Morgunblaðið - 20.08.2002, Blaðsíða 12

FRÉTTIR
12 ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ
SVANFRÍÐUR Jónasdóttir greindi
frá þessari ákvörðun sinni á fundi
stjórnar kjördæmisráðs Samfylk-
ingarinnar og trúnaðarmanna í
hinu nýja Norðausturkjördæmi,
sem haldinn var á Hallormsstað á
laugardaginn.
Á fundinum var rætt um fram-
boðsmál vegna komandi alþing-
iskosninga og tilmæli fram-
kvæmdastjórnar flokksins til
kjördæmisráða að ganga frá skip-
an framboðslista fyrir 1. desember
næstkomandi.
Engin ein ástæða
„Þetta var auðvitað rétti vett-
vangurinn fyrir mig að upplýsa að
ég myndi ekki verða með að vori,“
segir Svanfríður í samtali við
Morgunblaðið.
Hún segist hafa velt þessu fyrir
sér nokkuð lengi. „Ég komst fyrir
nokkru að þeirri niðurstöðu að það
væri rétt fyrir mig á þessum tíma-
mótum að söðla um og gera ann-
að,“ segir Svanfríður.
Hún segir enga eina ástæðu fyr-
ir þessari ákvörðun. „Ég hef starf-
að mjög mikið í pólitík í um 20 ár,
ýmist sem sveitarstjórnarmaður,
aðstoðarmaður ráðherra eða al-
þingismaður og mitt heimili og líf
hefur verið undirlagt í þessi 20 ár.
Mig langar ekki til þess að ljúka
starfsævinni á pólitískum vett-
vangi. Mig langar að gera ýmislegt
fleira og mér finnst lífið bjóða upp
á ýmsa spennandi möguleika og
því tel ég rétt að taka þessa
ákvörðun núna og snúa mér að
öðru,“ segir Svanfríður.
Kjördæmabreytingin
auðveldar þessa ákvörðun
Aðspurð hvort kjördæmabreyt-
ingin hafi ráðið einhverju um
þessa ákvörðun að gefa ekki kost á
sér við næstu kosningar segir hún
svo ekki vera með beinum hætti,
„en samt sem áður gerir hún þetta
auðveldara. Það fylgja henni mikl-
ar breytingar á starfsumhverfinu
og ef ég hefði verið að velta fyrir
mér að gefa kost á mér í fjögur ár
til viðbótar er kjördæmabreytingin
kannski til þess fallin að draga úr
því“, segir hún.
„En ástæðan er persónuleg og
byggist á mati mínu á því hvernig
ég vil verja því sem ég á eftir af
starfsævinni. Þegar maður er orð-
inn fimmtugur eins og ég, þá eru
fjögur ár orðin dálítið dýrmæt,“
segir Svanfríður.
Hefur setið á Alþingi frá 1995
Hún hefur setið á Alþingi frá
1995, fyrst sem þingmaður Þjóð-
vaka og síðan sem þingmaður
Samfylkingarinnar í Norðurlands-
kjördæmi eystra frá 1998. Svan-
fríður var einnig varaþingmaður
Alþýðubandalagsins í tvö kjör-
tímabil, á árunum 1983–1991. Hún
starfaði lengi að sveitarstjórn-
armálum og var bæjarfulltrúi á
Dalvík 1982–1990 og 1994–1998 og
var forseti bæjarstjórnar 1988 og
1994–1995. Svanfríður var varafor-
maður Alþýðubandalagsins á ár-
unum 1987–1989 og hún var að-
stoðarmaður Ólafs Ragnars
Grímssonar fjármálaráðherra á ár-
unum 1988 til 1991.
Framhaldsnám
í háskóla
Svanfríður hefur ekki afráðið
hvað hún mun taka sér fyrir hend-
ur þegar hún hverfur af vettvangi
stjórnmálanna næsta vor. „Það eru
ýmsir áhugaverðir möguleikar.
Eitt af því sem ég vil gera er að
fara í framhaldsnám í háskóla. Ég
er reyndar byrjuð á því og hef ver-
ið að taka námskeið í stjórnun en
það eru margir möguleikar uppi
hvað varðar menntun og störf af
ýmsu tagi. Þegar ég hætti á þingi í
vor þá mun ég bara veita mér þann
munað að horfa yfir sviðið og velja
eins og ég sé orðin ung kona aft-
ur,“ segir hún.
Telur Samfylkinguna vera að
treysta sig vel í sessi
– Hvernig líst þér á stöðu Sam-
fylkingarinnar um þessar mundir?
„Ég er mjög sátt við að geta
kvatt Samfylkinguna við þær að-
stæður að hún er búin að treysta
sig mjög vel í sessi. Við höfum
gengið í gegnum öldudali á þessu
kjörtímabili en nú sýna skoð-
anakannanir að undanförnu að við
erum að treysta stöðu okkar. Við
erum komin aftur í kjörfylgið og
mér sýnist að Samfylkingin fari
mjög öflug inn í þennan kosn-
ingavetur,“ segir hún.
Svanfríður hefur það hlutverk
með höndum að halda utan um
svonefnda Evrópukynningu Sam-
fylkingarinnar á kostum og göllum
Evrópusambandsaðildar. Í fram-
haldi af því fer fram viðhorfs-
könnun innan flokksins í október á
hvort flokkurinn eigi að stefna að
aðildarumsókn að ESB á grund-
velli ákveðinna samningsmark-
miða.
„Þetta mál mun bera nokkuð
hátt þótt ég sé ekki að segja að það
verði kosningamál en mér finnst
Samfylkingin vera að fara mjög
öflug inn í þennan vetur með mál-
efni sem ég veit að kjósendur hafa
áhuga á að taka afstöðu til og
ræða,“ segir Svanfríður.
Hún segist taka undir þá skoðun
að framundan sé fjörugur kosn-
ingavetur í íslenskri pólitík í að-
draganda alþingiskosninganna.
Breytingin á kjördæmaskipuninni
muni áreiðanlega einnig hafa áhrif
á málflutning og framkomu stjórn-
málamanna.
Hún segir sóknarhug í Samfylk-
ingarfólki fyrir komandi kosn-
ingar. „Menn eru raunsæir en
sókndjarfir, sem ég vona að skili
sér í góðum kosningum,“ segir
hún.
Í pólitík segir maður engum
neitt fyrr en það má fréttast
Yfirlýsing Svanfríðar á laug-
ardaginn kom flestum mjög á
óvart. „Ég hef óvænt fengið meiri
viðbrögð við þessari ákvörðun
minni en ég reiknaði með,“ segir
hún en síðustu daga hefur hún
fengið fjölda símhringinga og
skeyta frá fólki sem vill þakka
henni störfin en hefur jafnframt
skorað á hana að halda áfram í
stjórnmálum. Sjálf segir Svan-
fríður tómt mál að tala um að hún
endurskoði þá ákvörðun sína að
hætta. „Menn vita að það þýðir
ekki, þetta er afgreitt mál,“ segir
hún. „En það er afskaplega nota-
legt að skynja hvað störf mín hafa
verið mikils metin ef marka má
þessi bréf og símtöl. Þetta kom öll-
um á óvart vegna þess að ég veit
eins og þú að í pólitík segir maður
engum neitt fyrr en það má
fréttast,“ segir Svanfríður að lok-
um.
Lífið býður ýmsa
spennandi möguleika
Svanfríður Jónasdóttir hefur ákveðið að gefa
ekki kost á sér í komandi alþingiskosningum
Svanfríður Jónas-
dóttir, alþingismaður
Samfylkingarinnar,
ætlar ekki að gefa
kost á sér við næstu
alþingiskosningar.
Hún greindi frá þessu
á fundi stjórnar kjör-
dæmisráðs flokksins
á Hallormsstað um
helgina og segir í
samtali við Ómar
Friðriksson að nú sé
rétti tíminn til að
söðla um eftir 20 ára
stjórnmálastörf.
,,Þegar ég hætti á þingi í vor mun ég bara veita mér þann munað að
horfa yfir sviðið og velja eins og ég sé orðin ung kona aftur,“ segir Svan-
fríður Jónasdóttir alþingismaður á Norðurlandi eystra.
’ Langar ekki aðljúka starfsævinni
á pólitískum
vettvangi. ‘
KYNNINGARFUNDUR um mál-
efni geðsjúkra verður haldinn í
Fjölbrautaskóla Suðurlands annað
kvöld þar sem meðal annars munu
mæta fulltrúar úr Geysisklúbbnum
í Reykjavík og kynna
starfsemi klúbbsins.
Kristín Björg
Viggósdóttir er nemi í
iðjuþjáfun en hún hef-
ur í sumar starfað í
Geysi. Hún átti frum-
kvæðið að því að kynn-
ingarfundurinn er
haldinn en að hennar
sögn var kveikjan að
fundinum sú að félagar
í klúbbnum, sem bú-
settir hafa verið á Suð-
urlandi, höfðu orð á því
hve lítil þjónusta væri í
boði fyrir geðsjúka.
„Við byrjuðum á því
að heimsækja einn félaga sem er í
klúbbnum og á heima á Selfossi.“
Sú hugmynd var færð í tal að
klúbbur á borð við Geysi yrði starf-
ræktur á Suðurlandi og segir
Kristín að upp frá því hafi spunnist
umræður um hvað hafi verið hægt
að gera til að hugmyndin yrði að
veruleika.
„Mér datt í hug að vera með smá
kynningu á Geysi. Ég ræddi við
Ragnheiði Hergeirsdóttur, yfir-
mann á svæðisskrifstofu Suður-
lands um málefni fatlaðra. Hún tók
svo vel í þetta að hún vildi gera
þetta að stórri kynningu,“ segir
Kristín.
