Réttur - 01.01.1946, Qupperneq 17

RÉTTUR
17
meðan Ráðstjórnarríkin stæðu enn á stigi sósíalismans í at-
vinnuháttum og Suðaustur-Asía arkaði á eftir með sambland
af framleiðsluháttum lénstímabils og auðvalds.
Þannig séð hjálpar auðmannastétt Bandaríkjanna nú á
tímum óbeint til þess að gera einmitt rússnesku verka-
manna- og bændastéttirnar að alþjóðlegu brautryðjend-
unurn og sósíalistískum framförum með því að kúga banda-
rísku verkamanna- og bændastéttirnar svo andlega og þjóð-
félagslega, að þær fá ekki tekið völdin í þessu tæknilega full-
komnasta þjóðfélagi heimsins, og gerzt þannig sjálfar og
gert þar með Bandaríkin, að forystuþjóð í stórstígustu fram-
förum nútímans, eigi aðeins á sviði tækninnar, heldur og
þjóðfélagshátta. En svo kaldhæðin eru örlögin, að þeir
Bandaríkjamenn, sem nú berjast fyrir því, að Bandaríkin
taki forystu í sókn til fyllsta lýðræðis og velsældar allra og
fullkomins öryggis í framleiðsluháttum og vilja tryggja þar
með, að Bandaríkin séu sú þjóð heims, sem ryddi brautina
fyrir aðrar, þeir eru kallaðir erindrekar Rússal! Slíkur hug-
takaruglingur mun vera eitt af því, sem sagnfræðingar síðari
tíma hrista höfuðið yfir, líkt og við hristum höfuðið yfir
því, að sjá menn, sem börðust fyrir því, að Frakkland tæki
forystuna í framförum af Englandi í lok 18. aldar, vera
stimplaða sem málpípur og erindreka Englands.
Formin fyrir sókn lýðræðisins
og skipulagi þess
í allri þessari sókn hinna ýmsu stétta fram til lýðræðis
hefur auðvitað bæði sú mynd, sem sóknin og lýðræðið sjálft
hefur tekið á sig, verið afar mismunandi. Eitt hefur þó alltaf
verið kjarni málsins: að tryggja hið raunhæfa vald þeirrar
stéttar, er framsókninni stjórnaði á hverjum tíma, vald henn-
ar í stjórnarfari og atvinnulífi, vald hennar yfir ríkinu, verzl-
un og framleiðslu og oft og tíðum jörðinni.
Sóknin gat birzt í hinum ólíkustu myndum: stundum
2