Morgunblaðið - 23.05.2004, Blaðsíða 44

MINNINGAR
44 SUNNUDAGUR 23. MAÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Ruth Vita Gunn-laugsson fæddist
á Amager í Kaup-
mannahöfn 6. febr-
úar 1924. Hún lést á
lungnadeild Land-
spítalans í Fossvogi
16. maí síðastliðinn.
Hún var dóttir
hjónanna Sofus og
Sigrid Hansen frá
Kaupmannahöfn.
Ruth var önnur í röð
fjögurra barna
þeirra. Hin eru:
Greta (látin), Jytte og
Bent.
Hinn 8. febrúar 1947 giftist
Ruth Vita Guðmundi Halldóri
Gunnlaugssyni, d. 1. júlí 2000.
Ruth og Guðmundur eignuðust
þrjú börn. Þau eru: 1) Soffía, gift
Þorfinni Finnlaugs-
syni. Börn Soffíu
eru: Kristín, Guð-
mundur Pétur, Her-
mann Þór, Guðný
Ruth og Einar Árni.
2) Gunnlaugur Karl,
kvæntur Agnesi
Agnarsdóttur. Börn
þeirra eru: Fanney,
Guðmundur Davíð
og Júlíus Geirmund-
ur. 3) Guðmundur
Ingvi, maki hans er
Dagný Hafsteins-
dóttir. Dóttir Ingva
er Anna Rut.
Ruth Vita og Guðmundur
bjuggu lengst af á Móavegi 11 í
Ytri-Njarðvík.
Útför Ruthar fór fram frá
Innri-Njarðvíkurkirkju 22. maí.
Jeg dør en lille smule
for hvert sekund, der
går.
Jeg bærer døden med
mig
igennem livets år.
En nat måske en mild
og blid,
så mild af regn og tø
så skal jeg gå bort i
mørket
og holde op med at dø.
(Höf. ók.)
Altid var de travle, disse hænder.
Altid virked́de til anders gavn.
Aldrig undte de sig ro og hvile,
du med ære bar dit modernavn.
Men en dag blev dine
hænder stille,
og for sidste gang de folded blev.
Ah, hvor var de smukke,
dine hænder,
livet selv sit mærke på dem skrev.
(Höf. ók.)
Elsku litla mamma mín. Megi
Guð gefa þér góða nótt.
Þín dóttir,
Fía.
Í dag kveðjum við ömmu okkar,
Ruth Vitu, eða Vitu ömmu eins og
hún var alltaf kölluð af afkom-
endum hennar. Minningarnar frá
ömmu og afa á Móavegi 11 í
Njarðvík eru ófáar. Þau tvö voru
hornsteinninn í lífi okkar. Hvort
sem við vorum að kíkja í heimsókn
eftir skólann eða í purusteik á
sunnudegi, alltaf tóku þau vel á
móti okkur með bros á vör. Móa-
vegurinn var í raun okkar heimili.
Þar voru dyrnar alltaf opnar og
aldrei var það vandamál að biðja
þau um aðstoð, hvort sem það var
að fá eitthvað að drekka og spila
með þeim eða biðja hann afa um
að skutla okkar eitthvert. Á yngri
árum fórum við oft til ömmu, hún
hitaði te og færði okkur smur-
brauð. Við spiluðum mikið saman
yatzý, ýmis spil og einnig var púsl-
að oft heima hjá ömmu. Amma var
alltaf reiðubúin að gera hvað sem
var fyrir okkur og núna er hún
farin til afa. Það haustaði skyndi-
lega í fjölskyldunni okkar þegar
Guðmundur afi varð bráðkvaddur
sumarið 2000. Það breyttist svo
margt hjá okkur en mest hjá
ömmu, hún treysti svo mikið á afa
og nú var hann farinn. Á síðast-
liðnum árum hefur hún elsku
amma okkar gefið okkur svo mikla
ást. Hún er hetjan okkar, hún
neitaði að gefast upp þrátt fyrir
mikil veikindi. Það er mjög lýsandi
fyrir hennar karakter hvað hún
var alltaf að hugsa um aðra fyrst.
Frá Móaveginum flutti amma til
mömmu og bjó hún þar síðastliðin
fjögur ár. Þessi ár hafa verið okk-
ur kær, Adam sonur okkar fór oft
einn í heimsókn til langömmu
sinnar og var oft inni hjá henni að
spjalla og spila. Hann hafði mikinn
áhuga á að vera hjá henni og gisti
oft hjá þeim. Þar var mikið spjall-
að um áhugamálin hans og æskuna
hennar. Hann hafði mjög gaman af
að skoða allar fjölskyldumyndirnar
sem hún var með á veggnum og
einnig dúkkusafnið stóra, allar 162
dúkkurnar frá öllum heimshornum
sem hún safnaði alla sína ævi og
geymdi í glerskápnum sínum.
Hann tók því mjög nærri sér þeg-
ar hún kvaddi okkur sl. sunnudag
og hann á eftir að sakna hennar
mikið. Þar sem við vorum mikið
hjá ömmu á Landspítalanum síð-
ustu vikurnar vil ég færa starfs-
fólkinu á lungnadeildinni sérstakar
þakkir fyrir góða umönnun og
hlýju í garð ömmu. Síðustu dag-
arnir voru mjög erfiðir en ég veit
að henni líður betur núna. Það var
svo sárt að sjá hana fara frá okk-
ur. Ég hvíslaði í eyrað á henni „I
love you“ og hún svaraði eins og
ávallt „I love you too“. Amma, við
elskum þig svo heitt og við vitum
að þú ert núna í góðum höndum
hjá Guði. Takk fyrir að vera alltaf
til staðar og takk fyrir alla ástina í
gegnum árin, við munum alltaf
elska þig, amma.
Pétur Bauer, Sædís og Adam.
Elsku amma mín, núna ertu far-
in frá okkur eftir langa og erfiða
baráttu við veikindi þín. Það eina
sem við getum vonað er að núna
líði þér betur og sért komin til afa.
Við tvær vorum alltaf mjög nánar
og í rauninni þekktir þú mig betur
en nokkur annar. Ég þurfti yf-
irleitt ekki að segja þér hvernig
mér leið eða hvað ég væri að
hugsa því að þú vissir það alltaf.
Þú passaðir mig daglega frá
þriggja mánaða aldri, þannig að þú
áttir heilmikið í mér eins og þú
sagðir líka svo oft sjálf. Heimili
þitt og afa á Móavegi var alltaf
einn af mínum uppáhaldsstöðum
og mér fannst fátt betra en að
vera hjá ykkur. Þaðan á ég líka
margar af mínum bestu æsku-
minningum. Ég og þú að leika
okkur með dúkkurnar þínar, spila
saman í tölvunni, borða saman í
kaffitímanum úti í garði, hjálpast
að við að strekkja dúka, spila við
afa, fara í bingó og svo ótal margt
fleira. Þú varst alltaf svo hress og
kát og svo góð við alla, þú gerðir
allt fyrir fjölskylduna og á þínu
heimili fékk maður alltaf væntum-
þykju og umönnun og þar var allt-
af passað upp á að það væri til
eitthvað gott til að bjóða gestum.
Þú hafðir alltaf svo óbilandi trú á
mér og í þínum huga var ég alltaf
svo æðisleg og mikið uppáhald.
Enda sagðir þú mér það reglulega
og minntir hann Danna minn á
hvað hann væri heppinn að eiga
mig. En í rauninni var það ég sem
var heppin að eiga þig og ég vona
bara að ég hafi lært eitthvað af
þér og að ég verði einhvern tím-
ann svona yndisleg við mín börn
og barnabörn.
Elsku amma mín, ég sakna þín
meira en orð fá lýst, en ég er bara
þakklát fyrir þann tíma sem við
áttum saman. Það gæti enginn
hugsað sér betri ömmu. Ég elska
þig. Guð gefi þér góða nótt, amma
mín.
Anna Rut Ingvadóttir.
RUTH VITA
GUNNLAUGSSON
einstakur dýravinur. Henni var ein-
faldlega einstaklega umhugað um
alla þá – hvort heldur um var að
ræða menn eða dýr – sem minna
mega sín. Amma átti m.a. hest, ketti,
hamstra og fugla. Einum hamstrin-
um leyfði hún stöku sinnum að lúra í
sloppvasa sínum þegar hún var við
störf á hárgreiðslustofu sinni. Mér
skilst að kvenkyns viðskiptamenn
stofunnar hafi stöku sinnum látið í
sér heyra þegar hamsturinn rak
trýnið upp úr vasa ömmu. Páfagauk-
ana sína og Súsönnu, dótturdóttur
sinnar, ræddi hún við á máli sem þeir
virtust skilja og umhyggja ömmu og
afa fyrir smáfuglunum var einstök.
Ekkert var of gott fyrir blessaða
smáfuglana á köldum vetrardögum;
þau muldu ofan í þá brauð, epli, kjöt-
afganga og mör – mörinn til að halda
á þeim hita.
Amma var sterkur persónuleiki og
traust sem klettur fyrir okkur sem
til hennar leituðum. Það karakter-
einkenni eiga þau afi sameiginlegt –
enda hafa þau saman staðið storma
lífsins í 43 ár og verið okkur börn-
unum skjól. Hlýja ömmu og vænt-
umþykja munu alltaf verma mig, og
að leiðarlokum er þakklætið mér efst
í huga. Við Sigurður og dætur okkar
þökkum ömmu innilega samfylgdina
og biðjum Guð að geyma sál hennar í
landi ljóss og friðar. Megi Guð
styrkja afa í sorginni – og okkur öll.
Björg Rúnarsdóttir.
Nú er hún amma Lúlla dáin. Þótt
hún hafi verið á níræðisaldri kom
það samt á óvart að hún færi núna.
Ég var alls ekki viðbúin því og átti
eftir að sýna henni nýja hvolpinn
minn hann Tangó og svo er ég að
fara að eignast barn á næstu dögum
og ég hefði svo sannarlega viljað að
ég hefði getað sýnt ömmu litla barn-
ið mitt. En þannig verður það víst
ekki.
Ég er eiginlega nýbúin að upp-
götva það að við amma áttum mjög
margt sameignlegt og ég hef erft
fleiri eiginleika frá henni en ég gerði
mér grein fyrir. Til dæmis hef ég
fengið tónlistahæfileikana frá henni
sem og óforbetranlega dýradellu.
Þegar ég var 4 ára passaði amma
mig á daginn á Hringbrautinni í
Keflavík. Við dúlluðum okkur saman
þangað til mamma eða pabbi komu
að sækja mig. Þá var oft gaman og
ég man að við sátum oft löngum
stundum inni í stofu og hlustuðum á
músik í græjunum hennar ömmu.
Hún átti fullt af LP-plötum sem mér
fannst gaman að hlusta á eins og til
dæmis „soundtrack“ úr Star-Wars
sem mér fannst rosalega flott músik
og bað oft um að fá að hlusta á.
Ég hef verið með óforbetranlega
hestadellu svo lengi sem ég man eft-
ir mér og við amma gátum rætt um
hesta fram og til baka. Hún sagði
mér frá hesti sem hún átti þegar hún
var ung sem og fleiri dýrum sem hún
hafði átt. Mér fannst alltaf gaman að
heyra dýrasögur. Amma elskaði
fugla og átti marga páfagauka sem
hún fór með eins og dýrustu djásn og
það var gaman að fylgjast með henni
tala við þá og láta þá leika alls konar
kúnstir. Svo kyssti hún þá endalaust
á bringuna og gogginn. Amma saum-
aði líka handa mér hunda- og hesta-
myndir til að hafa í herberginu mínu.
Þessar myndir geymi ég ennþá og
varðveiti.
Á jólunum í fyrra kom ég í heim-
sókn til ömmu og Adda afa á Hrafn-
istu og þá smygluðum við Snoopy
hundinum mínum inn til þeirra svo
amma gæti fengið að kjassa hann og
sjá hann með jólasveinahúfu. Þetta
elskaði amma alveg. Snoopy minn dó
í september í fyrra og ég veit að
hann tekur nú á móti ömmu með
fagnaðarlátum og kannski með jóla-
sveinahúfu. Eitt er víst að ef dýr fara
til himna þá á amma marga vini þar
sem munu taka á móti henni.
