Morgunblaðið - 13.12.2002, Blaðsíða 30
HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
30 FÖSTUDAGUR 13. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
bikun á bílastæðum og gangstéttum
víða á höfuðborgarsvæðinu, og síðast
í gær hefðu nokkrir malbiksfarmar
farið austur á Selfoss til verktaka þar.
Víðar hlýtt á norðurhvelinu
Byggingafyrirtæki og steypustöðv-
ar fagna einnig hlýindunum og íbúð-
arhús og skrifstofubyggingar rísa
víða, svo ekki sé minnst á þær und-
irbúningsframkvæmdir sem staðið
hafa yfir vegna Kárahnjúkavirkjunar
og eru fyrirhugaðar.
Meðal þeirra verktaka sem bæði
eru í jarðvinnu og byggingum er Ís-
tak. Loftur Árnason, yfirverkfræð-
ingur fyrirtækisins, sagði mörg verk-
efni í gangi og miðað við árstíma væri
staðan ágæt. Ístak er m.a. að reisa
skrifstofubyggingu við Engjateig,
íþróttamiðstöð í Laugardal og vopna-
geymslu og fleiri byggingar fyrir
varnarliðið á Keflavíkurflugvelli.
HLÝINDIN á aðventunni hafa kætt
suma landsmenn þó að einhverjir séu
farnir að óska sér hvítra jóla. Verk-
takar í jarðvinnu og byggingariðnaði
eru meðal þeirra sem kætast þar sem
vel tekst að halda allar framkvæmda-
áætlanir sem gerðar hafa verið. Stutt-
ur sólargangur hamlar helst útivinn-
unni, í öllu falli er það ekki kuldaboli.
Þá spara sveitarfélög og ríkissjóður
sér milljónir króna í snjómoksturs-
kostnaði – enn sem komið er.
Malbikunarframkvæmdir hafa
m.a. verið í fullum gangi og sagði Sig-
þór Sigurðsson, framkvæmdastjóri
Hlaðbæjar-Colas, við Morgunblaðið
að nú væri verkefnastaðan eins og á
miðju sumri. „Hér er allt á útopnu líkt
og um miðjan júnímánuð,“ sagði Sig-
þór en malbikað hefur verið nánast
upp á hvern dag það sem af er vetri.
Að sögn Sigþórs hafa stærstu verk-
efnin verið vegna vöruhótels Eim-
skips í Sundahöfn og nýrrar verslun-
ar Byko í Kópavogi. Smærri verk
hafa verið töluverð.
„Þetta er mjög gleðilegt fyrir alla. Í
malbikunarstarfsemi hefur jafnan
þurft að fækka fólki á haustin en við
höfum ekki enn þurft að grípa til þess.
Síðustu vetur hafa verið mjög svip-
aðir hvað þetta varðar,“ sagði Sigþór
en hjá Hlaðbæ-Colas starfa um 30
manns. Farið verður í hefðbundið og
„kærkomið“ jólafrí 20. desember sem
stendur til 6. janúar. Bíða þá fleiri
malbikunarverkefni en Sigþór sagðist
reikna með rólegheitum í febrúar og
mars næstkomandi.
Hjá Malbikunarstöðinni Höfða í
Reykjavík fengust þær upplýsingar
að miðað við árstíma hefði verið nóg
að gera síðustu vikurnar, m.a. í mal-
Loftur sagði fyrirtækið einnig hafa
verið í vegagerð á Tjörnesi, hafnar-
gerð á Húsavík og dýpkunarfram-
kvæmdum fyrir Reykjavíkurhöfn.
„Auðvitað hefur tíðarfarið áhrif á
gang framkvæmda og verktakafyrir-
tæki geta vart annað en hagnast á
þessu. Ég er einmitt staddur á Kefla-
víkurflugvelli og þetta er eins og á
sumardegi,“ sagði Loftur er rætt var
við hann símleiðis í gær. Starfsmenn
Ístaks eru víðar að störfum utandyra
í veðurblíðu en hér á landi en 30
manna jarðvinnuflokkur hefur frá því
í haust verið að störfum í Hammer-
fest í N-Noregi þar sem einmunablíða
hefur ríkt, vel norðan við 70. breidd-
argráðu á norðurhveli jarðar.
Rólegt hjá Vegagerð og borg
Samkvæmt upplýsingum frá Vega-
gerðinni og Reykjavíkurborg eru
ekki miklar framkvæmdir úti við á
þeirra vegum. Nokkur minniháttar
viðhaldsverk eru í gangi, s.s. holuvið-
gerðir og vinna við ræsi. Sigurður
Skarphéðinsson gatnamálastjóri
bendir á að allra veðra sé von og á
meðan ráðist borgin ekki í mikla
gatnagerð. Eftir því sem fjárhags-
áætlun hafi leyft hafi hlýindin í nóv-
embermánuði, þau mestu til fjölda
ára, verið nýtt til nokkurra verkefna.
Kostnaður borgarinnar vegna snjó-
moksturs og saltburðar hefur verið í
algjöru lágmarki það sem af er vetri
en saltbílstjórar eru engu að síður
klárir á sínum vöktum þegar frystir.
Fyrir Vegagerðina hefur verið
unnið í Kópavogsgjánni og við Þjórs-
árbrú á Suðurlandsvegi að undan-
förnu. Eftir áramót hefjast svo fram-
kvæmdir við tvöföldun Reykjanes-
brautar og útboð fer fram á vormán-
uðum vegna mislægra gatnamóta við
Stekkjarbakka.
„Allt á útopnu líkt
og í júnímánuði“
Hlýindin hafa já-
kvæð áhrif á jarð-
vinnu- og bygg-
ingarverktaka
Reykjavík
Morgunblaðið/Árni Torfason
Létt var yfir starfsmönnum Hlaðbæjar-Colas fyrir utan nýtt vöruhótel Eimskips í Sundahöfn í gær.
KERTI af öllum stærðum og gerðum, litum
og formum eru meðal þess handunna varn-
ings sem finna má á jólamarkaði Sólheima í
Listhúsi þeirra í anddyri Hagkaups í Smára-
lind. Listhúsið er opið árið um kring en núna
hefur verið opnaður þar fjölbreytilegur jóla-
markaður þar sem kennir ýmissa grasa – já
og hluta.
Það er nefnilega hægt að kaupa margs-
konar girnileg lífrænt ræktuð matvæli og af-
urðir þeirra í Listhúsinu svo og Jurtagull-
vörurnar, sem næra hár og húð. Fyrir utan
þessar nytsamlegu náttúruvörur eru kerti
Sólheima, sem eru víðfræg, á boðstólum svo
og margs konar annað handverk; jólakort,
trévörur, listaverk og risavaxnir jólasveinar
sem vafalaust eiga enga sína líka! Auk þess
að vera með jólamarkað í Smáralind fram að
jólum eru Sólheimar með í jólamarkaði
Reykjavíkurborgar á Lækjartorgi sem opinn
er alla sunnudaga auk Þorláksmessu fram að
jólum.
Gott handverk og fjölbreytt úrval
„Allar vörurnar á jólamarkaðnum eru
unnar af íbúum Sólheima, en Sólheimar eru
vistvænt samfélag í Grímsnesi,“ útskýrir Jó-
hanna Þorsteinsdóttir, forstöðumaður at-
vinnusviðs Sólheima. „Margt og gott lista-
fólk velst til okkar sérstaka samfélags sem
er afskaplega notalegt og mjúkt.
Á jólamarkaðnum er á boðstólum mjög
gott handverk á góðu verði. Allar vörur sem
eru unnar í Listasmiðjunni og Vefstofunni
eru úr endurunnum efnum. Úrvalið er mjög
fjölbreytt og skemmtilegt og sérlegur stíll
sem er afskaplega mjúkur og ljúfur.“
Jóhanna segir að Listhúsinu og jólamark-
aðnum hafi verið tekið mjög vel og undir það
tók starfsfólk Listhússins er blaðamaður
kom þar við í gær. „Á sumrin er mikil ásókn
í Listhúsið okkar að Sólheimum í Grímsnesi
og við höfum vart undan að framleiða yfir
sumarmánuðina. Það er nánast enginn hlut-
ur eins, hver og einn er sérstakur.“
Endurunnið, notað og nýtt
Vörur Listhússins eru fjölbreyttar enda
koma þær frá ólíkum vinnustofum Sólheima.
