Morgunblaðið - 13.12.2002, Blaðsíða 72

72 FÖSTUDAGUR 13. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ






 


 
 




 


 
 







 


BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
FYRIR nokkrum dögum var birt
stutt viðtal við undirritaðan í Morg-
unblaðinu þar sem fram kom að
brunamála- og almannavarnanefnd
Reykhólahrepps hefði ályktað að
farsímasamband væri óviðunandi í
hreppnum og menn hefðu af þessu
þungar áhyggjur vegna öryggis-
mála.
Í Morgunblaðinu 10. desember er
hins vegar birt viðtal við Heiðrúnu
Jónsdóttur hjá Landssímanum út af
þessu máli, þar sem fram kemur að
hvorki GSM- né NMT-kerfin hefðu
verið skilgreind sem öryggiskerfi, í
þeim væru víða gloppur (einkum
GSM-kerfinu) og fjarskiptafyrir-
tækjum á Íslandi bæri engin skylda
til að tryggja GSM- eða NMT-sam-
band á Íslandi.
Þetta mál virðist því allt vera einn
allsherjarmisskilningur. Allir
fulltrúar í brunamála- og almanna-
varnanefnd Reykhólahrepps eiga
bæði GSM-síma og NMT-síma. Þeir
hafa keypt þá ekki sízt öryggisins
vegna. Flestir landsmenn eiga GSM-
síma og ég hef grun um að stór hluti
þeirra hafi keypt þá öryggisins
vegna. Þetta er því orðinn dálítill
leiðindamisskilningur. Meira að
segja Neyðarlínan notar GSM og
NMT-númer þegar hún ræsir út
slökkvilið Reykhólahrepps.
Til þess að koma í veg fyrir slíkan
misskilning framvegis legg ég til að
allir seljendur farsíma verði skyld-
aðir til þess að láta eftirfarandi við-
vörun fylgja öllum nýjum farsímum
framvegis:
Viðvörun!
Þessi sími er ekki öryggistæki,
það eru víða gloppur í fjarskipta-
kerfinu og íslenzkum fjarskiptafyr-
irtækjum ber engin skylda til þess
að tryggja að samband náist þegar
þú reynir að hringja.
Hefðu þessar upplýsingar fylgt
með þegar fulltrúar í brunamála- og
almannavarnanefnd Reykhóla-
hrepps keyptu símana sína hefði
þessi misskilningur aldrei komið
upp.
P.S. Í tveimur fréttum Morgun-
blaðsins um þetta mál er talað um
„Reykhólahrepp á Króksfjarðar-
nesi“ og slæmt símasamband „á
Króksfjarðarnesi í Reykhólahreppi“.
Hér hefur póstáritunin okkar 380
KRÓKSFJARÐARNES leitt blaða-
manninn á villigötur. Reykhóla-
hreppur mun vera um 1.150 ferkíló-
metrar að stærð. Að sönnu er
Króksfjarðarnes til í hreppnum og
kemur fyrir í póstáritun til okkar
vegna þess að þar var einu sinni
pósthús. Að öðru leyti kemur okkar
ágæta Króksfjarðarnes þessu máli
ekkert sérstaklega við.
EINAR ÖRN THORLACIUS,
sveitarstjóri Reykhólahrepps.
Misskilningur
um farsímakerfi
Frá Einari Erni Thorlacius:
NAUÐSYN ber til að biðja Mbl. fyr-
ir athugasemdir við „skýringar“
Bjarna Jónssonar í bréfi hér 17. nóv.
þar sem hann reynir að verja frekju
og yfirtroðslur Skotvísforustunnar
gagnvart bændum og öðrum land-
eigendum um rjúpnaveiðitímann.
Eftir að hafa sagt í upphafi bréfs
síns að forustan hafi hvatt fé-
lagsmenn til að leita leyfa hjá land-
eigendum endar hann skrifin á að
skýra frá því að Skotvís hafi „hvatt
félaga sína til að standa fast á því að
láta ekki vísa sér af landi“. Þarna
staðfestir Bjarni einmitt það sem ég
sagði fyrr um veiðipólitík Skotvís-
forustunnar „að láta reyna á hvað
langt þeir komist í yfirgangi og lög-
brotum“.
Til viðbótar þessu skal bent á
heimasíðupistil Skotvíss frá 26. okt.
sl. vegna landvarna Djúpbænda en
þar stendur: „Skyttan á ekki endi-
lega að hlýða landeiganda, sé hann
viss í sinni sök“. Er þarna átt við
hana, skyttuna, eða hann landeig-
andann?
Ég skil þetta svo að veiðiþjófnum
sé uppálagt að þverskallast, jafnvel
þó hann sé staðinn að verki við tún-
garð bóndans. Enda segir síðar í
sama pistli: „Auðvitað er þó best að
afla sér leyfa“ – en ekki svo sem
sjálfsagt væri: Skylt er skyttu að
afla sér leyfis landeiganda. Þarf
frekar vitnanna við um siðferði
Skotvísforustunnar?
Ekki eitt ávítunarorð hjá Bjarna
eða á nefndri heimasíðu til þeirra
vandræðamanna sem ég gerði að
umtalsefni í mínu fyrra bréfi. Þessir
höfðingjar hafa hins vegar verið að
reka hornin í og kalla „magnveiði-
menn“ þá aðila, flest bændur og
aðra eigendur lands, sem hafa verið
að nýta þau hlunnindi á heiðarlegan
hátt.
Þeir þegja hins vegar þunnu
hljóði yfir langtum alvarlegri aðför
að rjúpnastofninum og eignarrétt-
inum sem er hið mikla magn veiði-
þjófa svo sem 40–50 slíkir á rúmlega
20 bílum þyrptust hér á heiðarnar
fyrstu 2–3 dagana í haust og magn-
veiddu svo gjörsamlega upp hvert
kvikindi að við landeigendurnir
verðum sjálfsagt að kaupa græn-
lenskar rjúpur í jólamatinn.
Og frekjan ríður ekki við einteym-
ing því í tillögum Skotvísformanns-
ins til umhverfisráðherra var óskað
eftir banni á sölu rjúpna úr versl-
unum og líka banni við að gefa hana!
Hér á Vestfjörðum er allt land
eignarland viðkomandi lögbýla og
vísa ég um þá staðreynd m.a. til út-
varpsviðtals nýlega við sýslumann
Barðstrendinga og ber honum sam-
an við yfirvald okkar Stranda-
manna.
Hingað eiga því þeir einir lögmæt
rjúpnaveiðierindi sem aflað hafa sér
leyfis áður. Það ætti Skotvís að
brýna fyrir sínum félögum.
GUÐMUNDUR BJÖRNSSON,
Höfðagötu 5, Hólmavík.
Siðferði
Skotvísforustunnar
Frá Guðmundi Björnssyni: