarheim-
ili kirkjunnar.
Þorlákskirkja. Biblíupælingar í kvöld kl. 20.
Landakirkja: Kl. 10 foreldramorgun. Bára
leysir frá skjóðunni. Æfingar Litlu lærisvein-
anna eru á Hólagötu 42, kl. 14:20 Litlir
lærisveinar hópur 1, kl. 17:10 Litlir læri-
sveinar hópur 2, kl. 18:15 Litlir lærisveinar
hópur 3.
Ytri-Njarðvíkurkirkja. Fyrirbænasamvera
fimmtudaginn 4. apríl kl. 19. Fyrirbænarefn-
um er hægt að koma áleiðis að morgni
fimmtudagsins milli kl. 10–12. í síma
421 5013. Spilakvöld aldraðra fimmtudag-
inn 4. apríl kl. 20. Sóknarnefnd.
Kletturinn. Kl. 19 Alfanámskeið. Allir vel-
komnir. Hjálpræðisherinn. Kl. 20 kvöldvaka
í umsjón Bjargs. Veitingar og happdrætti.
Akureyrarkirkja. Kyrrðar- og fyrirbæna-
stund kl. 12. Samhygð kl. 20.
Glerárkirkja. Opið hús fyrir foreldra og börn
kl. 10–12. Heitt á könnunni og safi fyrir
börnin. Samvera eldri borgara kl. 15. Æfing
barnakórsins kl. 17.30.
Safnaðarstarf
KIRKJUSTARF
Ég var svo heppinn
að geta talað við afa í
einrúmi nokkrum dög-
um áður en hann dó. Afi
var greinilega búinn að sætta sig við,
maður getur jafnvel sagt ákveða, að
hann væri að deyja. Hann talaði um
margt þarna, hann sagði mér að hann
væri sáttur við hvernig hann hefði
sloppið í gegnum þetta bras. Þrátt
fyrir að hann væri mjög veikur þarna
var hann eins og hann var alltaf, tal-
aði illa um alþingismenn almennt,
sjálfstæðismenn sérstaklega og
Moggann í leiðinni.
Ég mun alltaf minnast afa míns
fyrir skopskyn hans, kaldhæðni hans.
Hann var með fyndnustu mönnum
sem ég veit um. Ég hef svo oft sagt
fólki frá afa, einhverju sem hann hef-
ur sagt eða gert enda var hann ótrú-
lega sérstakur. Daginn áður en ég
skrifaði þetta var verið að leita að
mynd af honum, einhverri virðulegri
en það er erfitt af því að afi gerði sitt
besta til að komast hjá því að slíkar
myndir væru teknar af honum. Við
eigum hins vegar fjöldann allan af
myndum þar sem afi er að gretta sig
framan í myndavélina. Það er næst-
um eins og hann sé að hlæja að okkur
núna, eins og að markmið hans með
því að forðast alvarlegar myndatökur
allan þennan tíma hafi náðst núna.
Hann náði að smita mig af ást á
Svarfaðardal. Eftir að hafa heyrt afa
tala um dalinn og farið þangað með
honum þá getur maður ekki efast um
að hann er „öndvegi íslenskra dala“
og að eina rétta íslenskan er svarf-
dælska.
GUÐMAR
GUNNLAUGSSON
✝ Guðmar Gunn-laugsson fæddist
á Þorsteinsstöðum í
Svarfaðardal 9. sept-
ember 1913. Hann
lést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Ak-
ureyri 9. mars síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Akur-
eyrarkirkju 22.
mars.
Það er margt sem
hægt er að segja um
afa, sumt sem ég get
ekki komið út úr mér
eins og er, maður sem
reyndi að fela góð-
mennsku sína. Í stuttu
máli var hann einfald-
lega maður sem ekki er
hægt að gleyma.
Óli Gneisti
Sóleyjarson.
Í dag kveðjum við
móðurbróður okkar
Guðmar Gunnlaugsson.
Hann var Svarfdælingur að ætt og
uppruna og unni átthögunum af heil-
um hug. Fór hann ófáar ferðirnar í
Dalinn með fjölskyldu sína og miðlaði
þeim af þekkingu sinni um búskap-
arhætti fyrr og nú. Sem dæmi um
hug hans til æskustöðvanna fannst
honum fjöllin hvergi eins fögur og blá
og hvergi ilmaði moldin eins og þar.
Guðmar var afar fróður um ábú-
endur jarða í Svarfaðardal og fór
hann sl. sumar ásamt fjölskyldunni
og tóku þau myndir af hverjum bæ
og eru þær vel merktar og aðgengi-
legar í myndaalbúmi hans.
Þetta er dalurinn minn,
hann er dalurinn þinn.
Þar í draumunum eigum við sporin.
Þar er veröld svo góð
þar sem vagga þín stóð,
þar er frjálslegt og fagurt á vorin.
Hann er töfrandi höll,
hann á tignarleg fjöll,
þar í laufbrekkum lækirnir hjala.
Mér er kliður sá kær,
ég vil koma honum nær.
Hann er öndvegi íslenskra dala.
(Hugrún.)
Guðmar var skarpskyggn á ís-
lenska náttúru og hafði unun af að
ferðast um landið. Var hann sérstak-
lega ættfróður og minnugur til síð-
asta dags.
Hinn 19.2. 1938 kvæntist Guðmar
eftirlifandi eiginkonu sinni Ingi-
björgu Óladóttur, f. 2.7. 1912, frá
Smjörhóli í Öxarfirði. Bjuggu þau all-
an sinn búskap á Akureyri, fyrst í
Oddeyrargötu 3 og síðan í Stekkjar-
gerði 6. Var heimilið þeirra hlýlegt og
yndislegt þar sem börnin þeirra og
barnabörn nutu ástríkis og um-
hyggju.
Inga og Guðmar ræktuðu garðinn
sinn í orðsins fyllstu merkingu.
Guðmar var hagleiksmaður og
margir útskurðarmunir prýða heim-
ilið. Hann var sterkur persónuleiki,
beinskeyttur og lá ekki á skoðunum
sínum um menn og málefni. Undir til-
tölulega hrjúfu yfirbragði leyndist
tilfinningaríkur og ástúðlegur mað-
ur.
Við minnumst frænda okkar sem
heilsteypts manns, glettins og kímins
með stríðnisglampa í augum.
Með þessum orðum kveðjum við
þig, frændi, og megi góður Guð leiða
þig á leið þinni til ljóssins.
Steinunn, Margrét,
Gunnlaugur og Guðrún.
Dýpsta sæla og sorgin þunga
svífa hljóðlaust yfir storð.
Þeirra mál ei talar tunga,
tárin eru beggja orð.
(Ólöf Sigurðardóttir.)
Afi var frekar þrjóskur en góður
karl. Hann hafði góðan húmor og
skoðanir á flestu sem var að gerast í
þjóðlífinu og einnig á því sem að við
vorum að gera. Heimili ömmu og afa í
Stekkjargerði stóð okkur ávallt opið
og í æsku eyddum við þar drjúgum
tíma. Þar sporðrenndum við óhemju
miklu magni af vel sykruðum pönnu-
kökum og sögðum afa sögur af uppá-
tækjum og prakkarastrikum sem
enginn annar fékk að vita. Þá læddist
oftar en ekki lúmskt glott yfir andlit
hans og það skríkti í honum þegar
það afrekaðist að vinna Sunnlend-
inga í einhverri keppni. Því að afi var
Norðlendingur í húð og hár og var
enginn staður betri á jörð en Svarf-
aðardalurinn. Núna þegar að afi hef-
ur kvatt eigum við systkinin minn-
ingar um hann sem seint munu
gleymast.
Elsku amma og pabbi, hugur okk-
ar er hjá ykkur.
Þórarinn, Unnur, Gunnlaugur
og Eyþór Gylfabörn.
A 
 0
 
  2 

   2     !"




  

"  29: 7- @

'
') *
'  !! +
7*5*! ## 
 !# 1 !!"
# 5*!!" % * ! ## 
" 5*!!" * 7-( ## 
   5"5+
     
0

  

0

 !" "
  2 

 2    !"
#
)
       !"
 
   #
!"
! 

%29 7+7K 2!&#L<
7! +
% ! ! ## 
7.!% !" %5%* ## 
 % !"  "# '! ## 
3&%  ##   (
$!!"
4% !" 9"!7D' ( ## 
5"*+
()
!

  !
! !
14    ') 
73 
    
   
  



  !



!"  :%

&'
 *&5!!"   *(! ## 
%&' (&5!!" D' +1 ! ## 
@ &5!!"
 *(! ## 
7+&5! ##  "7 " # 
5" &5 !3 +
Valgeir var af sinni
kynslóð meðalmaður á
hæð og vel á sig kom-
inn og léttur á velli án
þess að vera liðlétting-
ur. Hann var mann-
blendinn og þótti góð-
ur gestur þar sem hann kom, gat
verið kerskinn en ekki illkvittinn.
Ekki sótti hann þessi eigindi í tí-
unda lið, því móðurfólk hans, systk-
inin frá Breiðholti voru öll glað-
sinna og söngvin. Jón Valgeir
stundaði vörubifreiðaakstur og
verkstjórn hjá Vita- og hafnarmála-
stofnuninni megnið af sinni starfs-
ævi en mun hafa numið múrverk
um tíma hjá föðurbróður sínum,
Sigurði Jónssyni byggingameist-
ara, sem reisti marga stórbygg-
inguna í Reykjavík á fyrri hluta 20.
aldar, m.a. aðalbyggingu Háskóla
Íslands, Þjóðminjasafnið, Ísafoldar-
prentsmiðju o.fl.
En til að öðlast betri skilning á
einstaklingnum þarf oft að hverfa
til upphafsins og kanna úr hvaða
jarðvegi hann er sprottinn.
Foreldrar Valgeirs, þau Guðríður
Jónsdóttir frá Breiðholti og Guð-
mundur Kjartan Jónsson frá Kot-
laugum, giftust árið 1911 og bjuggu
m.a. á Grettisgötu og Hverfisgöt-
unni en síðan byggðu þau hjón sér
JÓN VALGEIR
GUÐMUNDSSON
✝ Jón Valgeir Guð-mundsson, f. 19.
janúar 1920 í Múla
við Suðurlandsbraut
19. janúar 1920.
Hann lést 8. mars
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Áskirkju 21. mars.
reisulegt bú í Múla við
Suðurlandsbraut í
Reykjavík og stóðu
mannvirki þeirra allt
fram í lok áttunda ára-
tugar síðustu aldar og
þóttu gott kennileiti
utanbæjarmönnum á
helstu aðkomuleið til
Reykjavíkur, sem Suð-
urlandsbrautin var á
árum áður. Múli stóð
ofarlega í Laugardaln-
um neðan Suðurlands-
brautar, þar sem
gatnamót Vegmúla
eru nú. Múli var eitt af
stærstu býlum í Reykjavík og til-
heyrði býlinu nokkurt land í Laug-
ardalnum en aðalslægjulönd og beit
var í Fossvogi á margfalt stærra
landi. Voru nautgripir reknir á milli
staða. Auk nautgripa var búið með
kindur, og hesta eins og bústörfin
kröfðust og oftast voru til reiðhest-
ar. Má ætla að einlægur áhugi Val-
geirs á hestum og þó öllu fremur
góðum reiðhestum hafi stafað frá
uppvaxtarárum hans í Múla enda
átti hann löngum góða gripi til út-
reiða.
Þrátt fyrir mikinn búskap í Múla
var Guðmundur Kjartan með veru-
lega athafnasemi utan hans meðal
annars rak hann um tíma hest-
vagnaleigu til efnisflutninga og var
lengi verkstjóri við Reykjavíkur-
höfn, hjá togarafélaginu Kvöldúlfi
og fleiri aðilum. Til að halda bú-
skapnum gangandi réð hann vinnu-
menn og einnig sumarmenn til hey-
skaparvinnu. Var því að jafnaði
mannmargt í Múla, bæði af heima-
fólki og gestum eða gangandi og
allir fengu góðan beina. Var þar
fylgt ættarfylgju beggja hjóna að
enginn skyldi svangur frá dyrum
þeirra ganga og varð þetta jafnvel
enn ríkari þáttur eftir að eldri dótt-
irin, Svanhildur, tók meir við heim-
ilishaldi er líða tók á þriðja áratug
aldarinnar þá ung að árum, í veik-
indum móður sinnar.
Af sjálfu leiðir að systkinin í
Múla þurftu snemma að taka til
hendi og var Valgeir þar ekki und-
anskilinn er hann hafði aldur til. Á
síðustu áratugum hafa breyttir
þjóðfélagshættir valdið því að
nokkru að samskipti ættingja innan
stórfjölskyldunnar hafa minnkað
verulega og oft á tíðum lagst af að
mestu. Einnig koma hér til eðlileg-
ar áherslubreytingar því hver kyn-
slóð þarf að sinna sínum eigin niðj-
um og útörfum.
Þess er getið hér að framan, að
Valgeir frá Múla hafi verið mann-
blendinn og viðræðugóður og átti
gott með að ræða við menn, hvar í
stétt sem stóðu. Í hugann koma
mörg atvik frá sumrinu 1953 er
hann sá aumur á ungum frænda
sínum nýstignum upp úr langvar-
andi sjúkrahúslegu. Hann bauð
mér að ferðast með sér oftsinnis,
þegar hann fór með birgðir til vit-
anna á Suðurlandi, Suðurnesjum og
Vesturlandi. Ekki einasta var hann
fróður um örnefni og landshætti
heldur kunni hann sögur af mönn-
um og málefnum. Skipti ekki máli
hvort heimsóttir voru búendur og
vitaverðir á Reykjanesi eða Al-
viðru, Álftárósi eða Malarrifi, því
hvar sem fólk var fyrir, stórbændur
eða ríkisstarfsmenn, kunni það
honum aufúsu fyrir komuna.
Á kveðjustundu vil ég þakka Val-
geiri frá Múla, móðurbróður mín-
um, samfylgd, og flyt eftirlifandi
eiginkonu hans og börnum og öðr-
um niðjum samúðarkveðjur.
Hörður Gunnarsson frá Múla.