Frá Vefstofu Sólheima koma mottur, dúkar
og töskur og allt er endurunnið úr gömlum
fötum og líni sem gefið hefur verið til endur-
vinnslu.
Einnig eru á markaðnum vörur frá Tré-
og hljóðfærasmiðju Sólheima en til listsköp-
unarinnar og framleiðslunnar eru notuð tré
sem felld hafa verið á Sólheimum svo og efn-
isafgangar frá trésmiðjum og fleiri tréiðn-
aðarfyrirtækjum. Þar eru framleiddir ýmsir
skúlptúrar úr tré og einnig skálar, lírur og
hörpur.
Ekki má gleyma fjölbreyttum leir-
listavörum en Leirgerð Sólheima var opnuð
fyrir rúmu ári og er annar af tveimur nýj-
ustu vaxtarbroddunum á Sólheimum. Leir-
munirnir eru algjörlega unnir á Sólheimum,
allt frá hugmynd til hönnunar, móta og gler-
ungs.
Listasmiðjan er sá vinnustaður þar sem
mest fötluðu einstaklingarnir á Sólheimum
vinna.
Kerti minna marga á jólin og er Kerta-
gerð Sólheima landsmönnum að góðu kunn.
Um það bil 90% framleiðslunnar eru byggð á
endurunnu hráefni og 10% úr lífrænu hrá-
efni, en Kertagerðin safnar saman kerta-
afgöngum út um allt land með aðstoð Sorpu
og Olís. Úr þessu er síðan framleidd breið
lína af kertum.
Börnin búa til sín eigin kerti
Í Listhúsinu í Smáralind fá börn í fylgd
með fullorðnum að búa til sín eigin kerti og
hefur þetta vakið mikla lukku meðal smá-
fólksins nú fyrir jólin að sögn starfsmanna.
Ófáar jólagjafir til ömmu og afa hafa orðið til
í litlum fingrum í Listhúsinu sem munu án
efa gleðja marga þegar pakkarnir verða opn-
aðir á aðfangadagskvöld.
Listhús Sólheima í Smáralind verður opið
til kl. 22 öll kvöld líkt og aðrar verslanir
fram að jólum.
Morgunblaðið/Halldór Kolbeins
Rósalind Jóhannsdóttir, Kristján Ólafsson og Ólöf Hugrún
Valdimarsdóttir starfa í Listhúsi Sólheima fyrir jólin.
Hlýlegar vörur úr
sérstæðu samfélagi
Kópavogur
Listhús Sólheima hefur opnað fjölbreytilegan jólamarkað í Smáralind og á Lækjartorgi
KRÍLIN á Sólbrekku ráku upp
stór augu á dögunum þegar þau
komust að því að í gamla daga
gátu krakkarnir ekki leikið sér
með Baby born og legókubba held-
ur undu sér við dýrgripi á borð við
völubein, leggi og tölur.
Það var Hrafnhildur Sigurð-
ardóttir leikskólafulltrúi sem
leiddi börnin í allan sannleika um
þetta í heimsókn sinni þar sem
hún íklædd síðu pilsi, prjónasali og
skotthúfu sýndi þeim ofan í gulla-
kistilinn sinn. Um leið og hún
sýndi þeim þessi undarlegu leik-
föng útskýrði hún fyrir þeim
hvernig börnin í gamla daga léku
sér með þau.
Þó að gullin hafi verið gömul í
gerð og reynd var um sannkallað
nýmæli að ræða hjá Sólbrekku-
krökkunum enda höfðu þau ekki
fyrr fengið tækifæri til að skoða
og snerta þessa gripi og fræðast
um gamla tímann í leiðinni. Hver
veit nema börnin eigi í framhald-
inu eftir að óska sér að fá kjálka-
bein og skel í jólapakkann eða
skóinn um þessi jól?
Það er eitt og annað hægt að gera
við dót eins og tölur, legg og skel.
Nýmæli
af göml-
um toga
Seltjarnarnes