Ég veit að ömmu líður vel núna,
hún er komin heim. Ég vildi samt
óska þess að ég hefði getað fengið
meiri tíma með henni og fengið að
kynnast henni mun betur sem per-
sónu, en ekki bara sem ömmu. Ég
mun segja ófæddu barni mínu frá
ömmu og halda minningu hennar lif-
andi.
Ég votta Adda afa, pabba, Lúðvík
og Soffíu mína innilegustu samúð og
bið góðan guð að veita þeim styrk.
Einnig votta ég öllum barnabörnun-
um samúð mína og óska þess að við
getum haldið hópinn betur í framtíð-
inni en við höfum gert hingað til. Það
hefði glatt ömmu ósegjanlega, því
hún hefur alltaf borið hag okkar fyr-
ir brjósti.
Sonardóttir
Elfa Björk Rúnarsdóttir.
Elsku hjartans amma mín.
Erfitt er að lýsa söknuðinum í
hjarta mínu við fráfall þitt. Allar
minningarnar um stundir okkar
saman eru mér enn dýrmætari í dag
en áður og ég þakka fyrir að hafa
getað haft þig og kynnst þér. Þú
gafst mér svo mikið og varst mér svo
margt. Hjá þér fann ég öryggi, ást,
félagsskap og mikilvæga visku. Þú
varst alltaf svo þolinmóð sama hvað
á bjátaði. Stóðst alltaf með litla
manninum þó svo að það hafi kostað
sitt í sumum tilfellum. Þú gast ekki
horft upp á óréttlæti í garð neins án
þess að taka til þinna ráða. Þú sagðir
alltaf meiningu þína og skoðun í
fyllstu hreinskilni. Alltaf var stutt í
glensið hjá þér, hnyttin svör og þú
gast gert grín að ólíklegustu hlutum.
Að fá að alast upp lítil hjá ykkur
afa á Hringbrautinni tengdi mig svo
miklum tilfinningaböndum við ykkur
að þegar ég flutti til útlanda ásamt
mömmu þriggja ára gömul var það
ávallt heitasta ósk barnssálarinnar
að komast aftur heim til Íslands til
þín og afa. Þið komuð reglulega út að
heimsækja okkur og voru allar þær
stundir nýttar. Þegar við fluttum al-
komnar heim 1983 hét ég sjálfri mér
því að að bæta okkur upp þau ár sem
við hittust lítið og við það stóð ég. Ég
hugsa og að þú hafir haft það sama í
huga. Ef ég lét ekki í mér heyra í
þrjá daga hringdir þú til að athuga
hvort „menn væru á lífi“.
Við áttum svo margt sameiginlegt.
Ekki bara afmælisdaginn. Báðar
vorum við forfallnir dýravinir, ekki
sízt fuglavinir. Öll dýr hændust að
þér, enda ekki annað hægt því mann-
gæska þín var ólýsanleg. Við áttum
ófá samtöl um dýr og misstum aldrei
af dýralífsþáttum. Þú varst mjög
stríðin og ein uppáhalds tómstunda-
iðja okkar var að stríða afa með pólí-
tískum skoðunum okkar. Við hætt-
um ekki fyrr en afi var orðinn reiður.
Nú á seinni árum var afi farinn að
skilja stríðni okkar og varla hægt að
fá hann til að skipta um skap. Síðasta
umræða okkar var um fjölmiðla-
frumvarpið, þér var ekki skemmt af
uppátæki ríkisstjórnarinnar.
Ég kveð þig, elsku amma, með
söknuð í hjarta, vitandi það að helsta
stoðin mín í lífinu er farin. Þú varst
mér sem móðir. En ég veit að það
var vel tekið á móti þér og þú ferð
ekki langt frá mér. Hjarta mitt er
ekki autt, því þú fylltir það af minn-
ingum og ást sem hverfur aldrei og
mun hugga mig í framtíðinni. Elsku
afi, Rúnar, Lúðvík og mamma, við
höfum misst einstaka konu úr lífi
okkar, megi Guð gefa okkur styrk á
þessari erfiðu stundu.
Þín ömmu mús,
Súsanna Björg Vilhjálmsdóttir.
Elsku amma mín.
Það er svo skrítið að sitja og skrifa
minningargrein um þig, þegar mér
finnst þú eigir alltaf að vera hjá afa á
Hrafnó. En svona er lífsins gangur.
