Morgunblaðið - 15.12.2004, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. DESEMBER 2004 49
Jólamyndin 2004 Pólarhraðlestin Jólamyndin 2004 Pólarhraðlestin Jólamyndin 2004 Pólarhraðlestin
KRINGLAN
kl. 10.20. B.i. 16 ára.
Stanglega bönnuð innan 16 ára
ÁLFABAKKI
Sýnd kl. 10.30.
RENEE ZELLWEGER HUGH GRANT COLIN FIRTHRENEE ZELLWEGER HUGH GRANT COLIN FIRTH
H.J. Mbl.

AKUREYRI
Sýnd kl. 6.
BEN
AFFLECK
CHATERINE
O´HARA
CHRISTINA
APPLEGATE
JAMES
GANDOLFINI
KRINGLAN
kl. 6, 8.10 og 10.30.
Fór beint á toppinn í USA
ÁLFABAKKI
kl. 4, 6.10, 8.20 og 10.30
SÝND Í LÚXUS VIP KL.
8.20 OG 10.30.
KRINGLAN
Sýnd kl. 6. Ísl. tal./
Sýnd kl. 6, 8.10 og 10.20. Enskt tal.
ÁLFABAKKI
kl. 8.20 og 10.30.
KRINGLAN
kl. 10.20.
KEFLAVÍK
Sýnd kl. 8 og 10.
KEFLAVÍK
Sýnd kl. 10.
Jólamyndin 2004 Pólarhraðlestin
AKUREYRI
kl. 8.
Deildu hlýjunni um jólin
Með hinum bráðskemmtilegaJames Gandolfini úr The Sopranos.
Kostuleg gamanmynd semkemur öllum í gott jólaskap.
Jólamyndin 2004Jólamyndin 2004
ÓTRÚLEGRI
FERÐ EN
HÆGT ER
AÐ ÍMYNDA
SÉR
I

Í
ÓTRÚLEGRI
FERÐ EN
HÆGT ER
AÐ ÍMYNDA
SÉR
I

Í
Jólamynd ársins sem kemur allri fjölskyldunni
í rétta jólaandann fyrir hátíðarnar! Gerð með
splunkunýrri, byltingarkenndri tölvutækni.
Jóla ynd ársins se ke ur allri fjölskyldunni
í rétta jólaandann fyrir hátíðarnar! erð eð
splunkunýrri, byltingarkenndri tölvut kni.
AKUREYRI
Sýnd kl. 6, 8 og 10.
KEFLAVÍK
Sýnd kl. 8.



     





  






  
 
 
  VONBRIGÐI var eitt það besta sem
spratt úr íslenska pönkinu og er að
eilífu greypt í huga tónlistar-
áhugamanna fyrir hina glæsilegu
opnun á kvikmyndinni Rokk í
Reykjavík („Reykjavík, Ó, Reykja-
vík, þú yndislega borg ...“). Von-
brigði starfaði árin 1981 til 1984 og
lék á yfir hundrað tónleikum (og
kom saman aftur í nokkra mánuði
árið 1985). Útgáfa var þó í fátæk-
legra lagi, ein fjögurra laga sjö-
tomma kom út árið 1982 og hin sjö
laga Kakófónía var gefin út ári síð-
ar.
Þrátt fyrir útgáfuþurrðina samdi
sveitin hátt í hundrað lög á starfs-
tíma sínum sem legið hafa í salti þar
til nú. Út er nefnilega komin ný
hljóðversplata, Eðli annarra, með
sautján lögum sem samin voru á
þessum tíma en upprunalegir með-
limir hafa dútlað við að taka þau upp
síðustu þrjú árin eða svo. Undir það
síðasta naut sveitin fulltingis Halls
Ingólfssonar (XIII, Ham og fleira)
sem einnig hefur troðið upp með
sveitinni á tónleikum (Vonbrigði
spiluðu á hvorum tveggja Fall-
tónleikunum sem haldnir voru fyrir
stuttu).
Vonbrigði er skipuð þeim Þórarni
„Tóta“ Kristjánssyni trommuleik-
ara, Árna Kristjánssyni gítarleikara,
Gunnari E. Knudsen bassaleikara og
Jóhanni Vilhjálmssyni söngvara og
ræddi blaðamaður við sveitina og
Hall af þessu tilefni en Árni átti ekki
heimangengt.
Kraftmikið og flott
Vonbrigði-menn segja að lögin
hafi streymt úr þeim á þessum tíma
og vel hafi gengið að semja.
„Ég fattaði það fyrst þegar ég fór
að starfa með öðrum hljómsveitum,“
segir Tóti, sem var ekki nema þrett-
án ára þegar Vonbrigði var stofnuð.
„Þetta var eitthvað svo áreynslu-
laust þegar maður var í Von-
brigðum.“
Jói segir að þeir hafi iðulega skipt
út lögum, hver efnisskrá hafi
kannski verið spiluð fimm eða sex
sinnum og svo á næstu tónleikum
voru komin spánný lög.
„Það var rosalegur hraði og mikil
sköpun,“ bætir Gunnar við. „Og
svona var hugsunarhátturinn. Um
leið og fólk var farið að þekkja lögin
hættum við að spila þau!“
Gunnar segir að frá fyrstu tíð hafi
sveitin verið að gera tilraunakennda
tónlist.
„Við tókum Áfangaþættina (goð-
sagnakenndir þættir á Rás 1 sem Ás-
mundur Jónsson og Guðni Rúnar
Agnarsson sáu um) upp á kassettur
og hlustuðum grimmt.“
Á þessum tíma var Vonbrigði sett
í flokk með Þey og Purrki Pillnikk,
þótti myrk og framúrstefnuleg. Lag-
ið „Ó, Reykjavík“ gefur því dálítið
skekkta mynd af sveitinni, í það
heila var tónlist sveitarinnar síð-
pönk fremur en hratt og hrátt
pönkrokk. „Við vorum samt ekki í
neinni kreðsu,“ segir Tóti. „ Við vor-
um t.d. mjög hrifnir af Fræbbbl-
unum en var alltaf slengt saman við
Þey. Ég man t.d. að mikill rígur var
á milli Þeysara og Fræbbbla.“
Hallur, sem sá um að hljóðblanda
plötuna, segist hafa séð Vonbrigði á
tónleikum á sínum tíma og það hafi
verið mjög kraftmikið og flott band.
„Það hefur verið á mína ábyrgð að
koma þessum krafti til skila á þess-
ari nýju plötu,“ segir hann og lýsir
því að Vonbrigði hafi á sínum tíma
borið með sér mikinn karakter. Ein-
stakir meðlimir hafi allir komið með
sína nálgun inn í bandið og úr því
hafi myndast eitthvað mjög sérstakt.
„Árni er t.d. með mjög frumlegan
gítarstíl og hæglega best geymda
leyndarmálið sem Ísland á í því til-
liti. Frábær gítarleikari alveg.“
Betri skil
Enginn man af hverju Vonbrigði
hætti og sú spurning er næstum
gufuð upp er Gunnar segir allt í
einu. „Ég man það.“
Hann segir svo frá því að hann
hafi einfaldlega hætt. „Og í kjölfarið
á því hætti hljómsveitin.“ Stuttri
þögn slær yfir borðið en svo hlæja
allir. Þeir félagar segja að hugs-
anlega taki þeir upp meira efni og
gefi út, en tíminn verði að leiða það í
ljós.
„Lokahnykkurinn á þessu ferli
varð með tilkomu Halls,“ segir Tóti.
„Við vorum búnir að vera dufla við
þetta í einhvern tíma og í blábyrj-
uninni leist mér satt að segja ekkert
á þetta. Það var gott að fá Hall inn í
þetta því að hann fór í þetta alveg
100% og gaf mikið af sér.“
Tóti rifjar upp að þeir hafi ætlað
að gera breiðskífu árið 1984 en hætt
hafi verið við. Hann segir að það að
sjá þessa plötu koma út sé eins og
draumur sé að verða að veruleika og
efast ekki um að lögunum, sem áttu
að fara á plötuna sem hætt var við,
séu gerð betri skil í dag.
Tónlist | Vonbrigði snúa aftur með nýja plötu og halda tónleika í kvöld
Morgunblaðið/Jim Smart
Vonbrigði 2004: Jói, Árni, Hallur, Gunnar og Tóti.
Enn Vonbrigði … tuttugu árum síðar
Vonbrigði munu fagna útkomu
plötunnar á Gauki á Stöng í kvöld.
Aðgangseyrir ásamt plötu er
1.400 krónur en 900 krónur án.
Hljómsveitin Bacon hitar upp.
this.is/vonbrigdi
arnart@mbl.is
TRÚLEGA er Páll Rósinkranz einn
allra vinsælasti söngvari þjóðarinnar
– fyrrverandi höfuðrokkari, en nú-
verandi krúner – dægurlagasöngvari
sem syngur
hugljúf lög
sem auðvelt
er að verða
skotinn í.
Á nýrri
plötu sinni
syngur Páll
ellefu íslensk
og erlend lög, sem langflest eru firna-
góð, vel samin og gætu mörg náð
miklum vinsældum.
Einvala lið tónlistarmanna leikur
með Páli Rósinkranz – þar er fag-
maður í hverju rúmi, og útsetningar
flestar hreinasta afbragð, þótt til-
hneigingin nútildags virðist frekar
vera að tjalda öllu sem til er og of-
hlaða lög hljóðfærum og röddum,
eins og í laginu „Fæ ég aldrei nóg“
eftir Jóhann Helgason, sem annars
er allra prýðilegasta lag, en verður of
þunglamalegt fyrir vikið. Frábær lög
og vel útsett eru bæði „Við garðinn
þinn“ eftir Loft Guðnason, „Lífið
sjálft“ eftir Magnús Þór Sigmunds-
son og „Að lifa lengi“ eftir Magnús
Kjartansson, sem geldur reyndar
fyrir slappan texta, en nær flugi í
skemmtilega Tjarnarbúðarlegum gít-
arleik Tryggva Hübner og frábær-
lega munúðarfullum blæstri Óskars
Guðjónssonar og Kjartans Há-
konarsonar.
Páll Rósinkranz er feiknagóður
söngvari, og fáir dægurlagasöngv-
arar hafa jafn heilsteypta og tækni-
lega góða rödd.
En þrátt fyrir fín lög og góða rödd
Páls Rósinkranz er eitthvað sem ekki
gengur upp hér. Söngur Páls er ekki
eins og hann hefur bestur verið á
fyrri plötum hans – hann er blæ-
brigðalítill og flatur. Ástæður þess
kunna að liggja í því að margir text-
anna eru beinlínis vondir. Kristján
Hreinsson kann að þykja hagyrð-
ingur, en söngtextar hans eru því
miður ekki beysnir, og oftar en ekki
merkingarlausar klisjur – samsafn
orða sem vill til að ríma, en segja ekk-
ert. Dæmi um þetta:
Úr laginu „Að lifa lengi“:
Sumu fólki þykir alltaf nokkuð leiðinlegt
hvernig lífið getur verið ansi tímafrekt,
þetta merka vandamál er á Íslandi þekkt.
Úr laginu „Nóttin er blind“:
Myndin sem þú sérð
er af mannahöndum gerð.
En með anda þínum burt þú ferð.
Faðmurinn er hlýr
þegar hugsunin er skýr
því fegurðin hún innra með þér býr.
Að tala um að lífið sé „tímafrekt“
kann að vera einhver sérstök heim-
speki – en ég held að í huga flestra
hljómi það eins og hver önnur merk-
ingarleysa. Hitt textaerindið er held-
ur ekki nokkur leið að fá nokkurn
skiljanlegan botn í. Fyrir utan fimb-
ulfambið eru svo óþægileg málfars-
lýti í textanum, eins og í laginu
„Vopnahlé“:
Leiðirnar skildu, lífsgeislinn fór,
löngunin bjó þó í mér.
Hefði ekki verið betra að segja
Leiðirnar skildi …
því leiðir skilur, og eitthvað hjá-
róma að segja að þær skilji. Þetta
kann að þykja tittlingaskítur og
ómerkilegur sparðatíningur, en hvers
vegna ætti ekki að gera sömu kröfu
til textanna og augljóslega er gert til
lagasmíðanna og hljóðfæraleiksins?
Textar Stefáns Hilmarssonar, Ómars
Ragnarssonar, Þorsteins Eggerts-
sonar og Lofts Guðnasonar eru allir
talsvert metnaðarfyllri.
Hvernig á svo söngvari að geta
skilað djúpri sannfæringu með slíka
texta að kjamsa á? Það er engin furða
að söngurinn verði betri í lögum við
betri textana. Bestur er Páll í innlif-
aðri túlkun í fínu lagi Þóris Úlfars-
sonar „Mín eina von“, við texta Óm-
ars Ragnarssonar, og í lagi
Magnúsar Sigmundssonar við texta
Þorsteins Eggertssonar, „Lífið
sjálft“. Þegar Páll Rósinkranz gerir
sitt besta á þennan hátt, og lög og
textar eru á boðlegu plani, er hægt að
öðlast trú á því að hann geti orðið
góður krúner – ekki bara góður rokk-
ari.
Góð lög, mis-
jafnir textar,
daufur söngur
TÓNLIST
Íslenskar geislaplötur
Sólóplata Páls Rósinkranz. Páll syngjur
aðalrödd og bakraddir. Jóhann Hjörleifs-
son trommur, slagverk. Róbert Þórhalls-
son bassi. Jóhann Ásmundsson bassi.
Guðmundur Pétursson gítar. Þórir Úlf-
arsson píanó, orgel, hljómborð, forritun,
gítar, bakraddir. Aðrir sem fram koma:
Roland Hartwell, Matthías Stefánsson,
Olga B. Ólafsdóttir, Hrafnkell Orri Eg-
ilsson, Óskar Guðjónsson, Kjartan Há-
konarson, Tryggvi Hübner, Gospelkór
Reykjavíkur, Agnar Már Magnússon. Út-
setningar og stjórn upptöku í flestum
lögum Þórir Úlfarsson. Útgefandi Skífan.
Páll Rósinkranz – Páll Rósinkranz

Bergþóra Jónsdóttir