Réttur - 02.05.1950, Qupperneq 8

88
RÉTTUR
auðlindir hennar fyrir sjálfa sig. Bretar voru hins vegar
komnir til þess að beygja þá undir brezka auðmannaokið
á ný.
Fyrstu ráðstafanir Breta voru þær að afvopna þjóðher
Malaja.
Því næst var tekið til að svara kröfum Malaja um þjóð-
frelsi og lýðræði.
Það var gert með því að brezka stjórnin setti „stjórnar-
skrá“ um „þing“, sem skyldi samanstanda af 14 embættis-
mönnum stjórnarinnar og 16 mönnum, sem landshöfðing-
inn útnefndi. Ekki einn einasti fulltrúi skyldi kosinn af
þjóðinni. 1 Singapore skyldi leyfa að kjósa 6 fulltrúa af 22
í sérstakt ráð fyrir borgina. Islendingar hefðu litið slíka
stjórnarskrá með fyrirlitningu fyrir 100 árum. Malajum
þótti „stjórnarskrárómynd" þessi aðeins draga dár að lýð-
ræðinu og fórnum þeirra í frelsisstríðinu. Þeir svöruðu m.
a. með því að þeir fáu, sem kjósa máttu í Singapore-ráðið
tóku ekki þátt í „gerfi“-kosningum þessum: 93% kjósend-
anna mætti ekki, aðeins 7% kusu.
Brezka stjórnin var 1947 jafn „rótlaus" meðal þjóðarinn-
ar og hún hafði verið 1942.
Brezka stjórnin reyndi því næst að kljúfa verkalýðsfé-
lögin, með því að mynda „gul“ verkalýðsfélög. Það mis-
tókst eins hrapallega. Að eins 9% verkamanna fengust í
þessi gerfifélög.
Þegar brezka stjórnin sá að hún komst ekki áfram með
blekkingum, greip hún til ofbeldisins.
I júní 1948 voru „nauðungarráðstafanir" lögleiddar.
Verkalýðsfélögin, flokkar og samtök verkamanna og ann-
arra lýðræðissinna bönnuð, forustumenn þeirra teknir fast-
ir og skotnir. Þá svaraði þjóðin með því að grípa til vopna
og verja frelsi sitt með vopn í hönd.
Svo aumlega tókst brezku valdhöfunum vörnin fyrir of-
beldi sitt í brezka þinginu og eystra að þeim bar ekki saman,
svo sem verða vill um ljúgvitni. Creech-Jones, nýlendu-