Það eru svo ótal margar minningar
sem þjóta um hugann og hvað tíminn
líður hratt. Því það er svo stutt síðan
við Guðrún systir fórum með rútunni
til Reykjavíkur, þar sem þið afi sótt-
uð okkur á appelsínugulu bjöllunni.
Við komum svo við á KFC og brun-
uðum síðan til Keflavíkur, þar sem
þið afi bjugguð alltaf á Hringbraut-
inni rétt hjá Nonna og Bubba búð.
Hvað það var alltaf gaman, og ekki
minnkaði fjörið hjá þér þegar Sús-
anna flutti til Keflavíkur. Á svona
tíma eru þessar minningar algerar
perlur.
Við andlátsfregn þína allt stöðvast í tímans
ranni.
Og sorgin mig grípur, en segja ég vil með
sanni,
að ósk mín um bata þinn tjáð var í
bænunum mínum,
en guð vildi fá þig og hafa með englunum
sínum.
Við getum ei breytt því, sem frelsarinn
hefur að segja,
um hver fær að lifa, og hver á svo næstur
að deyja.
Þau örlög, sem við höfum hlotið, það verð-
ur að skilja.
Svo auðmjúk og hljóð við lútum að frels-
arans vilja.
Þó sorgin sé sár og erfitt sé við hana að
una,
við verðum að skilja og alltaf við verðum
að muna,
að guð, hann er góður og veit hvað er best
fyrir sína.
Því treysti ég nú að hann geymi vel sálina
þína.
Þótt farin þú sért og horfin burt þessum
heimi.
Ég minningu þína þá ávallt í hjarta mér
geymi.
Ástvini þína ég bið síðan guð minn að
styðja,
og þerra burt tárin, ég ætíð skal fyrir þeim
biðja.
(Bryndís Jónsdóttir.)
Hvíl í friði og Guð geymi þig, og
styðji afa í sorginni og þessum mikla
missi.
Þín
Hildur.
Elsku amma.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Guð geymi þig elsku amma.
Sigfinnur, Guðrún, Jónas,
Hannes og Soffía.
GUÐLAUG BJÖRG
SVEINSDÓTTIR
Háteigskirkja Eldri borgarar. Fé-
lagsvist á morgun í Setrinu kl. 13.
Skráning í síma 511 5405.
Árbæjarkirkja. Kl. 20 Lúkas, æsku-
lýðsfélag Árbæjarsafnaðar, með fund í
safnaðarheimilinu.
Grafarvogskirkja. Bænahópur kl. 20.
Tekið er við bænarefnum alla virka
daga frá kl. 9–17 í síma 587 9070.
Þorlákskirkja. TTT-starf í kvöld, sunnu-
dagskvöld, kl. 19.30.
Krossinn. Almenn samkoma í Hlíða-
smára 5 kl. 16.30. Allir velkomnir.
Fríkirkjan KEFAS, Vatnsendabletti
601. Í dag er samkoma kl. 14.00. Sig-
rún Einarsdóttir talar. Lofgjörð og fyr-
irbænir. Tvískipt barnastarf fyrir 1–6
ára og 7–12 ára á samkomutíma.
Kaffi og samfélag eftir samkomu. Nán-
ari upplýsingar á www.kefas.is
Fíladelfía. Almenn samkoma kl.
16.30. Ræðumaður Jón Þór Eyjólfs-
son, Gospelkór Fíladelfíu leiðir í söng.
Fyrirbæn í lok samkomu.
Barnakirkja á sama tíma.
Miðvikudaginn 26. maí kl. 20.00 er
bænastund. Bænastundir alla virka
morgna kl. 06.00.
filadelfia@gospel.is www.gospel.is
Vegurinn: Fjölskyldu húllum hæ, kl.
11.00, þetta er síðasta samveran á
þessum vetri, leikir, grill og stuð, allir
velkomnir.
Bænastund kl. 19.30 Almenn sam-
koma kl. 20.00, Ragna Björk Þorvals-
dóttir predikar, lofgjörð, fyrirbænir og
samfélag eftir samkomu í kaffisalnum.
www.vegurinn.is, þar er hægt að
senda inn bænarefni og sjá ýtarlegri
dagskrá.
Safnaðarstarf