Ákveðið var að ræða við alla þá
sem hefðu með málefni geðsjúkra
að gera á Suðurlandi. Kristín segir
að fundarboð hafi verið send til
fjölmargra aðila þar sem dagskrá-
in var kynnt og fólk hvatt til að
mæta.
„Hugmyndin er að kynna hug-
myndafræðina á bak
við þennan klúbb og
starfseminni. Þá mun
einn félagi segja sína
sögu og hvaða þýð-
ingu það hefur fyrir
hann að hafa svona
klúbb,“ segir Kristín.
Hún segir að það hafi
sýnt sig að hægt sé
að draga úr innlögn-
um með því að bjóða
upp á meðferðarúr-
ræði líkt og boðið sé
upp á í klúbbnum
Geysi þar sem fólk
fær félagslegan
stuðning.
Lára Björnsdóttir, félagsmála-
stjóri Reykjavíkurborgar, sem
jafnframt situr í stjórn Geysis,
mun halda stutt erindi á fundinum
á morgun en Félagsþjónustan í
Reykjavík hefur á undanförnum
árum ráðið félaga í klúbbnum í
vinnu með góðum árangri.
Að sögn Kristínar mun Geysir
verða með tvo fundi í mánuði á Sel-
fossi þar sem félagar úr klúbbnum
kynna starfsemina. Að sögn Krist-
ínar gæti svo farið að þar yrði
grunnur lagður að stofnun Geysis-
klúbbs á Selfossi.
Kristín vill að lokum sérstaklega
hvetja fólk sem átt hefur við geð-
ræna sjúdóma að stríða og að-
standendur þeirra til að mæta á
fundinn.
Starfsemi Geysisklúbbsins í
Reykjavík kynnt á Selfossi á morgun
Sagt frá hug-
myndafræðinni að
baki klúbbnum
Kristín Björg
Viggósdóttir
AÐ MATI Ragnheiðar Hergeirs-
dóttur, framkvæmdastjóra Svæð-
isskrifstofu Suðurlands um málefni
fatlaðra, myndi stofnun Geysi-
sklúbbs á Suðurlandi fela í sér
ómetanlega mögu-
leika fyrir geðfatlaða
og fjölskyldur þeirra.
Svæðisskrifstofan
hefur liðsinnt klúbbn-
um Geysi sem hefur
óskað eftir því að
kynna starfsemi sína
fyrir íbúum Suður-
lands.
„Það eru í rauninni
örfá úrræði fyrir þetta
fólk hvað varðar þjón-
ustu vegna geðrænna
vandamála,“ segir
hún. Hún bendir á að
á Suðurlandi sé engin
geðlæknisþjónusta
aðgengileg íbúum svæðisins og
takmarkað framboð sé af annari
sérfræðiþjónustu.
„Hér eru nokkrir starfandi sál-
fræðingar sem veita ráðgjöf og
meðferð en í mjög takmörkuðum
mæli þar sem þeir eru jafnframt í
föstum störfum við stofnanir.“ Að
sögn Ragnheiðar sækja geðsjúkir
og aðstandendur þeirra því yfir-
leitt þjónustu til Reykjavíkur.
Hún segir erfitt að henda reiður
á um hversu stóran hóp sé að ræða.
Einhverjir leiti sér aðstoðar á
heilsugæslustöðvum og á sjúkra-
húsinu á Selfossi. Þá leiti sumir
þangað sem skipulögð félagsþjón-
usta sé fyrir hendi. Einnig veiti
Svæðisskrifstofan ákveðnum hópi
geðfatlaðra þjónustu.
Að sögn Ragnheiðar er skipu-
lögð félagsþjónusta í Árborg, Ölf-
usi, Hveragerði og í
uppsveitum Árnes-
sýslu en annars stað-
ar á Suðurlandi er
þjónustan ekki til
staðar.
Mikil nauðsyn á
auknum stuðningi
í heimabyggð
Hún segir að með
kynningarfundinum
sé bæði verið að höfða
til fólks með geðræn
vandamál og aðstand-
enda þeirra auk
starfsfólks í opinberri
þjónustu. Mikil nauð-
syn sé á að fólk með geðræn vanda-
mál og aðstandendur fái aukinn
stuðning í heimabyggð auk þess
sem starfsemi af þessu tagi sé einn
liður í að draga úr fordómum gagn-
vart geðsjúkdómum.
Ragnheiður segist sjá fyrir sér
að með tilkomu klúbbs á borð við
Geysi skapist meiri skilningur á
þörfina fyrir þjónustu vegna geð-
sjúkdóma sem draga ætti úr hætt-
unni á félagslegri einangrun.
„Það er auðvitað ekki nóg að
hafa aðgang að heilsugæslulækni
og góðviljuðu fólki á félagsmála-
stofnunum. Það þarf meira að
koma til,“ segir Ragnheiður.
Framkvæmdastjóri Svæðisskrifstofu
Suðurlands um málefni fatlaðra
Geðlæknisþjónusta
ekki aðgengileg
Ragnheiður
Hergeirsdóttir