Réttur - 01.05.1961, Qupperneq 7

R E T T U R
167
en eftir að verklýðssamtökin höfðu fellt miðlunartillögu
sáttasemjara um 6% kauphækkun, ákvað Vinnumálasam-
bandið að semja sjálft.
Þessir samningar, er voru samþykktir 4. júní og verkfalli
aflétt þar með á Akureyri hjá samvinnufyrirtækjunum,
höfðu þegar hin mestu áhrif. Miðvikudagskvöld 7. júní gáf-
ust einkaatvinnurekendur á Akureyri upp og sömdu. Valdi
Reykjavíkurauðvaldsins yfir atvinnurekstrinum úti á landi
var lmekkt.
Hinn 8. júní gerði Vinnumálasamband S. I. S. síðan samn-
inga, svipaða og á Akureyri, við Dagsbrún, er voru síðan
samþykktir í Dagsbrún 9. júní.
Með þessum samningum Vinnumálasambands S. í. S. og
helztu forystufélaga verkalýðsins var að tvennu leyti brotið
])lað í sögu þessara voldugustu félagssamtaka alþýðunnar
á lslandi:
1. Verklýðshreyíingin og samvinnulireyfingin höfðu
tekið böndum saman um að leysa á grundvelli sann-
girni og samstarfs mikil vandamál þjóðfélagsins, skapa
vinnufrið og sýna, að ef þessi tvö samtök réðu atvinnu-
lífinu mætti skapa öruggar, sífelldar lífskjarabætur
án harðvítugra árekstra.
2. Vinnumálasamband S. I. S., sem oft hafði í und-
anförnum verkföllum staðið alveg við lilið Vinnuveit-
endasamljands Islands, skildi nú við þetta samband,
sem greinilega var komið undir ægishjálm harðsvíruð-
ustu auðmannanna, tók upp sjálfstæða, ábyrga stefnu
og lét ekki Reykjavíkurauðvaldið segja sér fyrir verk-
um.
Verði framhaldið svo sem með þessu var liafið, þá eru
hér hin merkustu tímamót mörkuð í sögu þessara fjölda-
hreyfinga.
Afturhaldsöfl höfðu löngum reynt að ánetja samvinnu-