Morgunblaðið - 16.12.2003, Blaðsíða 48

48 ÞRIÐJUDAGUR 16. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Lukku Láki
Risaeðlugrín
Endir.
EMILÍA!
NEI SKO! HÆNUEGG ... VIÐ SJÁUM
BRÁÐUM HÆNUUNGA Á SVÆÐINU!
ÞETTA? ÞETTA ER EKKI HÆNUEGG,
HELDUR RISAÞÓRSEÐLUEGG!
JÁ, JÁ. LÁTTU EINS OG ÉG SÉ FIFL! ÞETTA SMÁ
SNITTI RISAÞÓRSEÐLUEGG? HA HA HA!
DREPFYNDIÐ!!
FINNST
ÞÉR ÞAÐ
JÁ?
ÞÚ ÆTTIR AÐ VITA AÐ ÞAÐ AÐ SKOÐA BARA SMÁ
ATRIÐIN OG EKKI HEILDINA LEIÐIR OFT TIL
MISSKILNINGS. ÞÚ HEFÐIR ÁTT AÐ RANNSAKA
ÞETTA NÁNAR ...
JÁ ... ÉG VORKENNI
AUMINGJA MÓÐURINNI
SEM ÞURFTI AÐ VERPA
ÞESSU!
... OG ÞÁ HEFÐIR ÞÚ
SÉÐ EGGIÐ Í ÖLLU
SÍNU VELDI.
© DARGAUD
© DARGAUD
EMILÍA!
HÚN ... ÞAÐ
LEIÐ YFIR
HANA!
HVAÐ ANNAÐ GETUR
DAMA GERT ÞEGAR HÚN
ER Í HÓPI HÁLFNAKTRA
KARLMANNA?
EMILÍA!! AF HVERJU GERÐIR ÞÚ ÞETTA,
EMILÍA? ÞÚ HEFÐIR GETAÐ DÁIÐ!
AÐ ÞVÍ AÐ ÉG ELSKA
ÞIG KJÁNI!
ÞAÐ ER ENGIN ASTÆÐA TIL
AÐ SEGJA HENNI FRÁ BAK-
VAKTINNI SEM ALEXANDER
SKIPU-
LAGÐI ...
KANNSKI LÆRIR
HANN EITTHVAÐ
AF ÞESSU ...
HVAÐ FINNST
ÞÉR UM ÞETTA?
HVAÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÞAÐ er óvenju létt yfir öryrkjum Ís-
lands þessa dagana, enda hafa þeir
sérstaka ástæðu til að gleðjast. Allir
sem fylgst hafa með fréttum fjöl-
miðlanna vita að ríkisstjórnin úthlut-
aði þeim við fjárlagagerð ársins 2004
risastóru aukaframlagi, að upphæð
eitt þúsund milljónir króna, þannig
að alls verður varið til öryrkja á
fjórða milljarði króna úr ríkissjóði á
næsta ári. Þetta eru miklu meiri fjár-
munir en öryrkjar hafa nokkru sinni
haft úr að spila og munu þeir einkum
skipta sköpum í afkomu ungra ör-
yrkja. Eiga stjórnarflokkarnir því
skilið bæði lof og þakkir fyrir þessa
rausn sem lýsir góðri samstöðu
þeirra og skilningi á málefnum fatl-
aðra. Aftur á móti var furðulegt að
fylgjast með viðbrögðum stjórnar-
andstæðinga, sem studdu ekki þessa
mikilvægu fjárveitingu en fluttu hins
vegar breytingartillögur upp á hálf-
an milljarð til viðbótar eins og rík-
issjóður væri ótæmandi, þótt þeir
væru nýbúnir að flytja ræður sem
sönnuðu að fé vantaði í ríkiskassann
til að fullnægja þörfum ýmissa mála-
flokka eins og skóla, landhelgis-
gæslu, sjúkrahúsa o.s.frv. Enda von-
uðu þeir að þingmenn sæju að þetta
voru bara sýndartillögur sem ekkert
mark skyldi á tekið eins og raunin
varð á. Því miður kom á daginn að
ekki tóku allir þátt í gleði öryrkjanna
og til voru þeir sem brigsluðu jafnvel
heilbrigðisráðherranum um svik og
óheilindi. Þeir sem gengu lengst í
þeim ósóma hljóta að hafa fengið
slæmt höfuðhögg því að þeir voru
svo veruleikafirrtir að þeir börðust
fyrir málstað sinn eins og öryrkjar
væru í stéttarfélagi sem hefði lög-
bundinn rétt til að semja um kaup og
kjör líkt og hvert annað fagfélag í
ASÍ eða BSRB. Og til að bíta höfuðið
af skömminni töldu þeir sig hafna yf-
ir heilbrigðisráðherrann og geta
skipað honum fyrir verkum að eigin
geðþótta. Slík framkoma er bæði
furðuleg og ótrúleg og einkennist af
barnalegri óskhyggju. En vonandi
ná menn áttum þegar frá líður. Þá
hlýtur þeim að verða ljóst að staða
öryrkja er hliðstæð stöðu ellilífeyr-
isþega. Foringjar þessara hópa geta
aðeins borið fram óskir og tilmæli
um kjarabætur, en ákveðnar kaup-
kröfur standa ekki í þeirra valdi á
þessum tímapunkti.
Það er einkum til að minna á eitt
atriði í umræddu máli að þessi grein
er rituð. Öryrkjar hafa ekki ennþá
þakkað opinberlega fyrir milljarðinn
góða svo mér sé kunnugt. Það má
alls ekki gleymast. Engum stendur
það nær en hinum dugmikla for-
manni Öryrkjabandalagsins,
Garðari Sverrissyni. Honum ætti að
vera það bæði ljúft og skylt að færa
fjárlaganefnd og ríkisstjórninni al-
úðarþakkir fyrir þennan dýrmæta
áfanga um leið og því er treyst að
fyllstu óskir öryrkja í þessu máli
verði uppfylltar á næsta ári. En sér-
stakar þakkir, og á það legg ég
áherslu, ber að flytja heilbrigðisráð-
herranum, Jóni Kristjánssyni, sem
hefur lagt meira í sölurnar en nokk-
ur annar til að leiða þetta mesta
hagsmunamál öryrkja til farsælla
lykta.
TORFI GUÐBRANDSSON,
Lautasmára 1,
Kópavogi.
Öryrkjar fagna
Frá Torfa Guðbrandssyni:
ÉG VAR að horfa á sjónvarpið á
sunnudegi um miðjan síðasta mánuð
og var þá sýnt minnismerki eftir
Árna Johnsen sem átti að setja upp
við höfnina í Grundarfirði til að
minnast þeirra sem fórust með ms.
Eddu og er ekkert nema gott um
það framtak hans að segja. Ég
hrökk þó aðeins við þegar ég sá 4–5
stóra vörubíla fulla af grjóti, sem
voru listaverk eftir hann og frá
Keflavík var sýnt að þau fylltu stóra
skemmu þar. Þá datt mér í hug,
hvar fékk hann allt þetta grjót. Hæl-
ið á Kvíabryggju er búið að vera þar
í 40–50 ár og ef þar eru 40–50 manns
á ári og ef allir færu með jafn mörg
bílhlöss af grjóti í burtu þaðan og
Árni þá væru þeir búnir að flytja
burt Kirkjufellið og Stöðina og byrj-
aðir á Mýrarhyrnunni. Getur hver
sem er komið þangað sem honum
dettur í hug, skemmt fjöll og önnur
listaverk skaparans og talið sig betri
við að skapa en Guð, sem talinn er
hafa gert þetta allt í upphafi. Þor-
valdur Thoroddsen, sá stórsnjalli
náttúfræðingur sem ferðaðist um
landið fyrir aldamótin 1900 taldi
Rauðhólana stórkostlegt listaverk í
náttúru landsins. Allir vita hvernig
fór með þá. Þeim var mokað á bíla
og settir í Vatnsmýrina í flugvöll
fyrir Breta, þar til ekkert var eftir
og enginn byggði svo hús í Reykja-
vík að ekki væri fyllt með rauðamöl.
Þegar farið er austur fyrir fjall eins
og sagt er, þá blasir eyðileggingin
við og þegar farið var í Jósepsdal,
gamla skíðasvæðið, þá voru þar
grónir melar en nú er þar moldar-
flag eftir að melarnir voru settir á
bíla og ekið burtu og nú er þar verið
að æfa sandspyrnur. Þegar farið er
Þrengslaleiðina blasa við skemmd-
arverkin í fjöllunum og ekki er betra
það sem er í gangi í Ingólfsfjalli,
fjallinu sem kennt er við fyrsta land-
námsmanninn á Íslandi. Mér er sagt
að ekkert sé hægt að gera því þeir
sem eru að eyðileggja fjöllin eigi
þau, það sé þeirra land. Ef þetta er
rétt þá er mál að það Alþingi sem nú
setur komi með ný lög til verndar ís-
lenskri náttúru svo óbætanleg
skemmdarverk verði ekki unnin í
framtíðinni. Mér finnst nóg um
skemmdarverk á náttúru Íslands og
ekki vanþörf á að sporna við meðan
enn er tími til, þó margt hafi glatast
er aldrei of seint að bjarga því sem
bjargað verður. Ég vona að alþing-
ismenn úr öllum flokkum geti náð
saman um að vernda íslenska nátt-
úru.
Brotin fjöllin blasa mót
Býsn af grjóti víkur
Á fleiri bílum fór með grjót
Og flutti til Keflavíkur.
GUÐMUNDUR BERGSSON
frá Grundarfirði,
Sogavegi 178, Rvk.
Grjót og meira grjót
Frá Guðmundi Bergssyni: