Réttur - 01.01.1950, Blaðsíða 38

38
RÉTTUR
áraiígrar þeirrar þokkalegu stefnu fóru hinsvegar ekki
að sýna sig að fullu fyrr en nú, sökum þess að allt fram á
árið 1949 héldu nýsköpunartækin áfram að koma og kref j-
ast nýs vinnuafls. Einokunartök fjárhagsráðs og Lands-
bankavaldsins á atvinnulífinu komust nú í algleyming og
markaðskreppa auðvaldslandanna birtist gagnvart Islandi
í allri sinni ógn, eftir að Marshallf jötrarnir höfðu bundið
Island við hinn hrynjandi viðskiptaheim auðvaldslandanna.
Skal síðar í grein þessari nánar rætt hvað nú við blasir,
eftir að afturhaldinu tókst, með því að halda velli í kosn-
ingunum 1946 og 1949, að sigra í baráttunni gegn fullri at-
vinnu handa alþýðu manna.
2. Barátta Sósíalistafloltksins við afturhaldið fyrir ný-
sköpun atvinnulífsins.
Sósíalistaflokkurinn hefur allra flokka mest barizt fyrir
því að landsmenn fengju sem fullkomust tæki til að vinna
með. Nýsköpunartímabilið er þjóðinni bezt sönnun þess.
Þá hefur Sósíalistaflokkurinn beitt sér eftir mætti fyrir
því að vinna þjóðarinnar sem heildar yrði sem bezt skipu-
lögð, en rekizt þar á hina harðvítugu andstöðu afturhalds-
ins, fyrst og fremst heildsalanna og skriffinnskunnar, sem
ekki vilja láta draga úr því verzlunar- og skriffinsku-bákni,
sem er að drepa þjóðina.
Sósíalistaflokkurinn hefur allra flokka ákveðnast sett
fram tillögur um hagnýtingu allra auðlinda þjóðarinnar,
— jafnt fiskimiðanna, jarðarinnar sem vatns- og hvera-
orkunnar. En hagnýting þessara auðlinda hefur mætt mót-
spyrnu þeirra auðhringa sem sameinaðir eru í Marshall-
stofnuninni, eftir að við vorum gerðir háðir henni.
Ennfremur hefur Sósíalistaflokkurinn beitt sér fyrir
því að hráefni vor yrðu sem mest fullunnin. Fiskiðjuver
ríkisins er eitt dæmi0 — en sú staðreynd, að það mikla fyrir-
tæki, sem getur framleitt milljónir í gjaldeyrp skuli ekki