Morgunblaðið - 21.11.2004, Qupperneq 21

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. NÓVEMBER 2004 21
aði mig með þessa örorku. Þetta er
löngu komið í lag, en maður hættir
ekkert að verða öryrki eftir að maður
er einu sinni orðinn það.“
„Og færðu afslátt af fleiru en flug-
miðum?“ spurði Óli T.
„Ég fæ afslátt af öllum fjandan-
um,“ sagði ég. „Nefndu það bara. Það
er svoleiðis dekrað við mann ef maður
er með svona fötlun.“
Við vorum komnir inn á kaffihúsið
og búnir að panta okkur hvor sinn
bollann. En það varð lítið úr samræð-
um því að Óla T þótti þetta mál svo
merkilegt. Hann gat ekki um annað
hugsað, hann gat næstum ekkert sagt
annað en „hugsa sér, þetta er alveg
ótrúlegt!“ Og eitthvað í þá áttina
sagði hann öðru hverju það sem eftir
lifði eftirmiðdagsins, bæði á meðan
við sátum á kaffihúsinu og í ferjunni á
leiðinni heim til „Ojradsjeggv“ og
með bílnum þaðan til Fuglafjarðar.
Sumarið eftir ákveða Einar og
nafni hans og kollega Einar Már Guð-
mundsson að fara í sumarvinnu til
Færeyja
Þegar við komum á farfuglaheim-ilið varð okkur ljóst að fleiriungir Íslendingar höfðu fengið
þessa sömu hugmynd, að dveljast
sumarlangt í Færeyjum. Og við
heyrðum sögur af miklum gleðskap
og flokkadráttum og að einhverjir
samlandar hefðu nýlega verið reknir
úr vinnu og komist í kast við lögin
vegna óreglu og uppþota. Er við föl-
uðumst eftir vinnu daginn eftir hjá
danska verktakafyrirtækinu Phil &
Søn sagði danskur ráðningarstjóri:
„Ég er hættur að ráða Íslendinga.
Det betyder bare ballade.“
Við urðum sárir og djúpt hneyksl-
aðir, vorum pólitískir hugsjónamenn
og aðhylltumst jöfnuð og bræðralag
kynþátta, og hér var einhver Dani í
Færeyjum með apartheit á móti Ís-
lendingum. Og Daninn brosti út að
eyrum þegar við nefndum apartheit –
„Så-så, drenge. Prøv bare noget and-
et sted!“ Og við tilkynntum þeim Ís-
lendingum sem við þekktum á svæð-
inu að við værum farnir til
Klakksvíkur, þess góða staðar þar
sem allir menn væru jafnir; útskrif-
uðum okkur af farfuglaheimilinu og
tókum ferjuna til Austureyjar þar
sem Gulla systir bjó.
Aftur kominn í eldhúsið til Gullu, í
þetta sinn í fylgd með höfuðsnillingn-
um Einari Má. Við sögðum tíðindi frá
Íslandi, þau sögðu okkur fréttir úr
Fuglafirði, sem voru harla fáar; ég
spurði þó um þá sem ég kannaðist við
þarna úr kaupstaðnum; nágrannann
Pétur Helgadal, Thórhamarsfólkið,
og já, sjáiði eitthvað kunningja minn
Óla T?
„Óli T.?“ sagði mágur minn og
hugsaði sig um. „Heyrðu, þú ert að
tala um Óla I. Óli T heitir Óli I núorð-
ið.“
„Nú, hvernig má það vera? Fyrir
hvað stendur þetta I?“
„Invalid. Núna heitir hann Óli In-
valid. Hann var orðinn eitthvað svo
slæmur í bakinu að hann fékk sig úr-
skurðaðan öryrkja. Og núna er hann
hættur á sjónum og hættur öllum
þrældómi. Lifir bara á örorkubótum.
Og er meira að segja búinn að fá sér
leigubíl; öryrkjar eru styrktir til að
kaupa sér svoleiðis, og hann dólar
bara um á nýrri toyotu með díselvél,
rukkar fyrir farið þegar hann er í
stuði.“
Hvar frómur flækist eftir Einar Kára-
son kemur út hjá Máli og menningu.
Bókin er myndum prýdd og 135 bls.
ÁSKRIFTARDEILD netfang: askrift@mbl.is, sími 569 1122
2 FYRIR 1
Frábært tilboð á miðum í sæti.
Aðeins 5.400 kr. fyrir 2 miða.
Frjálst sætaval
Miðasala á helstu Essostöðvum