Réttur - 02.05.1950, Blaðsíða 54

Tvær kvikmyndir
Síðastliðið haust var sýnd á Norðurlöndum ný þýzk
kvikmynd, sem talin er ágætust þeirra kvikmynda, sem
gerðar hafa verið í Þýzkalandi eftir stríð. Hún heitir
Blum-málið (kölluð á Norðurlöndum Hættulegt vitni)
og er í sannleika lifandi mynd af réttarfari og lögreglu-
harðstjórn Weimarlýðveldisins. Fulltrúar réttvísinnar í
myndinni, hinn „hlutlausi“ dómari og sakiamálafulltrúar
eru engin illkvitnislega gerð afskræmi, heldur raunrétt
eftirmynd þeirra manna, sem ruddu fyrsta þýzka lýðveld-
inu braut til hins ,,algera“ gyðingahaturs. Sýningargestir
spyrja sjálfa sig ósjálfrátt, hversu margt slíkra manna
muni enn vera starfandi í þjónustu „réttvísinnar" í Þýzka-
landi.
Árið 1925 var rekið fyrir rétti í Magdeburg mál kaup-
sýslumannsins og gyðingsins Haas (í kvikmyndinni Blum),
og lá við borð að á honum yrði framið réttarmorð. Saka-
málafulltrúinn Tenholt (kallaður Schwerdtfeger) og
rannsóknardómarinn Kölling vildu fyrir alla muni koma
þeirri sök á Haas, að hann hefði myrt bókara sinn Hell-
ings. Þeir hvöttu hinn raunverulega morðingja Schröder
til að bera ljúgvitni, svo að hægt væri að dómfella gyð-
inginn Haas. „Þjóðernissinnuðu" blöðin veittu óðar að-
stoð sína, svo að hægt væri í sem skjótustu hasti að leiða
saklausan mann undir fallöxina. Málið snerist ekki um
Haas sem einstakling. Gagnlbyltingaröflin beindu geiri
sínum af ráðnum hug gegn hinu veika og þreklausa lýð-
ræði.
Hver urðu svo örlög gyðingaslátrarans Tenholts, eftir að