Réttur - 01.01.1950, Qupperneq 72

72
RÉTTUR
1. Gengi erlends gjaldeyris gagnvart íslenzku krónunni hækk-
ar um 74,3%.
2. Fundin er upp ný aSferð til að falsa vísitöluna. Inn í vísi-
töluna á nú að taka hæstu húsaleigu, þ. e. leigu í húsum, sem
byggð eru eftir 1945 og útsöluverð á kjöti án frádráttar á kjöt-
styrk. Var þetta fyrirboði þess, að í ráði er að afnema bæði kjöt-,
uppbótina og húsaleigulögin, eins og nú er fram komiö. Þannig
kemst vísitalan upp í hátt á 5. hundrað stig. En þetta á ekki að
koma launþegum til góða, heldur eiga núgildandi laun, sem miðast
við vísitöluna 300, að heita grunnlaun eftirleiðis. A þessi „grunn-
laun“ á síðan að greiða verðlagsuppbót, þó aðeins á 6 mán. fresti
eftir 1. júlí í ár til miðs ársins 1951, en þá fellur hún niður með
öllu. Minni hækkun vísitölunnar en 5%, er ekki tekin til greina.
Með þessu fyrirkomulagi vinnst, að hækkun erlendu vör-
unum vegna gengislækkunarinnar vegur miklu minna í vísitöl-
unni en ella, hreyfing verðlagsins er enn á ný íölsuð. Ekkert er
auðveldara en að svifta launþega þessari uppbót með öllu með
niðurgreiðslum, eftir gamla laginu, sem koma allt öðru vísi út í
vísitöluútreikningnum en í réttum framfærzlukostnaði. Þetta þarf
ckki að kosta mikið þegar launauppbót er greidd á 6 mánaða
fresti.
3. Ef eitthvert verkalýðsfélag hækkar grunnkaup sitt, þótt ekki
sé meira en um nokkra aura á klst., fyrirgerir það rétti sínum til
þessarar launauppbótar.
4. Sparifé, sem myndast hefur fyrir 1941 og staðið óhreyft
á sparisjóði síðan er bætt upp með litlu broti af verðmætisrýrnun-
inni, sem er 42,6% gagnvart erlendum gjaldeyri. Það sparifé, sem
síðan hefur myndast, er að engu bætt.
5. Þá eru ákvæði um nýja skatta, sem taldir eiga að sýna lit
á því að jafna metin gagnvart þeim, sem mest græða á gengis-
fellingunni. Eignaskattinum samkv. 12. gr. laganna er þó þannig
fyrir komið, að tiltölulega auðvelt er fyrir stóreignamenn að losna